منشأ پرداخت عیدی و پاداش نیز میزان کارکرد فرد در طول سال ۱۴۰۴ است و برای کارکنانی که سابقه‌ای کمتر از یک سال دارند، محاسبه به صورت نسبی انجام می شود. علاوه بر این، حق سنوات پایان خدمت طبق ماده ۲۴ قانون کار، برابر با یک ماه آخرین حقوق برای هر سال خدمت به کارگران پرداخت می‌شود. این مبلغ از بیمه و مالیات معاف بوده و با پایه سنوات (افزایش ماهانه حقوق کارگران باسابقه) تفاوت دارد.
منابع رسمی وزارت کار تأکید دارند که تنها کارگران دارای قرارداد مشمول قانون کار مستحق دریافت عیدی و سنوات هستند و در قرارداد های پیمانکاری این تعهد بر عهده کارفرما نیست. همچنین پرداخت مبالغ بالاتر از سقف قانونی در کارگاه‌هایی که عرف آن را پذیرفته‌اند بلامانع است، اما باید مستند و قابل تأیید مالیاتی باشد. گفتنی است که در محاسبه عیدی، مزایای شغلی مستمر مانند سختی کار، مسئولیت و شغل لحاظ می شود؛ اما مزایای رفاهی نظیر کمک‌هزینه مسکن، خواربار یا حق تأهل در این محاسبات نقشی ندارند.
به این ترتیب با آغاز فصل پرداخت های پایان سال، رقم عیدی و سنوات سال ۱۴۰۴ به یکی از مهم ترین شاخص‌های مالی بنگاه های اقتصادی و رضایتمندی کارکنان در آستانه نوروز ۱۴۰۵ تبدیل شده و مورد توجه واقع شده است.