این سندرم در حدود 1 در هر 15٬000 تولد دیده میشود و هم در دختران و هم در پسران بروز میکند.
علل ژنتیکی
سندرم پرادر-ویلی معمولاً به علت حذف یا خاموش بودن ژنهای پدری در بخش خاصی از کروموزوم 15 (منطقه 15q11-q13) بهوجود میآید. سه نوع رایج از نقص ژنتیکی در این سندرم وجود دارد:
-
حذف ژنتیکی (Deletion): شایعترین حالت (~70٪ موارد).
-
دیزومی تکوالدی مادری (Maternal Uniparental Disomy - UPD): ~25٪ موارد.
-
نقص در مرکز ایمپرینتینگ (Imprinting Center Defect): ~5٪ موارد.
علائم و نشانهها
نوزادی:
کودکی:
-
گرسنگی دائمی (Hyperphagia) که از سنین حدود 2 تا 4 سالگی شروع میشود
-
چاقی شدید در صورت عدم کنترل تغذیه
-
تأخیر ذهنی و یادگیری
-
مشکلات رفتاری مانند لجبازی، وسواس یا اضطراب
-
تأخیر در تکلم و حرکات حرکتی
-
قد کوتاه
-
دستها و پاهای کوچکتر از حد معمول
نوجوانی و بزرگسالی:
مشکلات همراه
تشخیص
تشخیص این سندرم معمولاً از طریق آزمایش ژنتیکی صورت میگیرد که شامل:
درمان و مدیریت بیماری
درمان قطعی برای PWS وجود ندارد، اما مدیریت علائم بسیار مهم است:
-
کنترل رژیم غذایی سختگیرانه برای جلوگیری از چاقی
-
هورمون رشد (GH Therapy) برای کمک به رشد، کاهش چربی و افزایش توده عضلانی
-
درمانهای روانشناسی و رفتاری برای مدیریت مشکلات رفتاری
-
فیزیوتراپی و کاردرمانی برای بهبود تون عضلات و هماهنگی حرکتی
-
درمانهای هورمونی برای تحریک بلوغ یا کاهش علائم هیپوگنادیسم
حمایت خانواده و محیط
-
ایمنسازی محیط خانه و مدرسه برای جلوگیری از دسترسی کودک به غذا
-
آموزش والدین، مراقبین و معلمان درباره ویژگیهای رفتاری خاص کودک
-
حمایت اجتماعی، روانشناختی و گاه اقتصادی
-
شیوع پایین: هر بیماری کمیاب ممکن است افراد بسیار کمی را درگیر کند، اما در مجموع بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در جهان از نوعی از این بیماریها رنج میبرند.
-
ماهیت ژنتیکی: بیش از ۸۰٪ بیماریهای کمیاب منشأ ژنتیکی دارند.
-
تشخیص دشوار: بهدلیل ناشناخته بودن، تشخیص ممکن است سالها به طول انجامد.
-
درمان محدود یا ناموجود: بیشتر این بیماریها درمان قطعی ندارند و درمانها اغلب حمایتی هستند.
جمعبندی
سندرم پرادر-ویلی یکی از چالشبرانگیزترین اختلالات ژنتیکی در کودکان است، اما با تشخیص زودهنگام و مدیریت چندبعدی، میتوان کیفیت زندگی کودک و خانواده را بهطرز چشمگیری بهبود بخشید.