سید محمد خاتمی رئیس جمهور پیشین ایران طی پیامی به کنگره حزب مجمع ایثارگران،تجاوز روسیه به اوکراین را محکوم کرد و آن را مصداق حمله یک ابر قدرت به یک کشور آزاد توصیف کرد؛در این پیام آمده است:
اینک جای بسی خوشوقتی است که در دوران پسادفاع مقدس و در مرحله ساختن ایران سربلند و تلاش برای دستیابی مردم ایثارگر به آرمان ها و هدف های بلندی که داشته اند و در راه آن مجاهدت کرده اند، یعنی استقلال، آزادی، پیشرفت، عدالت و اخلاق، ایثارگرانی در کالبد«حزب» مرحله جدیدی از ایثارگری، یعنی تلاش برای تحقق جنبه ایجابی انقلاب و استقرار مردم سالاری سازگار با دین را تجربه می کنند.
اگر هدف اصلی انقلاب که ایثارگران برای پیروزی و حفظ دستاوردهایش مجاهدت کردند. مردم‌سالاری سازگار با ارزشهای دینی و اسلام سازگار با مردم سالاری بوده است، آیا جز در سایه ی وجود و حضور فعال و موثر حزب های مستقل که از آرمان ها و مطالبات ملت نمایندگی می کنند قابل دسترسی است؟
آیا حاکمیت مردم بر سرنوشتشان جز در سایه ایجاد فضایی برای اینکه خواست ها و مطالبات مردم و در راس آنها استقلال میهن و آزادی و برخورداری شهروندان و تقویت بنیه ی کشور در برابر تهدیدها و تجاوزهای بیرونی و نیز در برابر پایمال شدن حقوق و آزادی های مردم و برانداختن هیولای فساد و افساد و بی عدالتی و تبعیض به دست خواهد آمد؟ و هرچه در برابر پدیدآمدن چنین وضع و فضایی باشد، چه ناشی از توطئه و تهدید خارجی و چه اشکالات ساختاری و رفتاری حاکمیت و نادیده انگاشته شدن مصالح ملت در رویکردها و چه در رفتار و منش و روش نادرست نهادهایی که باید مردمی و قانونی باشند، امری است ضدانقلابی.
اگر سیر مردم‌سالاری و حاکمیت اراده ی مردم بر سرنوشت از راه رفع قیومیت های واهی و صد البته زیانبار می گذرد، آیا چاره ای جز حضور آزاد و امن حزب ها و تشکل های مستقل و نهادهای مدنی که به حق از آرمان و خواست ملی نمایندگی می کنند وجود دارد؟ و اگر چنین است کدام طایفه و طبقه و دسته ای شایسته تر از ایثارگران که در این راه مبارک قدم نهند و در برابر آنچه حاکمیت مردم را بر سرنوشت تهدید می کند و خطرهایی که از بیرون و درون متوجه کشور و ملت است بایستد؟ هم مردم را آگاه تر و بیدارتر کنند و هم اگر قدرتی چشم طمع به این مرز و بوم دارد و یکپارچگی و استقلال آن را برنمی تابد با او مقابله کنند و هم حاکمیت را از انحراف و پیمودن راهی که برخلاف مصلحت جامعه است بازدارند و هم برای عرضه ی الگویی از زندگی مدنی و کشوری عزیز که در آن از هر جهت زمینه های پیشرفت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی فراهم است و درهای فقر و فساد و تبعیض و بداخلاقی به روی همه بسته است تلاش کنند و بخصوص نشان دهند که حاکمان نه قیم مردم، بلکه کسانی هستند که مشروعیت و حتی موجودیتشان به نمایندگی از مردم و پاسخگویی در برابر آنان وابسته است.و ایثارگران همچون همه ی دلسوزان آیین و اندیشه و میهن و مردم باید؛ اولا نگذارند از سرمایه ایثارگری به عنوان ابزاری برای توجیه استقرار وضعیتی غیردموکراتیک و لطمه دیدن اصل ممتاز حاکمیت مردم بر سرنوشت سوءاستفاده شود.
ثانیا بکوشند تا نماینده ی مطالبات به حق مردم و نیز نقد کننده ی وضعیت های ناگواری که احیانا وجود دارد و البته پیشنهاد دهنده ی راه برون رفتن از آنها و بحران ها و نیز تامین موازین مردم‌سالاری باشند.
ثالثا بیش و پیش از همه فریاد خود را علیه تجاوز و بیداد و تبعیض، نه تنها در ایران عزیز که در هر جای جهان برآورند و از جمله در موقعیت کنونی، خود را در کنار مردم مقاومی که در برابر تجاوز و توسعه طلبی ایستاده اند ببینند.
آنچه در اوکراین می گذرد فارغ از علل و اسباب پدیدآمدن این وضع ناگوار، تجاوز یک قدرت بیگانه به یک سرزمین آزاد و سرکوب کردن ملتی است که به خصوص در این روزها نشان داد که می خواهد آزاد و غیروابسته زندگی کند.
توسل به زور و نابود ساختن زیرساخت های اجتماعی و اقتصادی و فنی یک جامعه و سرکوب مردم و تحمیل خواست ها با مشت آهنین بر آنها در هر صورت محکوم است و بخصوص ایثارگران واقعی که خود طعم تلخ تجاوز را چشیده اند و جانانه در برابر آن مقاومت کرده اند در همدلی و هم سخنی با ملت اوکراین و همه ملت های تحت ستم از دیگران شایسته ترند.
با آرزوی کامروایی برای همگان