این درحالی است که بارها خوانده و شنیده‌ایم که پیشکسوتان پرسپولیس از بازی ندادن به یاسین سلمانی جوان گفته و از سرمربی اسپانیایی انتقاد کرده‌اند. پرسش اینجاست که به راستی چرا کسی حامی سروش رفیعی نیست؟
آبان ماه سال گذشته، تیم پرسپولیس با هدایت یحیی گل محمدی، نتایج لازم و مورد انتظار را نمی‌گرفت. این موضوع واکنش و انتقاد تند برخی پیشکسوتان را نیز به همراه داشت و مصاحبه‌هایی هم انجام می‌شد.
اواخر همان آبان ماه سال گذشته ناگهان سروش رفیعی هافبک تأثیرگذار پرسپولیس وسط آمد و مدعی شد اینکه برخی بزرگترها در انتظار شکست پرسپولیس هستند تا نسبت به یحیی گل‌محمدی موضع گرفته، نشان از حسادت آنها دارد.
سروش رفیعی با انتشار ویدئویی، علیه پیشکسوتان منتقد گفت: " بزرگ‌تری قابل احترام است که احترام خودش را حفظ کند و بزرگ‌تری کند. اینکه یک عده منتظر هستند تا یک باخت یحیی بیاورد شروع به صحبت کنند به نظرم از حسادت آنها برمی‌آید. جز حسادت چیزی نمی‌تواند باشد. ما همین چند ماه پیش قهرمان سه گانه ایران بودیم و عملکرد آقای گل محمدی هم مشخص است. با احترام به دوستان، اساتید و بزرگترها اعتقاد دارم بزرگ‌تری قابل احترام است که بزرگ‌تری کند و صرف اینکه بزرگتر است قرار نیست احترام هم داشته باشد."
سروش رفیعی آن روز وارد بازی شد که شاید نباید می‌شد اما شاید او خودش را در جایگاه بازیکن بزرگ تر تیم پرسپولیس می‌دید که آن طور علیه پیشکسوتان تیمش موضع گرفت.
شاید اگر سروش رفیعی که نشان داده فوتبالیست زبر و زرنگ و سیاستمداری است آن صحبت‌ها را آن روز انجام نداده بود، امروز پیشکسوتی هم پیدا می‌شد تا از او حمایت کند اما...
این درحالی بود که در همان مقطع و فصل گذشته، رحیم یوسفی هافبک اسبق پرسپولیس در دهه ۶۰ علیه وحید امیری مصاحبه عجیبی انجام داد و از این بازیکن چپ پا خواست که زودتر خداحافظی کند!
آن روز همه همبازیان وحید امیری از او حمایت کردند اما خودش راه دیگری در پیش گرفت و حتی در برنامه زنده تلویزیونی ضمن تعریف و تمجید از رحیم یوسفی عنوان کرد که ما نیاز به این بزرگ ترها داریم تا پیشرفت کنیم!
رفتار وحید امیری را با سروش رفیعی مقایسه کنید تا خیلی چیزها دستگیرتان شود؛ یکی بی جهت خودش را وسط سرمربی و پیشکسوتان انداخت و علیه بازیکنان پیشین پرسپولیس صحبت کرد و دیگری انتقاد تند و مستقیم علیه خودش را با پاسخی مودبانه و دلنشین، شرمنده کرد!