اشاره: «بریدن سر، خفه کردن و آتش زدن بیش‌ترین روش‌هایی است که برای کشتن زنان در خوزستان استفاده می‌شود.» این بخشی از پژوهش انجمن زنان ریحانه اهواز است که در آن بیان‌شده است از سال ۱۳۹۸ تا تابستان ۱۴۰۰ حدود ۶۰ زن در خوزستان به دلایل منتسب به ناموس کشته‌شده‌اند. این قصه سر دراز دارد، همه به خاطر دارند که در اردیبهشت سال ۹۹، رومینا اشرفی به جرم فرار از خانه با پسر موردعلاقه‌اش توسط پدرش در خواب با داس سربریده شد؛ قاتل آگاه بود که در صورت کشتن دخترش قصاص نخواهد شد و درنهایت به ۹ سال حبس محکوم شد. یک ماه پس از قتل رومینا، دختر دیگری از خانه شوهرش فرار می‌کند و به خانه امنی در مشهد پناه می‌برد اما پدر و مادرش به سراغش می‌روند. در راه برگشت به خانه، پدر به او سم می‌خوراند اما با وساطت مادر او را به بیمارستان می‌برند و نجات می‌یابد. اما زمانی که او به آبادان و منزل شوهرش می‌رسد با تحریک خانواده شوهر و به دست شوهرش سربریده می‌شود. این در حالی است که فاطمه و خواهرش عروس عمویی شده بودند که چند سال قبل، عمه‌‌شان را به جرم خیانت سربریده بود. در آخرین جنایت که رسانه‌ای شد ساعت ۱۵ روز شنبه ۱۶ بهمن‌ماه، مردی جوان جلوی چشمان وحشت‌زده مردم سرزنش را در اهواز با خوشحالی به نمایش گذاشت. مونا حیدری، صاحب سربریده، در ۱۲ ‌سالگی به ازدواج پسر عمویش درآمده، در ۱۳ ‌سالگی باردار شده و در ۱۷ سالگی درحالی‌که از دست خشونت‌های همسرش به ترکیه فرار کرده بود، دوباره توسط پدرش به ایران بازگردانده شد و سپس به قتل رسید. بر اساس گزارش انجمن زنان ریحانه اهواز تعداد زنان مجردی که به دلیل داشتن رابطه، کشته‌شده‌اند بیشتر از زنان متأهل با دلیل مشابه بوده است. در ادامه نظرات الهه کولایی، پژوهشگر و نماینده سابق مجلس، انسیه خزعلی، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده و الهام آزاد، یک عضو فراکسیون زنان در مجلس یازدهم را می‌خوانید.