آیا سامانه ضد موشکی«تاد» می‌تواند مانع موشک‌های ایرانی شود؟

«تاد» یک سامانه پدافندی ضدبالستیک است که می‌تواند از فاصله 1000 کیلومتری، اهداف را شناسایی کند. برد عملیاتی و سقف پروازی موشک‌های این سامانه نیز به ترتیب 200 و 150 کیلومتر است و سرعت موشک‌هایش هم تقریباً به 8 ماخ می‌رسد. اما نکته‌ای که درباره نحوه عملکرد این سامانه‌ پدافندی وجود دارد، این است که زمانی قادر به شناسایی هدف متخاصم خواهد بود که موشک شلیک شده، فاز میانی حرکت خود را طی کرده باشد. به عبارتی ساده‌تر، رادارهای این سامانه زمانی عمل می‌کند که موشک متخاصم در شعاع 1000 کیلومتری قرار گیرد. موشک‌های سامانه نیز باید منتظر بمانند تا هدف در شعاع 200 کیلومتری ظاهر شود.

همین موضوع باعث می‌شود تا ایجاد هر نوع تغییری در مسیر حرکتی موشک‌های متخاصم، ضریب خطای سامانه «تاد» را افزایش دهد؛ مأموریتی که موشک‌های بالستیک عادی قادر به انجامش نیستند، اما موشک هایپرسونیک می‌تواند. خردادماه 1402 جمهوری اسلامی ایران با رونمایی از موشک هایپرسونیک فتاح به جمع محدود و انگشت‌شمار کشورهای دارای فناوری موشک‌های هایپرسونیک پیوست. چند ماه بعد، فتاح2 نیز با افزایش قابلیت‌ نسبت به فتاح1، با حضور رهبر انقلاب رونمایی شد.

موشک فتاح با برد 1400 کیلومتری قادر است از تمام سامانه‌های سپر موشکی و پدافندی عبور و آنها را منهدم کند.

این موشک هایپرسونیک از دقت اصابت فزاینده، سرعت بسیار بالا، قابلیت مانور‌پذیری فوق‌العاده و همچنین توان پنهانکاری هم برخوردار است. اما مهم‌ترین ویژگی فتاح که آن را از سایر موشک‌های بالستیک متمایز می‌کند، جدای از سرعت فراصوتی که دارد، قابلیتش در انجام مانورهای مختلف و متعدد در داخل و خارج از جو، به‌ منظور غلبه بر سامانه‌های پدافندی از جمله «تاد»، «فلاخن» و «پیکان» است. مهم‌تر از همه، اگر سرعت موشک‌های سامانه «تاد» به 8 ماخ می‌رسد، سرعت موشک هایپرسونیک فتاح در مرحله پایانی مسیر خود تا 13 ماخ افزایش می‌یابد. رژیم صهیونیستی و امریکا باید بپذیرند که با وجود دستیابی ایران به موشک فراصوت، استقرار سامانه پدافندی «تاد» در سرزمین‌های اشغالی، در پوشش ضعف‌های پدافندی اسرائیل توفیر چندانی نخواهند داشت. چه آنکه طبق گزارش سایت تحلیلی «دیفنس نیوز»، بر اساس برآورد پنتاگون، امریکا تا سال 2034 قادر به دستیابی به سامانه‌های موشکی ضدهایپرسونیک نخواهد بود.