پیام فیض دبیر سیاسی و بین الملل روزنامه ستاره صبح در یادداشتی به سه پرسش اساسی درباره جزئیات آتش بس در غزه پاسخ داد.فیض همچنین به ریشه یابی مناقشات در منطقه خاورمیانه پرداخت.در این یادداشت آمده است:
آتش بس چهار روزه و سپس تمدید یک و دو روزه آن چند سوال را در ذهن ایجاد می‌کند.پرسش اول این است کدام بازیگران مانع آتش بس پایدار هستند.بازیگر اول شخص نتانیاهو است زیرا پس از جنگ علاوه بر کیفرخواست اقتصادی یک کیفر خواست امنیتی هم به پرونده های او اضافه خواهد شود.دومین بازیگر روسیه است.روس ها از هر عاملی برای حاشیه راندن جنگ اوکراین در اذهان عمومی دنیا استقبال می‌کنند.البته نکته سومی هم وجود دارد آنهم اینکه برای آتش بس پایدار طرف صهیونیستی باید خواسته های غیرمعقول خود مانند نابودی حماس را کنار بگذارد.شادمانی مردم کرانه باختری از آزادی اُسرا به دلیل گروگان های حماس نشان می‌دهد تلاش تل آویو برای نابودی حماس نتیجه عکس داده و باعث شده این گروه بر جریان محمود عباس در کرانه باختری غالب شود و به یک ادبیات همه گیر تبدیل گردد.
پرسش دوم این است که کدام طرف پیروز است.حقیقتا جنگی که همراه با جنایت باشد طرف پیروز ندارد.مگر آنکه به موضوع آرمانی نگاه کنیم.دفاع از سرزمین در آرمان ها چه پیروزی در پی داشته باشد و چه شکست برای مدافع پیروزی محسوب می‌شود.اما حقیقت این است که شاید عملیات طوفان الاقصی ضربه مُهلکی به جایگاه سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی زده باشد اما جنایت های این رژیم در غزه طرف پیروزی را نشان نمی‌دهد.
پرسش بعدی این است که آیا امنیت در سرزمین های اشغالی پس از ٧۵سال به وجود می آید.پاسخ به این پرسش ارزیابی متغیرهای زیادی را می‌طلبد اما یک نکته کلیدی وجود دارد و آن نوع روابط تهران-واشنگتن است . لازم است ایالات متحده واقع‌گرایانه عمل کند و تنش‌های فراگیر به‌ویژه با کشورهایی مثل ایران را تعدیل کند.زیرا تجربه سه دهه راهبردهای انحرافی آمریکا نشان داده تا مادامی که چالش های غرب با ایران حل نشود منطقه گرفتار آنارشیسم می‌شود. این به آن معنا نیست که ایران پشت آنارشیسم قرار دارد بلکه به معنای آن است که آمریکا واقعیت‌های منطقه را نادیده گرفته است. بنابراین آمریکا باید به سمت تنش‌زدایی با ایران برود.البته نباید نادیده گرفت که عادی سازی روابط ایران با اعراب نیز به آن امنیت پایدار کمک شایان خواهد کرد.