سخنانی از جنس نتانیاهو ودرخواست جمع کردن تأسیسات هسته‌ای همانند لیبی بیش از آنکه واقعی باشد تلاشی برای شکل نگرفتن گفت‌وگو است. هوشمندی ترامپ برای فاش کردن گفت‌وگوی بین ایران وامریکا درخضور نتانیاهو بازی مات کردن نتانیاهو بود. البته شوک جدی به طرف ایرانی هم که در پی پنهانکاری بود وارد کرد، ترامپ بازی رسانه‌ای را خوب بلد است وادامه آن را نباید از نظر دور نداشت. حالا که ایران می‌گوید گفت‌وگوی غیر مستقیم، ترامپ پوشش رسانه‌ای گفت‌وگوها را درخواست می‌کند. تازه‌ترین موضع گیری ترامپ هم این است که می‌گوید من چیز زیادی نمی‌خواهم. آن‌ها نباید به بمب هسته‌ای دست یابند. پزشکیان هم که گفت‌وگو را نظر رهبری می‌داند ومی گوید هزار بار دیگر هم می‌توانند برای نرفتن به سمت بمب هسته‌ای راستی آزمایی کنند.
اصرار بر گفت‌وگوی غیر مستقیم هم چندان درست نیست وباید محترمانه وهوشمندانه از آن گذر کرد.
اگر ترامپ بازی رسانه‌ای را خوب بلد است وبمب خبری افشای گفت‌وگو را در حضور نتانیاهو منفجر کرد، ایران هم باید بتواند با توانمندی اسیر این بازی‌ها نشود وخودرا بیهوده در گوشه‌ای گرفتار نسازد.
کاری که ایران می‌تواند انجام دهد، تغییر روش است.
استیو ویتکاف نماینده ویژه ترامپ را به تهران دعوت کند.
این اقدام رسانه هارا دچار شوک و دستاوردهای گفت‌وگورا به سود ایران دگرگون خواهد کرد.