اینکه احمد دنیامالی و مجید جلالی درست می‌گویند یا نه را فقط گذر زمان مشخص می‌کند و همه منتظر هستیم تا ببینیم این وعده وعیدها به سرانجام می‌رسد یا نه، اما در میان این حرف‌ها برخی از اظهارنظرها در خصوص طراحی میکسدزون یا به‌کارگیری جلوه‌های هنری در ورزشگاه‌ها بسیار قابل تأمل است.
در اینکه ورزشگاه باید شکیل و زیبا باشد هیچ شکی نیست. در اینکه ورزشگاه‌های کشور باید نماد و معرف فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی ما باشند هم هیچ شکی نیست. ورزشگاه‌های ما باید آبرومند و باعث سرافرازی ایران به عنوان میزبان مسابقات ورزشی باشند، اما نکته اینجاست که تا وقتی چیزی وجود ندارد نمی‌توان آن را تزیین کرد.
حکایت حرف‌ها، اظهارنظرها و طرح و برنامه‌های آنچنانی آقایان برای ورزشگاه‌هایی که هنوز نمی‌دانیم سروقت آماده می‌شوند یا نه، حکایت ضرب‌المثل معرفی است که می‌گوید «خانه از پای‌بست ویران است، خواجه در بند نقش ایوان است»! ماه‌هاست که فوتبال ایران از نداشتن ورزشگاه متضرر شده، ماه‌هاست که تیم‌ها و هوادارانشان از حضور در ورزشگاهی در شأن ایران و ایرانی محروم هستند و همه منتظرند تا ببینند سرانجام این انتظار سخت به کجا کشیده می‌شود، ولی خب ظاهراً آقایان کت و شلوارپوش ورزش اصل ماجرا را رها کرده‌اند و به فرع چسبیده‌اند.
نکته جالب ماجرا عادت زشت بی‌اهمیتی به ورزشگاه‌ها دایر است. از ورزشگاه آزادی تا سرحد تخریب کار کشیده شد تا به این روز درآمد و حالا به قول مجید جلالی چند وقتی می‌شود که هیچ بازدید فنی از ورزشگاه شهدای شهر قدس هم به عمل نیامده است! چرا، چون فعلاً بازی‌های لیگ با تمام کاستی‌ها را میزبانی می‌کند. بنابراین حتی اگر ایرادهایی هم داشته باشد از دید آقایان مهم نیست.
این همان عادت زشتی است که از آن گفتیم، یعنی تا مجبور نباشیم ورزشگاهی را مرمت کنیم تا سرحد توان از آن استفاده می‌کنیم و بعد از آن کاسه چه‌کنم، چه‌کنم دست می‌گیریم. این روزها آقایان برای خودشان مهندس ساخت‌وساز شده‌اند، اما بد نیست خدمت این مهندسان یادآور شویم که باید به‌صورت مستمر از ورزشگاه‌ها بازدید به عمل آید، باید به‌صورت مستمر مورد بازسازی و مرمت قرار گیرند تا بتوانند میزبان خوب و شایسته‌ای برای رویدادهای ورزشی باشند.
گفتیم در رویدادهای ورزشی یک مسئله مهم دیگر این است که تمام هوش و حواس آقایان مهندس هم به فوتبال ختم شده و انگار، نه انگار که در همین مجموعه ورزشی آزادی رشته‌های دیگر هم فعالیت دارند و اتفاقاً بابت مشکلات زیرساختی فریاد اعتراض‌شان به آسمان بلند است، اما فعلاً همه سرگرم تزیین هستند و با اصل ماجرا کمتر کار دارند. در چنین اوضاعی به جز امیدوار بودن به آینده کار دیگری نمی‌توان انجام داد. فقط منتظر می‌مانیم تا زمستان برسد. زمستانی که قرار است بهار ورزشگاه‌های ایران باشد. زمستانی که امیدواریم متفاوت باشد.