این انتصاب نشان داد هنوز در بر همان پاشنه می‌چرخد و شایسته‌سالاری فقط یک شعار بی‌محتوای انتخاباتی برای فریب دادن مردم بود، چراکه برای این مسئولیت مهم که اقتصاد کشور و عنصر حیاتی محیط‌زیست «آلودگی هوا» به آن وابسته است کسی باید منصوب شود که دارای تخصص باشد نه فاقد آن. او نه تخصص دارد و نه تعهد! آقای پزشکیان چرا؟
شهید چمران گفت:
کسی که تخصص مسئولیتی را ندارد و آن را بپذیرد، تعهد هم ندارد!
این انتصاب در حالی صورت گرفت که یک کارشناس برجسته بهینه‌سازی سوخت و انرژی و محیط‌زیست به مقامات مسئول معرفی‌شده بود، که جزو یک درصد دانشمندان برجسته جهانی است و با درجه استاد تمامی، بیش از سی سال است که در دانشگاه تربیت مدرس به تدریس و تحقیق پیرامون حامل‌های انرژی تجدید پذیر و تجدید ناپذیر فعالیت چشمگیر دارد و ازنظر تعهد به‌نظام، عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها نیز هست و در ستاد دانشگاهیان پزشکیان که مسئولیت آن به عهده نویسنده بود فعال و شبانه‌روز تلاش می‌نمود، البته او «بله‌قربان‌گو» و «کیف کش» نبوده و نیست!
ابتدای دولت یازدهم مسئولیت یک‌نهاد علمی به نویسنده پیشنهاد شد و پذیرفتم، رتبه این پژوهشگاه طبق ارزشیابی ISC در پایان دولت دهم در بین ۲۴ پژوهشگاه وابسته به وزارت علوم ۲۳ بود، پس از هفت سال مدیریت، از رتبه ۲۳ به رتبه چهارم ارتقاء یافت، ولی در دولت سیزدهم که شعار «شایسته‌سالاری» داده می‌شود کسی انتصاب شد و تاکنون مدیریت او ادامه دارد، این پژوهشگاه در ارزشیابی اخیر ISC از رتبه چهارم به رتبه بیستم سقوط کرده است، او در دولتی که با زور ضرب به‌اصطلاح اصلاح‌طلبان چهاردهم تشکیل شد هنوز بر این پژوهشکده مدیریت می‌کند و دولت فعلی حاضر به تغییر او نیست، چون رفیقی در بالادست دارد که او را دوست می‌دارد!
الحق که در این سیستم رفقا را دوست می‌دارند و از شایسته‌سالاری خبری نیست مگر در شعارهای انتخاباتی قبل از انتخابات!
فردوسی پاکزاد می‌گوید:
چو شیران برفتند از این بیشه‌زار
کند روبه لنگ از آن شکار