شرایط بینالمللی در حال تحول است و از این رهگذر امیدهایی برای عبور از تنگناها جوانهزده است. باوجوداین، جامعه همچنان نگران است و افراد از خود میپرسند چه خواهد شد و اوضاع به کدام سو خواهد رفت؟ البته پیشبینی چندان آسان نیست، ولی آنچه مسلم است شرایط آینده به نوع رفتارهای داخلی ارتباط دارد. در حقیقت «تصمیم سازان و تصمیم گیران» هستند که آینده را رقم خواهند زد. یکی از ضرورتها که در آستانه انتخابات و تغییر دولت باید اتفاق بیفتد، باز شدن فضا برای بحث، تحلیل و تفسیر اندیشمندان است. علاوه بر آن تریبونها باید از اعلام خودسرانه نظر و شعار درباره امور بینالمللی پرهیز کنند. همچنین به مناسبت سالگرد انقلاب، لازم است احساس گشایش در روح و روان جامعه، پدید آید. لازمه این مهم، ازجمله، پایان حصر ۱۰ ساله، تندروها که فضای سیاسی آشفته میکنند و امکان گفت و گوی دوستانه بین جناحها و باز کردن فضا برای حضور کاندیداها که حضور حداکثری در انتخابات را میتواند داشته باشد. نکته مهمتر توجه به اقشار آسیبپذیر و مستمریبگیران زیر خط فقر است. حال که دستگاه قضایی در اقدامی درست، واگذاری بخشی از شرکتها را خلاف تشخیص داده و اقدام به احیای آنها لازم است، مسیر بازگشت آن شرکتها به بیتالمال هموار و از کارگران زحمتکش آن شرکتها دلجویی و نسبت به تأمین حقوق ضایعشده آنها اقدام شود. اضافه بر اینها ایجاد تعادل در پرداخت حقوق مستمریبگیران و شاغلان که در حال حاضر تبعیضآمیز است، میتواند از التهاب درونی جامعه بکاهد، آرامش و اطمینان در شرایط جولان ویروس کرونا، به بار آورد.