منصور حقیقتپور، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده ادوار مجلس قانون عفاف و حجاب را خسارتبار میداند و معتقد است دولت باید از طریق رایزنی با رهبری، مانع از اجرای این قانون شود. او نوشت: حجاب یک بحث فرهنگی است و اگر زنان ما نسبت به اهمیت آن اقناع شوند، دهها رضاخان هم نمیتواند حجاب را از سر آنان بردارد. من معتقدم این قانون در جامعه اجرا نخواهد شد و طراحان آن فقط باعث افزایش هزینه برای نظام میشوند و گسل بین حاکمیت و مردم را شدیدتر میکنند. من معتقد به وجود جریان نفوذ پشت این قانون نیستم، اما آن را ناشی از کجفهمیها و تندرویها میدانم. این تندرویها تا کنون نیز در مسائلی مانند برجام، عدم پذیرش FATF و... هزینههای بسیاری برای کشور داشته است. آقای رئیسجمهور باید حداقل به مدت دو سال این قانون را مسکوت بگذارد. اکنون نیز کافی است شرایط را برای رهبری شرح دهد و از ایشان حکم عدم اجرای این قانون را دریافت کند.
بدعت جدید در قانون
امیرحسین بانکیپور عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: قانون حجاب برای ابلاغ و اجرا با جدیت پیگیری میشود. پس از اینکه شورای نگهبان قانونی را تأیید میکند دولت حق اصلاح و استرداد قانون را ندارد.
امیرحسین بانکیپور عضو کمیسیون فرهنگی مجلس و از طراحان قانون عفاف و حجاب گفت: هیچ مصوبهای از سوی شورای عالی امنیت ملی برای توقف قانون به مجلس نرسیده و قانون برای ابلاغ و اجرا با جدیت پیگیری میشود.
کاری که الان دولت برای عدم اجرای قانون دارد انجام میدهد یک بدعت جدید است که شان قانون و شان مجلس را زیر سؤال میبرد.
میخواهند وفاق ملی را بزنند
محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم گفت:«من سؤالم این است شمایی که در این چند سال برای محجبه کردن مردم این همه به سر و کله خود زدید و هزینه کردید، خروجی آن چیست؟ آنهایی که پیمایش میکنند و آمار میگیرند بگویند آیا در جامعه حجاب کند ما آسیبهای اجتماعی، خودکشی و روابط نامشروع کمتر شده است؟ این روزها دختران جوان درگیر ده تا شبهه اعتقادی هستند، فضای امروز، فضای بازی است. چرا آقایان به این موضوعات که پایه هویت انسانها است توجه ندارند؟ هویت من، ایمان من، اخلاق من، عدالت من و امنیت من است. جوانی که میبیند هویتهای اعتقادی، عدالتی و اجتماعش متزلزل است چه کند؟ بعد هم به آقای پزشکیان بگوییم باید قانون عفاف و حجاب را اجرا کند. من فکر میکنم آنکسانی که پشت این قانون هستند، میخواهند وفاق ملی را بزنند
ابر بحران ایران
عماد الدین باقی، پژوهشگر حقوق بشر و فعال اصلاحطلب گفت: چند سال پیش آقای دکتر احمد بخارایی، جامعهشناس سلسله گفتوگوهایی را با متخصصان ترتیب داده بود تحت عنوان «ابر بحران ایران چیست؟»هرکسی برای آن پاسخی داشت که به نظر من همه، مهم و قابلتوجه بودند اما پاسخ من این بود که ابر بحران ایران، فقدان حقوق بشر است. توضیح دادم که چگونه سررشته همه مشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ما منتهی به فقدان حقوق بشر میشود. وقتی کرامت انسان، حقوق شهروندی و قانون برای همگان رعایت نشود، اصولاً جایی برای رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و امنیت وجود نخواهد داشت ازجمله آزادی بیان و نقد و گفتوگو که از دل آن راهکارهای خروج از بنبستهای پوچ و خودساخته مانند فیلترینگ مذاکره با آمریکا بیرون آید بیمعنا است.
مدیریت فقر
طرح موضوعات فرعی و جزئی چنان افکار عمومی و نیروهای اجتماعی را با آن درگیر میکنند که فرصت پرداختن به مسائل بنیادی پیش نیاید. اینهمه هزینه مقابله با ایران و تحریمهای اقتصادی، علمی، فنی و صنعتی داریم. برخی میگویند ما باید در مسئله هستهای بایستیم و درگیر شویم چون اگر امروز مسئله هستهای حل شود؛ فردا به سراغ حقوق بشر و بقیه مسائل میروند همان استراتژی در مسائل داخلی هم جریان داشته است. باعث تعجب است که اینهمه دینداران، دلسوزان و جامعهشناسان درباره مضرات حجاب اجباری، فیلترینگ و دینگریزی سخن گفتهاند اما گوش شنوا نیست. اما اگر بپذیریم که اینیک استراتژی آگاهانه است که باید جامعه چنان درگیر مسائل ابتدایی و پیشپاافتاده بشود که در مسائل بنیادی گریبان ما را نگیرد آنوقت دیگرکسی تعجب نخواهد کرد! حتی من معتقدم فقر مدیریتشده جامعه هم آگاهانه است برای اینکه تصور میکنند جامعهای که شب و روز درگیر تأمین معاش باشد فرصت پرداختن به موضوعات دیگر را پیدا نخواهد کرد.
بازی خطرناک
در قانون عفاف و حجاب
همانطور که مذاکره هستهای دو دهه طول کشید و درنهایت نهتنها جلو نرفت بلکه عقبرفتهایم این موضوعات هم آنقدر فرساینده میشود و با جامعه چانهزنی میکنند که اگر فردا گشت ارشاد که اساساً غیرقانونی و خلاف حقوق شهروندی بوده برچیده شود؛ آن را یک پیروزی بدانند. همین بازی خطرناک را در لایحه عفاف و حجاب هم میبینیم.
هدر رفت انرژی در جامعه
آنها سنگرشان را آنقدر جلو میآورند که وقتی یکقدم عقب بروند، احساس پیروزی کنید درحالیکه با معیارهای حقوق بشری و شهروندی و حتی معیارهای دینی با همان فقه سنتی هم، بنیاد فیلترینگ و حجاب اجباری نیازی به اینهمه جدال، چانهزنی و هدر دادن انرژی جامعه نیست. انرژی که باید صرف تفکر برای توسعه و پیشرفت شود، منابع انسانی و فکری هر جامعه کمیاب است و هدر دادن و فرسوده کردن آن نمیتواند اتفاقی باشد.
این سنگاندازیها تا پایان دولت پزشکیان ادامه پیدا میکند و فقط بهصورت یک گام بهپیش دو گام به پس ادامه پیدا خواهد کرد. تنها وقتی امکان دارد این مشکلات بهطور اساسی حل شود که نگاه کلی حاکمیتی و راهبرد تغییر کند وگرنه فرجام فیلترینگ و حجاب هم بهتر از فرجام محور مقاومت و سوریه نیست. شکست امروز را با وعده پیروزی فردا نمیتوان جبران کرد مگر آنکه علل و عوامل شکست برطرف شود.
گفتوگو حلال مشکلات
مهمترین علت شکست در همه حوزهها این است که با محدودیتهای روزافزون برای آزادی بیان و آزادی فعالیتهای مدنی و اعتراضات مسالمتآمیز که از اصول حقوق بشر و شهروند هستند، درنتیجه، تکیه به افکار عمومی، تخصص و آرای کارشناسی عقل جمعی نادیده گرفته میشود.
گفتوگو کردن با ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصل ۲۴ قانون اساسی ایران تضمین میشود، نسخه شفابخش و اعجاز آور حل مشکلات است. تا منطق گفتوگو و مذاکره فهمیده نشود و به آن پایبند نباشند، رایزنیها و تعاملات، آب در هاون کوبیدن و اتلاف وقت هستند. بعضی صاحبان قدرت در ایران، اصول و آداب اولیه گفتوگو را نمیدانند. فکر میکنند گفتوگو یعنی اینکه ما تمام حقیقت را در چنگ خودداریم و دیگران باید با ما هماهنگ شوند؛ درحالیکه پیشفرض گفتوگو آن است که همانطور که خود را صاحب حق میدانیم، برای طرف مقابل هم حقی قائل باشیم. (برگرفته از خبر آنلاین)