ماریا کارینا ماچادو، رهبر مخالفان ونزوئلا برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۵ شد. کمیته نوبل در اسلو پایتخت نروژ، روز جمعه ۱۰ اکتبر نام «ماریا کورینا ماچادو» از ونزوئلا را به عنوان برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۵ میلادی اعلام کرد. این در حالی است که کمپین گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی در جریان بود و برخی کشورها به دنبال این بودند که جایزه به دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده برسد. ماریا کورینا ماچادو یک سیاستمدار برجسته ونزوئلایی است که در ۷ اکتبر ۱۹۶۷ در کاراکاس به دنیا آمد. او یکی از برجسته‌ترین چهره‌های مخالف ونزوئلا به شمار می‌رود.
گفتنی است هوگو چاوز رییس جمهور پیشین ونزوئلا که چپ گرا، سوسیالیست و ضد آمریکایی و پوپولیست بود. او از سال 1999 تا 2013 رییس جمهور ونزوئلا بود و در دوره او فقر گسترش پیدا کرد و تورم مردم ونزوئلا را به فلاکت و بدبختی رساند. هوگو چاوز متحد استراتژیک محمود احمدی نژاد پوپولیست در ایران بود. وقتی چاوز فوت کرد احمدی نژاد به ونزوئلا رفت و مادر او را در آغوش گرفت که در داخل واکنش های گسترده ای اتفاق افتاد و چون احمدی نژاد در اردوگاه اصولگراها بود از ماجرا در رفت.
پس از چاوز جانشین او نیکولاس مادورو به قدرت رسید. او همان روش چاوز را ادامه داد که با اعتراض گسترده مردم و سرکوب مواجه شد. خانم کورینا ماچادو که سابقه نمایندگی پارلمان را در کارنامه داشت، نامزد کاندیدای ریاست جمهوری شد، اما دادستان ونزوئلا او را رد صلاحیت کرد و مانع ورودش به انتخابات شد.
زندگی نامه برنده جایزه صلح نوبل
کورینا ماچادو که کمیته «نوبل» گفت جایزه را «به دلیل کار خستگی‌ناپذیرش در ترویج حقوق دموکراتیک مردم ونزوئلا و مبارزه‌اش برای دستیابی به گذار عادلانه و مسالمت‌آمیز از دیکتاتوری به دموکراسی» به او اهدا کرده است، کیست؟
ماریا کورینا ماچادو مدرک مهندسی صنایع خود را از دانشگاه کاتولیک آندرس بیلو در کاراکاس دریافت کرد، سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مالی از موسسه تحصیلات تکمیلی مدیریت (IESA) دریافت کرد. او فعالیت سیاسی را در سال ۲۰۰۲ با تأسیس سازمان «سوماتی» (Súmate) آغاز کرد، یک سازمان غیردولتی که هدف آن نظارت بر انتخابات و ترویج شفافیت انتخابات در ونزوئلا است.
حضور زنان در پالمان
ماریا ماچادو سال ۲۰۱۱ به عنوان عضو مجلس ملی ونزوئلا انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۴ نماینده ایالت میراندا بود. در طول دوره نمایندگی خود در مجلس، او یکی از برجسته‌ترین صداهای مخالف نظام هوگو چاوز، رئیس جمهور سوسیالیست و ضد آمریکایی و پس از او نیکلاس مادورو، رئیس جمهور کنونی بود. سال ۲۰۱۴، او به طور فعال در اعتراضات ضد دولتی شرکت کرد که منجر به تحت تعقیب قرار گرفتن سیاسی او شد.
سال ۲۰۲۳، ماچادو نامزدی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد، اما در ژوئن همان سال، دادستان ونزوئلا ماریا ماچادو را به مدت ۱۵ سال از نامزدی منع کرد، تصمیمی که توسط دادگاه عالی در ژانویه ۲۰۲۴ تأیید شد. با این وجود، او به رهبری اپوزیسیون ادامه دادو ماریا ماچادو در اوت ۲۰۲۴ از ترس جان و آزادی اشناپدید شده است.
جوایز و افتخارات
اکتبر ۲۰۲۴، ماچادو جایزه «ساخاروف» برای آزادی اندیشه را به پاس تلاش‌هایش در دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ونزوئلا از پارلمان اروپا دریافت کرد. او همچنین در همان سال جایزه «واتسلاف هاول» برای حقوق بشر را از شورای اروپا دریافت کرد. ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، به پاس فعالیت های مستمر او در ترویج حقوق دموکراتیک مردم ونزوئلا، و تلاش‌هایش در تلاش برای دستیابی به گذار عادلانه و مسالمت‌آمیز از دیکتاتوری به دموکراسی برنده شدن او در جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۵ اعلام شد.
مواضع سیاسی
ماچادو به مواضع قاطع خود علیه نظام چاوز و مادورو شناخته می‌شود و خواستار پایان دادن به سلطه سیاسی و اقتصادی دولت، ترویج حاکمیت قانون و برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه است. او همچنین از حقوق بشر، از جمله حقوق اقلیت‌ها، دفاع می‌کند و از آزادی بیان و آزادی مطبوعات حمایت می‌کند. خانم ماریا ماچادو با انتشار توییتی در شبکه ایکس نوشت: جایزه صلح نوبل را به دونالد ترامپ تقدیم می کنم.