بدبینی نسبت به پیشنهادهای طنز
وی ادامه داد: گاهی تقصیر تلویزیون نیست و سازمان هم به کارهای طنزی که پیشنهاد می‌شود بدبین شده است. ما طنزها و کمدی‌هایی که از آن‌ها استقبال نشده زیاد داشته‌ایم. سریال‌هایی که بازیگرانش هم بازیگرانی بوده‌اند که سال‌ها در حوزه طنز و کمدی فعالیت کرده‌اند و یا عواملش دستی در این حوزه داشته‌اند، اما خروجی کار از ابتدا مایه‌دار نبوده و یا پروسه ساخت شتابزده داشته‌اند. نبود سریال طنز به ماه رمضان محدود نمی‌شود و ما حتی در نوروز امسال، درام‌هایی داشتیم که در حالت معمول شاید به پخش نرسد و مناسبتی باشد.
او با اشاره به اینکه باید این فرایند را دو طرفه نگاه کرد، افزود: هم سفارش دهنده خیلی جواب خوبی از کارهایی که به او ارائه شده نگرفته است و هم سفارش گیرنده گاهی بابت زحمتش قدر ندیده و احساس کرده است ساخت کمدی به تلاشش نمی‌ارزد.
مخاطب تلویزیون هنوز با پلتفرم‌ها قابل مقایسه نیست
این نویسنده که این روزها سریال «راز بقا» را در حال پخش از پلتفرم‌ها دارد درباره اینکه چقدر علاقه داشته است این سریال از تلویزیون به پخش برسد، گفت: من واقعاً فکر می‌کنم مخاطب تلویزیون عجیب و غریب است و هنوز با پلتفرم‌ها قابل مقایسه نیست، بازتابی که از تلویزیون می‌گیریم به مراتب بیشتر است و گاهی دریایی از کامنت و نظر به سمت شما می‌آید. با این حال پلتفرم به خاطر هزینه‌هایی که برای یک سریال می‌کند، می‌تواند بستر مناسبی برای کار باشد. بیننده تلویزیون بیشتر است، اما در شرایط عادی است که می‌توان انتخاب کرد که در تلویزیون کار کنید که مخاطب بیشتری داشته باشید، وگرنه گاهی ترجیح می‌دهید آنچه را که دوست دارید بنویسید و آدم‌های محدودتری نگاه کنند. نمی‌گویم الان شرایط اینگونه است و خط قرمزها گاهی در پلتفرم و تلویزیون انگار موازی هم هستند، اما در تلویزیون گاهی می‌نویسم و ممیزی می‌شود، اما در همین تلویزیون و در شبکه‌ای دیگر برای یک طنز مشابه ممیزی نشده است.
ممیزی های سلیقه‌ای
وفایی با اشاره به رویکردهای یکسان در پلتفرم‌ها و تلویزیون عنوان کرد: این مسئله نسبی است، یک روز یک چیز ممیزی نمی‌شود، فردایش در همان پلتفرم هم ممیزی می‌شود. در تلویزیون هم گاهی همین قدر سلیقه‌ای است و بستگی دارد که آدمی که بالای سر کار است چه کسی باشد.
نویسنده سریال «نون.خ» با اشاره به سریال‌های طنز رضا عطاران که همچنان در بازپخش محبوب مخاطبان است، بیان کرد: کارهای طنزی که اکنون ساخته می‌شود در حد کارهای گذشته نیست، سریال‌هایی که عطاران ساخته است و هنوز شبکه‌ها پخش می‌کنند هم دیگر امکان ساخت ندارد و اگر الان همین فیلمنامه‌ها را بنویسید مجوز ساخت نمی‌گیرد.
ورود ناوارد ها به ساخت فیلم طنز
وی افزود: از دیگر دلایل عمده نبود طنزهای خوب بازاری شدن آن است، وقتی کارهای طنز بازار را گرفت و نگاه مخاطب را جذب کرد، نویسنده و کارگردانی هم که بر این حوزه تسلط نداشتند وارد کار شدند، زیرا حس کردند هر اثری در این حوزه دیده می‌شود. مثل زمانی که زنده یاد حمید لبخنده سریال‌هایی چون «در پناه تو» را ساخت و یک باره بسیاری به ملودرام‌های این چنینی روی آوردند. اینجا هم کسانی وارد شدند که در عمرشان حتی یک فیلمنامه طنز ننوشته و نساخته بودند. مخاطب هم از کارهای طنز رکب خورده است و وقت نمی‌گذارد، اگر ۲۰ دقیقه اول او را جذب نکند دیگر کار را تماشا نمی‌کند. با لمپن بازی و لوده بازی نمی‌توان مخاطب جذب کرد.
نویسنده «دورهمی» ادامه داد: با اینکه ناواردها وارد سیستم ساخت و تولید شده‌اند، اما من شخصاً ترسی از کار طنز خوب می‌بینم که به محض اینکه مخاطبش بالا می‌رود مشکلات بیشتر می‌شود! در صورتی که انتظار می‌رود تشویق‌ها و حمایت‌ها بیشتر شود.