خاطرات هاشمی رفسنجانی
«اکبر هاشمی رفسنجای»، رئیسجمهور سابق ایران در خاطرات 27 شهریور خود نوشت: هنگام برگرداندن وسایل روى سنگ قبر، جعبه قرآنى را با خواست من بازكردند كه در آن اسناد و پولهایى كه از ضریح بیرون مىآورند و صورتجلسه مىكند و امضا مىكنند هم هست. قرآن كوچكى كه فقط هشت صفحه نوشته به خط كوفى و به شكل مربع مستطیل به صورت بیاض در آن است. دیدیم كه در آن ورقهاى هست كه نوشته این قرآن به خط حضرت امیرالمؤمنین على(ع) است كه شیخ بهایى به خط خودش تأیید كرده كه به خط علی(ع) است و تعجب كردم كه آقاى طبسى هم هنوز این را ندیده بودند و چند قرآن دیگر هم بود كه بازكردیم.
خبر بدى هم پاسداران دادندكه دیروز هنگام رفتن به سد بجنورد، یكى از پاسداران من به نام [یدالله] امیرى كه راننده بود، ماشینش چپ کرده و در بیمارستان پس از عمل فوت نموده است؛ خیلى متأثر شدم.
آقایان [سیدهاشم] رسولىمحلاتى و [علیاکبر] الهى[خراسانی]، مسئول بنیاد پژوهشهاى آستانقدس آمدند. گزارش كار بنیاد را دادند. آقاى رسولى گفت كه كنگره سراسرى سالانه ائمه جمعه را به تأخیر انداختهاند، به خاطر مشكلى كه ائمه جمعه در انتخابات پیدا كردهاند و به خاطر حمایت صریح از آقاى ناطق نوری ضربه خوردهاند؛ زیرا نگراناند كه در اجلاس، بحثهاى تفرقهانگیز مطرح شود.گفتم احتیاج به بررسى بیشتر دارد؛ شاید بشود جلسه را كنترل و هدایت كرد. گفت روزنامه سلام را تهدید به مقابله به مثل كرده كه دست از تحریك علیه ائمه جمعه بردارد و مؤثر بوده است.
روز ادبیات فارسی
ادبیات فارسی یا ادبیات پارسی به ادبیاتی گفته میشود که به زبان فارسی نوشته یا بیان شده باشد. ادبیات فارسی تاریخی هزاران ساله و ریشه در تاریخ شاعران و نویسندگان دارد. شعر فارسی و نثر فارسی دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند. برخی کتابهای کُهن در موضوعات غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در دسته آثار کلاسیک ادبیات فارسی قرار گرفتهاند. ادبیات فارسی ریشه در ادبیات باستانی ایران دارد که تحت تأثیر متون اوستایی در دوران ساسانی به زبانهای پارسی میانه و پهلوی اشکانی پدید آمد. ادبیات فارسی نو نیز پس از اسلام و با الگوبرداری از ادبیات عربی در نظم و ریشههای دبیری و نویسندگی دوران ساسانی که ادبیات منثور عربی را ایجاد کرده بود در زمینه نثر متولد شد.
درگذشت شهریار
«محمّدحسین بهجت تبریزی» (۱۱ دی ۱۲۸۵ - ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار، شاعر ایرانی بود که به زبانهای فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده است. شهریار در سرودن گونههای دگرسان شعر مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی چیرهدست بود. اما بیشتر از دیگر گونهها در غزل شهره بود و از جمله غزلهای معروف او میتوان به «علی ای همای رحمت» و «خان ننه» و «حیدر بابایه سلام» «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابیطالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ و فردوسیداشته است. او در تبریز در خانوادهای بستانآبادی از روستای خُشکِناب به دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را به واسطه روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیدهاند.