فتح‌الله مجتبایی گفت:‌ قدر هویت ملی و فرهنگی خودتان را بدانید. شما در دنیا کم‌نظیرید. این پشتوانه علمی و پشتوانه فرهنگی و پشتوانه تمدنی که شما دارید بسیار گرانبهاست. مگذارید که آن را از دست بدهید.
فتح‌الله مجتبایی استاد فلسفه و ادیان، نود و هشت ساله شد. به این مناسبت فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی صبح روز دوشنبه ۱۷ آذرماه در تالار سید جعفر شهیدی این فرهنگستان مراسم تولدی برای او برگزار کرد. در این مراسم چهره‌های ادبی و فرهنگی برجسته‌ای چون محمد علی موحد، ژاله آموزگار، حسین معصومی همدانی، محمود عابدی، اصغر دادبه، غلامعلی حداد عادل، محمد دبیر مقدم، علی بهرامیان، احمدرضا قائم‌مقامی، امید طبیب‌زاده و … حضور داشتند.
سخنران پایانی این مراسم فتح‌الله مجتبایی بود. وی سخن را با اشاره به سن و سال خود آغاز کرد و گفت: خوب شد پیر شدم کم‌کم و نسیان آمد. یکی از خصوصیات پیر شدن فراموش کردن است و من هیچ باور نمی‌کردم که نود و نه سالم را شروع بکنم. همیشه فراموش می‌کردم و فکر می‌کردم هنوز جوانم. ولی در این مجالس می‌بینم که نه دیگر جوان نیستم. و مطالبی که در مورد من گفته شد، اسباب شرمندگی من شد.
وی گفت: اینکه می‌گویم حافظه‌ام از بین رفته در یک چنین مجالسی حافظه‌ام برمی‌گردد. به یاد دارم که در مجلسی که به مناسبت فوت احمد تفضلی گرفته شد، درباره خصوصیات اخلاقی او و فضایل علمی او زیاد صحبت شد. کسی در نزدیکی ما نشسته بود، گفت این حرف‌ها را راجع به احمد می‌زنند، گفتیم بله این حرف‌ها را راجع به احمد می‌زنند. باور نمی‌کرد که این حرف‌ها در مورد احمد موردی داشته باشد. حال من هم باور نمی‌کنم که این حرف‌ها در مورد من موردی داشته باشد. این حرف‌ها را در مورد من زدید؟!
مجتبایی گفت: من هنوز خودم را یک دانشجو و دانش‌آموز می‌بینم. من دوران دانش‌آموزی را در فراهان اراک شروع کردم با یک معلمی که جامع‌المقدمات را به ما درس می‌داد. من هر چه دارم از او دارم. پایه هر چه دارم از او دارم، خدا رحمتش کند. هشت تا ده سالی که با ما بود، گلستان و بوستان را با او شروع کردیم. جامع‌المقدمات را با او خواندیم. در آن روزگار همه کسانی که می‌خواستند وارد قدمگاه علم شوند، باید جامع‌المقدمات را می‌خواندند. جامع المقدمات را با او خوانده بودیم.