کارولینای جنوبی، جایی که جنگ داخلی آغاز شد، پیوندهای خانوادگی بین نخبگان سیاسی آمریکا و تاریخ برده داری این کشور را نشان می دهد. هر یک از اعضای هیأت نه نفره ایالت در کنگره گذشته پیوند اجدادی دارد. دو عضو سیاهپوست کنگره این ایالت - تیم اسکات، سناتور و نامزد جمهوری خواه ریاست جمهوری و نماینده جیمز کلیبرن، یک دموکرات قدرتمند - اجدادی دارند که به بردگی گرفته شده اند. رویترز دریافت که هر یک از هفت قانونگذار سفیدپوست که در کنگره 117 خدمت کردند، از نوادگان مستقیم یک برده دار هستند. هنری مک مستر فرماندار جمهوری خواه ایالت نیز همینطور است.
رویترز دریافت که حداقل 8 درصد از دموکرات ها در کنگره گذشته و 28 درصد از جمهوری خواهان چنین اجدادی دارند. برتری جمهوری خواهان نشان دهنده قدرت حزب در جنوب است، جایی که برده داری متمرکز بود. اگرچه سفیدپوستان در اوایل آمریکا سیاه‌پوستان را در سراسر ایالات شمالی به بردگی می‌کشیدند، اما در آستانه جنگ داخلی، برده‌داری تقریباً به طور کامل یک کار جنوبی بود.
هنری لوئیس گیتس جونیور، استاد دانشگاه هاروارد که بر تحقیقات آفریقایی‌ها و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تمرکز می‌کند، گفت: بررسی رویترز نشان می‌دهد که آمریکا تا چه حد به نهاد برده‌داری وابسته است، از جمله از طریق "افرادی که قوانین حاکم بر کشور ما را وضع می‌کنند." میزبان برنامه محبوب تبارشناسی تلویزیونی Finding Your Roots در PBS.
گیتس گفت که شناسایی این ارتباطات خانوادگی با برده داران «فصل دیگری از سرزنش بازی نیست. ما به خاطر اعمال اجدادمان وارث گناه نیستیم.»
گیتس گفت: «این فقط برای گفتن است: نگاه کنید که ما چقدر با نهاد برده داری مرتبط هستیم، و چگونه از زندگی اجداد افرادی که امروز نماینده ما در کنگره ایالات متحده هستند، خبر داد. "این یک فرصت یادگیری برای هر فردی است. این همچنین یک فرصت یادگیری برای حوزه انتخابیه آنها و برای مردم آمریکا به عنوان یک کل است."
تونی باروز، تبارشناس متخصص در کمک به سیاه‌پوستان آمریکایی در یافتن اجدادشان، گفت: علاوه بر رهبران سیاسی که رویترز شناسایی کرده است، «میلیون‌ها آمریکایی نیز از نوادگان بردگان هستند».
آنچه نامشخص است این است که نسبت رهبرانی که از نسل برده‌داران هستند با همه آمریکایی‌ها مقایسه می‌شود. در میان محققان، هیچ توافقی در مورد اینکه چه تعداد از آمریکایی‌های امروزی پیشینی دارند که مردم را به بردگی می‌کشید، توافقی وجود ندارد.
روابط اجدادی با برده داران قبلاً برای تعداد انگشت شماری از رهبران از جمله بایدن ، اوباما و مک کانل ثبت شده است . محققان و روزنامه نگاران نیز به طور گسترده برده داری و میراث آن را بررسی کرده اند، از جمله اینکه چگونه شمال از این نهاد سود می برد و نقش برده داری در تصمیم گیری های رهبران سیاسی گذشته در طول تشکیل آمریکا و پس از رهایی .
بررسی رویترز متفاوت است. این مقاله بر قدرتمندترین مقامات امروز ایالات متحده متمرکز است، که بسیاری از آنها در سیاست های مربوط به نژاد در موقعیت های کلیدی قرار دارند. این برای اولین بار، در وسعت و جزئیات، گستره پیوندهای اجدادی این رهبران را با آنچه معمولاً "گناه اصلی آمریکا" نامیده می شود، آشکار می کند. و به بررسی این می‌پردازد که یادگیری آنها – به روش‌های شخصی، خاص و گاهی اوقات گرافیکی – از حقایق پشت نقش خویشاوندان خود در برده‌داری چه معنایی دارد.
تعداد کمی مایل به بحث در مورد این موضوع بودند: تنها یک چهارم از کسانی که اجداد برده‌داری شناسایی شده‌اند، نظری به رویترز ارائه کردند. در میان ساکتان، سیاستمدارانی وجود دارند که قبلاً علناً، گاهی با شیوایی، درباره میراث برده‌داری و نیاز به شفای نژادی صحبت کرده‌اند. این سکوت بر حساسیت همیشگی برده داری به عنوان یک موضوع سیاسی تأکید می کند، ناراحتی که باروز تبارشناس پیشنهاد می کند که برای بسیاری از مردم به شدت تشدید می شود، زمانی که خویشاوندان خود فرد با این نهاد وحشیانه مرتبط هستند.
باروز گفت: «شما احتمالاً افراد زیادی دارید که برای پردازش اطلاعات مربوط به خانواده‌هایشان با مشکل مواجه هستند». او گفت جزئیات دقیقی که رویترز به رهبران ارائه کرده است - نام ها، مکان ها و شرایطی که خانواده های آنها را به بردگی مرتبط می کند - این اطلاعات را به ویژه قدرتمند می کند. اما وقتی حقایق خاصی را پیش روی خود دارند، انکار برای آنها سخت است.»
پدربزرگ جد سناتور لیندسی گراهام، یک جمهوری خواه از کارولینای جنوبی. پس از مرگ جد مستقیم گراهام، جوزف مدوکس، رسیدی از فروش دارایی او تهیه شد. در تاریخ 1 فوریه 1845، فروش هشت نفری که مدوکس به بردگی گرفته بود را نشان می دهد. در میان آنها پنج کودک بودند: سلا، روبین، جیمز، سال و گرین. "مرد سیاهپوست سام" به قیمت 155.25 دلار فروخته شد. نام آنها در کنار اقلامی از جمله اسب ترشک (10.50 دلار) و میز تاشو (9.87 دلار) ذکر شده است.
مادر بزرگ نانسی میس، نماینده جمهوری خواه از کارولینای جنوبی. جد، دروسیلا میس، پسری به نام جان میس داشت که او نیز برده‌دار بود. چندین دهه پس از آزادی، با مردی که قبلاً برده شده بود مصاحبه شد، و او به یاد آورد که او را مجبور به کار برای جان میس کردند، که در سال 1860 هفت نفر را به بردگی گرفت. جان میس پدربزرگ نانسی میس است.
جد سناتور تامی داکورث، دموکرات اهل ایلینوی. داکورث حقایقی را که رویترز کشف کرده است، «غم‌انگیز» توصیف کرد. در ارزیابی سال 1829 از دارایی جد او، هنری کو، اسامی بردگان - و ارزش دلاری آنها - توسط حیوانات مزرعه ثبت می شود: هفت گوسفند و یک بره و یک گوساله گاو نر.
کو به اعضای مختلف خانواده گفت: "زن سیاهپوست من مارگارت تا زمانی که در سن چهل سالگی به دنیا بیاید، و پسر سیاهپوست من اسحاق تا سی و شش سالگی، همچنین پسر سیاهپوست من وارنر تا سی و شش سالگی ... "و "پسر سیاه پوستم جورج ... تا سی و شش سالگی." در وصیت نامه آمده بود که هر کدام با رسیدن به سن تعیین شده آزاد می شوند. رویترز نتوانست تعیین کند که سرنوشت سه تن از بردگان چه شد. اما یک کت و شلوار آزادی در ویرجینیا در سال 1858 نشان می‌دهد که آیزاک فرانکلین - کودکی به نام آیزاک که در وصیت نامه کوی ذکر شده است - در سن 36 سالگی به دنبال رهایی بود. طبق سرشماری سال 1860، او در فهرست شهرستان فردریک، ویرجینیا، به عنوان یک مرد آزاد زندگی می‌کرد و کار می‌کرد. به عنوان آهنگر