یکی از بحث برانگیزترین و جنجالیترین عنصر سفره هفت سین که اتفاقا با «سین» هم شروع نمیشود، ماهی قرمز است که به عقیده بسیاری از افراد نباید خریداری شود. ماهیهایی که در خانه نگهداری میشوند از فضای طبیعی رودخانه و دریا دور هستند و به تنوع غذایی بستر روخانه و دریا دسترسی ندارند.
ماهی قرمز به زود مردن، آن هم ناشی از مراقبت ضعیف معروف است، اما اگر ماهی قرمز با یک رژیم غذایی متنوع تغذیه شود و در شرایط مناسب آب قرار گیرد، میتواند مدت طولانی زندگی کند پس باید غذای مناسبی به ماهی عید دهید و به شکلی فضای تنگ یا آکواریوم را به محیطهای طبیعی شبیه کنید، اما چه غذایی برای ماهی قرمز سفره هفت سین مناسب است؟
پولکی، پلت و گرانول یکی از رایجترین انواع غذای خشک برای ماهی قرمز هستند که دارای ترکیباتی مانند پروتئین، ویتأمینها و مواد معدنی ضروری است. پلتها کمتر از فلیکها توسط ماهی مصرف میشوند، زیرا اندازه بزرگتری دارند بنابراین باعث کاهش آلودگی آب میشود. غذاهای خشک به راحتی در دسترس میباشند. اگر از پلتها برای تغذیه ماهی قرمز استفاده میکنید آنها را قبل از ریختن در آب کمی مرطوب کنید تا غرق شوند و ماهی بتواند به راحتی آنها را مصرف کند.
غذاهای یخزده و منجمد
ماهی قرمز همه چیزخوار است بنابراین فقط از یک غذا استفاده نکنید و غذاهای یخزده و منجمد مانند دافنیها، آرتیمیا و کرمهای خونی را نیز در برنامه غذایی این موجودات بگنجانید، زیرا این غذاها دارای مواد مغذی فراوان بوده و مکملی برای غذای خشک هستند.
انواع غذای ماهی قرمز در خانه
بسیاری از افراد به عنوان غذای ماهی قرمز نان را خرد کرده و به تنگ ماهی عید میریزند، اما میتوانید از مواد غذایی زیر برای تغذیه ماهی قرمز استفاده کنید. این مواد غذایی عبارتند از:
سبزیجات
سبزیجات برگدار مانند کاهو و اسفناج، سبزیجاتی مثل کنسرو لوبیا سبز، تکههای کدو سبز، تکههای هویج کنسرو شده برای تغذیه ماهی قرمز مناسب هستند. سبزیجات باید نرم باشند به صورتی که ماهی قرمز توانایی خوردن آن را داشته باشد پس آنها را در یک آب بجوشانید تا به نرمی دلخواه برسد.
میوهها
شما میتوانید از تکههای کوچک خیار، سیب، انگور، پرتقال، توت فرنگی برای تغذیه ماهی قرمز استفاده کنید. تمام میوهها و سبزیجات سفت را پوست گرفته و ریز کنید، میوههایی که در رژیم غذایی ماهی قرمز وجود دارد باید حتماً شسته و ضدعفونی شود.
پروتئینهای حیوانی
به رژیم غذایی ماهی قرمز غذاهایی مانند کرمها و میگوها را بیافزایید، این غذاها سرشار از ویتأمینها و مواد مغذی هستند که به سلامتی ماهی کمک میکنند.
متداولترین شکلهای غذای ماهی
غذاهای ماهی شکلهای مختلفی دارند که عبارتند از:
غذای ماهی گلولهای
برای تغذیه ماهیان قرمز غذاهای گلولهای مناسب است. این غذاها در اندازههای متفاوت بوده، سطح صاف و بدون محفوظ و بافتهای نرم و سخت هستند. غذای ماهی گلولهای آب را بسیار آهسته جذب میکنند تا محیط آکواریوم را آلوده نکند.
غذای ماهی قرصی
قرص ماهی برای ماهی قرمز عید گزینه مناسبی محسوب میشود، زیرا این نوع غذاها به دیواره تنگ یا آکواریوم میچسبند تا ماهیها به مرور از آن تغذیه کنند.
غذای ماهی چوبی
برای ماهیهای متوسط و بزرگ، چوب ماهی بسیار مناسب است، زیرا به شکل شناور روی آب قرار میگیرد. ماهیهای قرمز برای خوردن غذای ماهی چوبی به روی سطح آب آمده و شروع به غذا خوردن میکنند.
غذای ماهی ویفر
برای ماهیانی است که کف آکواریوم هستند، غذای ماهی ویفر است، زیرا به عمق آب میرود و به ندرت آب را جذب خودش میکند ومدت زمان طولانیتری داخل آب باقی میماند و به سرعت متلاشی نمیشود.
غذای ماهی پولکی
برای رشد و تقویت سیستم ایمنی ماهی قرمز غذای ماهی پولکی مفید است، زیرا شامل پروتئین، ویتأمینها و مواد معدنی مورد نیاز ماهی قرمز عید است.
غذای ماهی پودری
برای رشد و تقویت عضلات ماهی یکی از رایجترین غذاهای تجاری، غذای ماهی پودری است که غنی از پروتئین و اسید چربهای اساسی، ویتأمینها و مواد معدنی است.
غذای ماهی کرمی
رشد و تقویت عضلات ماهی قرمز، غذای ماهی کرمی مناسب است، زیرا این نوع از غذا پروتئینهای غنی و اسیدهای چرب ضروری دارد.
تعداد وعدههای غذایی و نحوه تغذیه صحیح ماهی قرمز
برای جلوگیری از پرخوری، آلودگی آب و مشکلات گوارشی برای ماهی قرمز، روزانه ۲ تا ۳ بار مقدار کمی غذا بدهید و در هر وعده، به اندازهای غذا بدهید که طی ۲ دقیقه خورده شود.
نیازهای تغذیهای ماهی قرمز
ماهی قرمز به ترکیبی از پروتئین، کربوهیدرات و ویتأمینها نیاز دارد، پس برای حفظ سلامت و شادابی باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشد. برای تغذیه ماهی قرمز از ترکیب غذاهای خشک و زنده استفاده کنید.
در دوران بیماری به ماهی قرمز چه غذایی بدهیم؟
در دوران بیماری، از غذاهایی استفاده کنید که حاوی ویتأمینها و مواد تقویتی هستند، مقدار غذا را کمی کاهش داد تا از فشار بیشتر بر سیستم گوارشی ماهی جلوگیری شود، غذای ماهی در دوران بیماری باید قابل هضم باشند.