شماره اول ستاره صبح روز شنبه 13 تیر 1304 که برابر بود 12 ذی حجه 1343 قمری به جای روزنامه ناهید درآمد. ستاره صبح همه مشخصات شکلی و محتوایی ناهید را داشت.
تیتر سرمقاله شماره اول ستاره صبح این بود: «افول ناهید طلوع ستاره صبح». زیر آن نیز این شعر فکاهی آمده بود: «در ستاره صبح بر ناهید بست کله پز برخاست سگ جایش نشست» محتوای سرمقاله هم این بود که چیزی عوض نشده و این همان ناهید است که منتشر می‌شود. همچنین عارف قزوینی در صفحه اول ستاره صبح یک هدیه شاعرانه به روزنامه داده بود که مطلع آن این بود: «توی ای ستاره صبح وصال و روز امید/ طلوع کن که چو شب تیره بخت شد ناهید»
ستاره صبح در هشت صفحه با چاپ سربی منتشر می‌شد. در همه شماره های آن کاریکاتور وجود داشت و با مضمون سیاسی، اجتماعی و خبری به چاپ می‌رسید. ستاره صبح در هفت شماره منتشر و در نهایت توقیف شد. آخرین شماره ستاره صبح اول مرداد 1304 درآمد زیرا مطالبی داشت که به زعم حاکمان در دوره گذار خوش نمی‌آمد. دوره‌ای بود که رضاخان قدرت می‌گرفت و قاجار در حال ضعیف شدن بود. بعد از آن روزنامه افلاک به جای ستاره صبح منتشر شد. اولین شماره افلاک (که در واقع هشتمین شماره ستاره صبح بود) در ششم مرداد 1304 به چاپ رسید.
منبع: کتاب اسناد مطبوعات و کتاب مصوبه های شورای عالی معارف/ شورای عالی فرهنگ، سیدفرید قاسمی، تهران، خانه کتاب، 1397، صفحه 144