روسیه پیروزی در جنگ جهانی دوم را یک روز پس از اکثر نقاط اروپا جشن می‌گیرد و این جشن يک روز تعطیل "بی‌همتاست". همچنین این روز فرصت مهمی برای دولت در مسکو است تا روایت خود را در مورد درگیری‌های گذشته و حال ترویج کند.
در روز ۹ مه روسیه پیروزی در جنگ جهانی دوم را جشن می‌گیرد - جشنی ملی که نظیری ندارد، برای بسیاری از خانواده‌ها عمیقاً شخصی است، اما همچنین فرصتی بزرگ برای تبلیغات دولتی است. امسال این روز یک تاریخ کلیدی برای ارتش روسیه است، زیرا گمان می‌رود ولادیمیر پوتین می‌خواهد از این فرصت برای اعلام دستاوردهای جنگ اوکراین استفاده کند.
چرا 9می برای فدراسیون روسیه مهم است؟
جنگ جهانی دوم بزرگترین درگیری مسلحانه جهان تا به امروز بوده است. این جنگ با حمله به لهستان در سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد (اگرچه روسيه اين تاریخ را آغاز آن نمی‌داند) و در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید.
ده‌ها میلیون نفر جان خود را از دست دادند و میلیون‌ها نفر دیگر در سراسر جهان آواره شدند.اتحاد جماهیر شوروی بخشی از ائتلاف گسترده کشورهایی بود که آلمان نازی را در این جنگ شکست داد و شاید بدترین آسیب را متحمل شد، زیرا بسیاری از نبردها در قلمرو این کشور اتفاق افتاد.
در ماه مه ۱۹۴۵ آلمان نازی تسلیم بی قید و شرط خود را در جنگ جهانی دوم امضا کرد و شکست خود را در اروپا پذیرفت. این سند حقوقی به خصومت‌ها در این قاره پایان داد، اگرچه جنگ علیه ژاپن در آسیا تا اوت همان سال ادامه داشت.تسلیم رسمی و قطعی در پايان روز ۸ مه در نزدیکی برلین امضا شد و آلمانی‌ها رسماً تمام عملیات خود را در ساعت ۲۳:۰۱ به وقت محلی - که در مسکو بعد از نیمه‌شب بود - متوقف کردند.
در نتيجه روز پیروزی که به نام VE (پیروزی در اروپا) نیز شناخته می‌شود، در اکثر کشورهای اروپایی و در ایالات متحده در روز ۸ مه و در روسیه، صربستان و بلاروس در روز ۹ مه جشن گرفته می‌شود.
روز پیروزی به جنگ طولانی و خونینی پایان داد که در آن اکثر خانواده‌ها در اتحاد جماهیر شوروی عزیزان خود را از دست دادند، اما دیری نگذشت که این روز از هدف خود برای بزرگداشت فراتر رفت و به ابزار ایدئولوژیکی کلیدی برای دولت تبدیل شد.
نزدیک به دو دهه پس از پایان جنگ، روز ۹ مه در اتحاد جماهیر شوروی تعطیل ملی نبود و تنها در شهرهای بزرگ با آتش‌بازی و مراسم جشن محلی از آن تجلیل می‌شد.در اوایل قرن بیست و یکم، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، برای تقویت معنای روز پیروزی، حتی تلاش بیشتری کرد تا آن را به بخشی جدایی‌ناپذیر از روس بودن تبدیل کند.
جشن‌های روز پیروزی بزرگتر شد، اما هر سال تعداد کمتری از جانبازان جنگ و شاهدان عینی وجود داشت که هنوز زنده بودند و می‌توانستند در جشن‌ها شرکت کنند. جشن‌های روز پیروزی احتمالاً به فرصتی برای مقامات حکومتی تبدیل خواهد شد برای تکرار این ادعای‌شان که "عملیات ویژه" روسیه در اوکراین یک تجاوز جنگی نیست، بلکه مبارزه‌ای برای ریشه کن کردن نازیسم است - ادعایی که رویدادهای روزانه در ميدان نبرد و دنيای واقعی آن را تأیید نمی‌کند.