بقلم جمال وکیم
2 اوت 2023
تارنمای المیادین انگلیسی
برگردان و کوتاه سازی علی اصغر شهدی
[email protected]
رسوایی که توسط سیمور هرش، روزنامه‌نگار آمریکایی در حوزه تحقیق به راه افتاد، تصویری متضاد از زلنسکی ارائه و نقش وی در فساد را روشن کرد. در سال 1398 ( 2019) کمدین ولودیمیر زلنسکی برای انتخابات ریاست جمهوری در مقابل رئیس جمهور الیگارش پترو پوروشنکو شرکت کرد و شعار اصلی او مبارزه با فساد بود. زلنسکی که نقش اصلی سریال «خادم مردم» را بازی می‌کرد، با شعار مبارزه با فساد با کسب ۷۵ درصد آرا در مقابل ۲۵ درصد آرا، رقیب خود موفق شد نقشی را از بازیگری به واقعیت منتقل کند. تحلیل‌های جامعه‌شناسان و سیاستمداران پیروزی زلنسکی را ناشی از ناامیدی مردم اوکراین از فسادی دانستند که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اوکراین گسترش یافته بود. اما رسوایی که توسط روزنامه‌نگار تحقیقی آمریکایی سیمور هرش به راه افتاد تصویری متضاد از این مرد ارائه و نقش وی در فساد را روشن می کند.
به گفته سیمور هرش، زلنسکی 400 میلیون دلار اختلاس کرده است.
چند هفته پیش، سیمور هرش، روزنامه‌نگار مشهور تحقیقی، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور این کشور را به اختلاس 400 میلیون دلاری از کمک‌های غرب با هدف حمایت از تلاش‌های جنگی اوکراین علیه روسیه متهم کرد. سیمور هرش گفت این اختلاس بخشی از عملیات دلالی برای خرید سوخت دیزل برای نیروهای اوکراینی بوده است. ویلیام برنز، رئیس سیا بود که این موضوع را با زلنسکی مطرح کرد و در آن نام ده‌ها مقام اوکراینی را که در کنار زلنسکی در این عملیات شرکت داشتند، ذکر کرد. و به نظر می رسد که این اطلاعات توسط ژنرال های ارتش اوکراین به سیا رسیده است که از دست زلنسکی عصبانی بودند زیرا او وجوه اختلاس شده را با آنها در میان نمی گذاشت. ویلیام برنز فهرستی متشکل از سی و پنج ژنرال و مقامات ارشد را به زلنسکی ارائه کرد که سازمان سیا و سایرین در دولت آمریکا از فساد آنها مطلع بودند. این امر باعث شد تا زلنسکی بیش از ده مقامی را که نام آنها در فهرست قرار گرفته بود، از جمله رئیس دادگاه عالی اوکراین وسوولود کنیازف و سرپرست وزیر توسعه واسیلی لوزینسکی برکنار کند و در همین حال کایریلو تیموشنکو، معاون رئیس ستاد ارتش اوکراین، استعفای خود را از سمت خود اعلام کرد. حقایق نشان می دهد که دخالت زلنسکی در فساد جدید نیست، بلکه به قبل از انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور باز می گردد. شایان ذکر است که حقایقی که پس از آن فاش شد نشان میدهد که خود زلنسکی فاسد بوده و انتخاباتی که پوروشنکو در آن شکست خورد، چیزی جز فرآیند تسویه حساب بین ارکان الیگارشی اوکراین نبوده است، که زلنسکی صرفاً نماینده برخی از ستون های آن به شمار می رفت. روابط با برخی از ارکان الیگارشی اوکراین قبل از اینکه زلنسکی رئیس جمهور شود، او با تعدادی از الیگارش های اوکراینی به رهبری ایهور کولومایسکی، تاجر میلیاردر صاحب کانال تلویزیونی که برنامه «خدمت مردم» را پخش می کرد، در تماس بود که زلنسکی در آن نقش اصلی را بازی می کرد. کولومایسکی علناً از زلنسکی حمایت کرد، به خصوص که او می خواست از پترو پوروشنکو، که حکم مصادره «پرایوت بانک» کولومویسکی را صادر کرده بود، انتقام بگیرد. معروف است که کولومایسکی ثروت خود را در بخش بانکداری و انرژی به دست آورده و یکی از بنیانگذاران پرایوت بانک PrivatBank بزرگترین بانک تجاری در اوکراین بود. در سال 1395 ( 2016) پترو پوروشنکو، رئیس جمهور سابق اوکراین، این بانک را به دلیل تخلفات مالی ملی کرد. بنابراین، کولومویسکی از نفوذ زیاد و در اختیار داشتن سهام خود در تعداد زیادی از شرکت ها استفاده کرد.
رسوایی اسناد پاندورا
شایان ذکر است که ایالات متحده چیزهای زیادی از فساد زلنسکی می‌داند، اما این موضوع را تا زمانی که رئیس‌جمهور اوکراین از کمک‌های آمریکایی اختصاص داده شده به اوکراین اختلاس نکرد، مطرح نکرد. دو سال پیش، زمانی که نام زلنسکی در میان چهره‌های بین‌المللی درگیر در قاچاق و پولشویی، موردی که به اسناد پاندورا معروف است، رسوایی بزرگی به وجود آمد و دست داشتن زلنسکی در فساد را فاش کرد. اسناد پاندورا نشان میدهد که به غیر از مالکیت شرکت میراث فیلم، زلنسکی مالک 25 درصد سهام دیورگا، یک هلدینگ ثبت شده در قبرس است. در کنار آن، شرکت دیگری از همین هلدینگ به نام مولتیکس مولتی کاپیتال کورپوریشین Multix Multicapital Corporation است که در بهشت مالیاتی جزایر ویرجین ثبت شده است.
این اسناد نشان میدهد که زلنسکی و همکاران تجاری‌اش از شرکت‌های مستقر در جزایر ویرجین بریتانیا، بلیز و قبرس برای شستشوی پول‌های متعلق به شرکت‌های اوکراینی متعلق به الیگارش‌های اوکراینی نزدیک به زلنسکی استفاده می‌کنند.