کشورهای غربی بهویژه آمریکا، بیشترین سرمایه را صرف جذب تکنوکراتها، فنسالاران و نخبگان کردهاند و نتیجهاش برتری سیاسی، اقتصادی، علمی و نظامی در جهان برای امریکا شده است. این نخبگان هستند که جایگاه غرب و امریکا را به عرش رساندهاند و نخبگان دنیا برای رفتن به غرب سر و دست میشکنند و. از رفتن به مسکو و پکن طفره میروند.
وقتی چنین افرادی در اداره کشور حضور داشته باشند، دو اتفاق مهم رخ میدهد:
1. فرصتسوزی نمیشود.
2. تهدیدها به جای آنکه بحرانساز شوند، به شانس تبدیل میگردند.
در این فرایند است که قدرت ملی پدید میآید. بیش از چهار دهه است که سیاستگذاریها در کشور بیشتر آرمانی، ایده آلیستی و آسمانی بوده تا واقعبینانه. همین نگرش ضربه سختی به روند توسعه، رشد و رفاه وارد کرده است، بهگونهای که حدود ۳۰ میلیون نفر ایرانی به زیر خط فقر رفتهاند؛ یعنی از هر سه ایرانی یک نفر فقیر شده است! ماجرا چیست؟
*سیاست خارجی تهاجمی و شعار «مرگ بر آمریکا» و تلاش برای نابودی اسرائیل، در عمل موجب تقویت اسرائیل و شکلگیری ائتلافهای منطقهای و جهانی علیه ایران شده و این ملت ایران است که هزینه آن را میپردازد.
*خشکسالی و تغییر اقلیم پدیدههایی جهانیاند، اما سوءمدیریت و دستکاری در طبیعت شدت آن را در ایران افزایش داده است. مردم هزینه تجاوز به محیط زیست را میپردازند، این در حالی است که برخی به جای پیدا کردن راهحل علمی، علت نیامدن باران را «بیحجابی» میدانند! اگر چنین است، چرا در آلمان که بیحجابان هم فراوان هستند، خشکسالی وجود ندارد و باران هم فراوان میبارد؟
*از سال ۱۷۶۰ میلادی تاکنون دمای زمین حدود ۱.۵ درجه سانتیگراد افزایش یافته است اما شگفت آن که در ایران طی نیم قرن گذشته، افزایش دما به حدود ۲ درجه رسیده و پیامد آن کمآبی، کمبود برق، طوفانهای گرد و غبار و مشکلات جدی زیستمحیطی بوده است.
*حضور ایران در سوریه و عراق و صرف هزینههای فراوان، بدون شفافیت مالی، نتیجهای جز سقوط سوریه و نزدیکی این کشور به آمریکا و قرار گرفتن سوریه در اقمار آمریکا نداشت. اگر از ابتدا تحلیل درست وجود میداشت بی حساب و کتاب در آنجا هزینه نمیشد. انتخابات عراق نشان داد که ائتلاف به رهبری محمد شیاع السودانی پیشتاز شده است. او سیاستمداری است که با هوشمندی مانع درگیر شدن عراق در جنگ اسرائیل با حماس، حزبالله و ایران شد و تلاش کرد میان تهران و واشنگتن موازنه برقرار کند و کشورش را از تحریم و جنگ دور نگه دارد و هر ماه حدود 10 میلیارد دلار نفت بفروشد و پولش را هم بدون مانع برگرداند. این نشان میدهد که آنچه ایران درباره عراق میپنداشت درست از آب درنیامد.
پیشرفت و بازسازی کشورها در جهان نه با ایدئولوژی، بلکه با راهحلهای علمی و پذیرش واقعیتها ممکن است. واقعیت امروز این است که ژئوپلیتیک منطقه به ضرر ایران تغییر کرده؛ کشورهای عربی در برابر اسرائیل سکوت کردهاند و ایران در محاصره کشورهای عربی، اروپا، آمریکا و اسرائیل و جمهوری آذربایجان قرار گرفته است. روسیه و چین نیز کاری برای ایران نخواهند کرد.
برای شکستن محاصره به خود آیید و مطالبات ملت را برآورده کنیدو بدانید تنها زمانی که ملت همراه حکومت باشد، قدرت ملی افزایش خواهد یافت. ادامه سیاست های گذشته در داخل، خارج و به ویژه خاورمیانه اوضاع را بدتر از آنچه هست خواهد کرد. به خود آیید.