گروه اقتصادی - پارسا سپهری: دولت سیزدهم روز سوم شهریور سال 1400 از مجلس رأی اعتماد گرفت. از آن زمان تاکنون 22 ماه سپری‌شده است. استعفای وزرای کابینه در این مدت نشان می دهد که دولت دچار ثبات مدیریتی نبوده است. این اتفاق خوشایندی به شمار نمی رود. در این مدت وزرای کار، راه و شهرسازی، آموزش، جهاد کشاورزی، رئیس‌کل بانک مرکزی، رئیس سازمان برنامه و بودجه یا برکنار شدند و یا استعفاکرده‌اند. وزیر صمت هم با استیضاح برکنار شد .در تازه‌ترین اقدام محسن رضایی از سمت معاونت اقتصادی استعفا کرد. یعنی کابینه دولت که با رای مجلس انقلابی آغاز به کارکرد همچنان در حال ترمیم است که نشان می دهد از ابتدا درست چیده نشده بود. شگفت آن‌که نمایندگان انقلابی اکنون بجای اینکه نقش و تقصیر خود را در آنچه امروز مردم با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند بپذیرند، دولت را زیر رگبار انتقاد قرار ‌داده‌اند. ستاره صبح و مدیر مسئول آن در طول دو سال گذشته بارها به دولت پیشنهاد داده که برای برون رفت از مشکلات کشور لازم است دو اتفاق مهم رخ دهد.یکی تغییر رویکرد سیاست خارجی و دیگری شکل گیری یک کابینه تکنوکرات، فن سالار، متخصص، آشنا به اقتصاد و زبان خارجی را پیشنهاد کرده که مورد توجه واقع نشده است. در دو سال باقیمانده می توان این پیشنهاد را عملی کرد و بحران های پیش روی کشور و مردم را کاهش یا از میان برداشت.

کنایه همتی به استعفای رضایی
عبدالناصر همتی، رئیس‌کل اسبق بانک مرکزی در توییتی نوشت: در اولین مناظره انتخاباتی ۱۴۰۰ آقای رضایی مدعی شدند که پول ملی را تقویت و بعد از یورو و دلار به قوی‌ترین پول منطقه تبدیل خواهند کرد امروز با بیش از ۱۰۰ درصد کاهش ارزش پول ملی از دولت خارج شدند. باید خسته نباشید گفت بابت آنچه با راهبری آقای رئیسی و گروه اقتصادی به خط شده انجام دادند.

پشت صحنه استعفای رضایی
خالق نظریه تبدیل ایران به قدرتمندترین پول منطقه از سمت خود به عنوان معاون اقتصادی دولت سیزدهم خداحافظی کرد. در اولین روزهای حضور رضایی در این سمت عنوان شد که برنامه‌های اقتصادی محسن رضایی قرار است مبنایی برای حل مشکلات اقتصادی کابینه باشد اما در عمل این مخبر بود که سمت فرماندهی اقتصادی را از آن خود کرد. با بالا گرفتن زمزمه اختلافات بین محسن رضایی و محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهوری، محسن رضایی به حاشیه رانده شد و جایگاه معاونت اقتصادی به جایگاهی تشریفاتی بدل شد. درنهایت رضایی با حکمی رسمی از حضور در جلسات دولت منع شد تا معلوم شود در حوزه مدیریت اقتصادی قافیه را به مخبر باخته است.

وعده‌هایی که محقق نشد
رضایی در رقابت‌های انتخاباتی سال ۱۴۰۰ وعده رفع بیکاری را داد اما بررسی برنامه‌های وی نشان می‌دهد او قصد رونمایی از شغلی جدید را داشت که می‌توانست مشکل اشتغال را یک‌بار برای همیشه حل کند. او وعده داده بود به مادران ایرانی حقوق مادام‌العمر بدهد و درعین‌حال خانه‌داری را به عنوان یک شغل تعیین کند. در این صورت تمامی زنان خانه‌دار ایرانی شاغل محسوب شده و مشکل اشتغال و مشارکت اقتصادی حل می‌شد. ایجاد صندوق جبران ضرر مالباختگان بورس، هدفمند سازی و هوشمند سازی یارانه‌ها، مهار قیمت‌ها و کنترل گرانی، تأمین ۹۰ درصد هزینه خرید مسکن از سوی بانک‌ها، ایجاد یک شغل جدید به نام خانه‌داری و توسعه مشاغل خانگی، تشکیل ایالت‌های اقتصادی با قرار دادن اختیارات اجرایی اقتصادی به استان‌ها و توسعه صنعت گردشگری ایران از مهم‌ترین وعده‌های رضایی بود که او را به ریاست جمهوری نرساند. به گفته او «اگر اقتصاد و تولید ملی ما راه بیفتد هیچ ایرانی نیست که درآمد سرانه آن زیر ۵۰ هزار دلار باشد. همه چیز برای این جهش و تحول آماده است». محسن رضایی با حکم رئیس‌جمهوری به عنوان دبیر شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا منصوب شد. نکته اینجاست که دولت سیزدهم اقدامی برای جامه‌ی عمل پوشاندن به شعارهای مطرح‌شده از سوی کسی که وی را به عنوان معاون اقتصادی منصوب کرد، نشان نداد و ‌نظریات محسن رضایی در حد وعده باقی ماند.
برگرفته از خبر آنلاین