در روز ۱۸ تیر که انتخابات ریاست‌جمهوری تازه به پایان رسیده بود، یک روزنامه در گزارشی با عنوان«اسب زین‌شده زیر پای دولت چهاردهم» نوشت که «دولت چهاردهم در حالی سکان اداره کشور را به دست می‌گیرد که وضعیت کشور در مقایسه با شرایط اسفناکی که در مرداد ۱۴۰۰ به دولت سیزدهم تحویل داده شد تغییرات مثبت بسیار زیادی داشته است.»البته این گزارش همان زمان با نقد شدید موافقان دولت جدید همراه شد و آنها شرایط کشور را آنگونه که کیهان ترسیم کرد، ندانسته و اعلام کردند که کشور درگیر مشکلات زیادی است.
با روی کار آمدن دولت چهاردهم هم مشخص شد که این روزنامه نگاه بسیار خوشبینانه‌ای به وضعیت کشور داشته و شاید نتوانسته است اندازه واقعی مشکلات کشور را به درستی بسنجد. دولت پزشکیان از همان ابتدا با مشکلات داخلی از جمله مطالبات گندمکاران، پرستاران و کادر درمان، فرهنگیان و بازنشستگان و نبود منابع کافی مواجه شد. گندمکاران بیشتر از سقف بودجه‌ای که تصویب شده بود، به دولت گندم فروخته بودند و دولت باید مطالبات آنها را پرداخت می‌کرد. اجرای قانون همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و افزایش حقوق پرستاران هم به منابع مالی نیاز داشت. در ادامه هم مشکل ناترازی‌ها خود را نشان داد.
مسعود پزشکیان در روز ۱۰ شهریور در اولین گفت‌وگوی تلویزیونی خود درباره شرایط کشور اظهار کرد:« گندمکاران، پرستاران، بازنشستگان و فرهنگیان مشکل دارند. ناترازی در برق داریم. پولی که برای گندمکاران در قانون پیش بینی شده بود، ۱۲۰ همت بود که در صندوق هم این مبلغ وجود نداشت. گندم کشت شده بالای این مبلغ بود ولی تمهیداتی دیده شد تا مشکلات را حل کنیم و ان شاءالله حل خواهیم کرد.» وی همچنین بیان کرد:«گفتند وارث چیزی خوبی شدیم ولی پول به اندازه کافی نیست. نمی‌خواهم گلایه کنیم ولی از رهبری اجازه گرفتیم که یک مقدار از صندوق برداریم و یک مقدار از بدهی‌ها را تسویه کنیم. قدردان رهبری هستم.»
بنابراین مشخص شد که شرایط کشور چندان مساعد نیست و مشکلات انباشته شده‌ای به دولت چهاردهم رسیده است با این حال رویکرد دولت نه فرار از مشکلات و انداختن تقصیر به گردن دولت‌های گذشته بلکه تلاش برای حل این مشکلات بود و دولت توانست مطالبات گندمگاران و سایر اقشار را به تدریج پرداخت کند. پزشکیان در همان گفت‌وگوی تلویزیونی درباره مشکلات به ارث رسیده به دولتش گفت:«نمی‌خواهم گذشته را نقد کنم؛ الان باید دست به دست دهیم و با وفاق و نگاه به سند چشم انداز حرکت کنیم.»