فلسفه وجودی بانکها این است که سپردههای خرد و کلان مردم را جمع آوری کند و در تولید و در تجارت به کار اندازند تا رفاه خلق شود نه سیاهچاله فقر که شاهد آن هستیم. نوشتار پیش رو چند مورد فساد بانکی را زیر ذرهبین قرار میدهد تا مردم دریابند بانکهای به ظاهر خصوصی و ارزشی دست در جیبشان کرده، خسارت و نکبت ایجاد کردهاند؛ اول: بانک انصار یک موسسه مالی اعتباری بود که در سال ۱۳۸۹ در دولت احمدی نژاد، مدعی ارزشها تاسیس شد. این بانک وابسته به بنیاد تعاون سپاه بود .
دوم: بانک انصار است که یک موسسه مالی و اعتباری بود. این بانک با حمایت سازمان بسیج مستضعفان در سال ۱۳۸۹ در دولت آخرالزمانی احمدی نژاد تاسیس شد.
سوم بانک حکمت ایرانیان که یک موسسه مالی و اعتباری بود و با حمایت ارتش سال ۱۳۸۹ در دولت مدعی احیا کننده ارزشهای انقلاب تاسیس شد.
چهارم: بانک قوامین یک موسسه مالی-اعتباری بود که با حمایت نیروی انتظامی تاسیس شد و سال ۱۳87 در دولت محمود احمدی نژاد به بانک تبدیل شد.
پنجم: بانک قرض الحسنه مهر ایران است. این بانک یک موسسه مالی اعتباری بود که سال ۱۳۷۲ در دولت سازندگی تشکیل شد و سال ۱۳۹۱ در دولت احمدی نژاد به بانک تبدیل شد.
ششم: موسسه مالی و اعتباری کوثر با حمایت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح سال ۱۳۸۷ در دولت احمدی نژاد تاسیس شد.
این چهار بانک و یک موسسه مالی اعتباری که عنوانهایشان بار معنوی و دینی داشت پا به عرصه بانکداری گذاشتند، اما در عمل عکس آنچه ادعا میشد رخ داد. علت این است که این پنج نهاد پولی بیش از ۱۳۰ هزار میلیارد تومان زیان انباشته به جا گذاشتند و ورشکست شدند. دولت روحانی در اقدامی این چهار بانک و یک موسسه مالی اعتباری که همه وابسته به نیروهای نظامی و انتظامی بودند را ۱۱ اسفند ۱۳۹۷ منحل و در بانک سپه ادغام کرد، یعنی زیان آن ها بر دوش بانک قدیمی سپه گذاشته شد. شگفت آنکه حسن روحانی در این باره گفت نهادهای مالی و پولی وقتی ورشکست شدند دولت مجبور شد دست در جیب مردم یا به عبارت دیگر خزانه کند و ۳۶ هزار میلیارد تومان پول بردارد و زیان مالباختگان این موسسات نظامی را پرداخت کند.
بانکداری یک حرفه مالی پولی اقتصادی و تجاری است که بانیان آن باید مسائل مالی و پولی را بدانند اما در عمل معلوم شد نظامی ها از این علم بی بهره بودند و به جای خدمت، خسارت و فساد خلق کردند و رفتند.
بانک آینده روز اول آبان منحل و در بانک ملی ادغام شد این اتفاق یکی از شگفتیهای بانکداری ایران، جهان و خاورمیانه است. این بانک از ادغام بانک تات و موسسه اعتباری صالحین و موسسه مالی اعتباری آتی، سال ۱۳۹۱ و در دولت احمدی نژاد با سرمایه اولیه ۸۰۰ میلیارد تومان تشکیل شد. کرکره این بانک پایین کشیده شد. زیان انباشته آن بیش از ۶۰۰ هزار میلیارد تومان است. انگلیس اموال علی انصاری را مصادره کرد. بانکی که قرار بود آینده ایران را بسازد آینده را تباه کرد. شگفت اینکه کسانی که پشت این بانک بودند ارزشی به ظاهر انقلابی بودند؛ حمایتهای که از این بانک شد باعث شد تا سرمایه ملت به خارج از کشور منتقل شود. ایرانمال خلاف ساخته شد زیرا کاربری مناطق ۲۱ و ۲۲ تهران ۱۲۰ تا ۱۴۰ درصد است ولی علی انصاری در آن جا یک میلیون و ۹۵۰ هزار متر مربع بنا کرد. بانک آینده پایه پولی و تورم را بالا برد. طبق بند ۳ اصل ۵۶ قانون اساسی، دستگاه قضایی موظف به نظارت بر همه دستگاههای کشور از جمله بانکها شهرداریها و... است. چرا دستگاه قضایی از ابتدا ورود پیدا نکرد پرسش دیگر اینکه چرا دولت و بانک مرکزی ورود پیدا نکردند پرسش دیگر اینکه چرا مجلس به این فساد بزرگ ورود پیدا نکرد مهمتر اینکه میرعلی صاحب موسسه مالی اعتباری ثامن الحجج با کلت به دفتر سیف، رئیس کل بانک مرکزی وقت رفت و ۹۰ نماینده مجلس از او حمایت کردند. وقتی بانک آینده و بانک های نظامی و فروش نفت توسط بابک زنجانی، ماجرای اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی در بانک ملی و... اتفاق می افتد نتیجه اش این می شود به جای رفاه سیاهچاله فقر شکل می گیرد. مردم اوضاع کشورهای همسایه را میبینند و با وضع خود مقایسه می کنند. ضربه کاری را نظریه استصوابی به سفره مردم زده است چون با این نظریه راه ورود شایستگان، افراد ملی، افراد تکنوکرات، متخصص، تحول خواه به مجلس سد شد. اگر این افراد در مجلس بودند نمیگذاشتند چنین فسادهایی در کشور شکل بگیرد.