خالصسازی در قدم اول که شروع شد محدود بود به این معنی که شورای نگهبان حتی در هیئت اجرایی دخالتی نداشت و اعلام کرد فقط میخواهد اجازه داشته باشد افرادی که به وسیله هیئت اجرایی تأیید میشوند مجدداً هیئت نظارت هم نظر بدهد. لذا قضیه ازاینجا شروع شد تا به مراحلی رسید که گفتند ما باید هیئت اجرایی را هم غربالگری کنیم و این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که در انتخابات نظام مهندسی و انتخابات صنفی مشاهده میکنیم این نظارت استصوابی به نحوی در حال دخالت است که حتی اگر تشکیلات صنفی هم بخواهید راه اندازی کنید، مشاهده میکنید که رنگ و بوی دموکراتیک و آزادانه خود را از دست داده و بخش حاکمیتی میخواهد جلوی انتخاب مردم را بگیرد.
مشارکت در انتخابات مجلس دوازدهم پایینتر از مجلس قبل خواهد بود
من با سیستمهای نظرسنجی ارتباط زیادی ندارم اما نسبت به مجلس دوره قبل برآوردم این است که اگر در انتخابات دوره قبل مجلس میزان مشارکت ۴۲ درصد بود، میزان مشارکت در این دوره به صورت میانگین در سراسر کشور کمتر از میزان مشارکت دوره قبل خواهد بود.
ترس و واهمه ندارم
من نماینده اصلاحطلبان نیستم، من مرتضی الویریِ امروز هستم و ترس و واهمهای از کسی ندارم و صریح صحبتهایم را بیان میکنم و نمیخواهم برچسب تحریم به کسی بچسبانم. اگر تشخیص بدهم که در انتخابات نقشی میتوانم داشته باشم که این نقش میتواند برای منافع ملی مفید باشد و مشکلات کشور را حل میکند، حتماً شرکت میکنم اما اگر مشاهده کنم که رأی بنده تأثیری در حل مشکلات کشور ندارد، رأی نخواهم داد. تلقی من این است که در این دوره برای اصلاحطلبان امکان ارائه هیچگونه لیست انتخاباتی وجود ندارد.
سختترین روزهای زندگیام را سپری میکنم
من همیشه نگران هستم و در حال حاضر سختترین روزهای زندگیام را سپری میکنم چراکه احساس میکنم نظامی که با آن خون دلها شکل گرفت و فداکاریهای آنچنانی پای این انقلاب گذاشته شد حالا به ضد خودش تبدیل شده است. ادامه این روشها که هیچ نسبتی با پیمانهای آغازین مردم و انقلاب ندارد. ازاینرو من عمیقاً نگران هستم.
تنها راه نجات کشور اصلاح مسیر توسط حاکمیت است
من علیرغم نگرانی عمیقی که دارم درعین حال امیدوار هستم اما امیدوار به یک چرخش هستم. تداوم این وضعیت بسیار خطرناک خواهد بود. به نظر من تنها راه نجات کشور اصلاح مسیر توسط حاکمیت است، همچنین کمهزینهترین روش برای عبور از بحران مذکور این است که حاکمیت به اشتباهات خود اعتراف کند، مسیر خود را تغییر دهد و اجازه دهد رأی مردم حاکم شود نه رأی اقلیت.
ضرورت آشتی
واقعیت امر این است که اقتصادِ ما گروگان مسائل سیاست داخلی و خارجی است. به عبارت دیگر تا زمانی که ما با مردم آشتی نکنیم و تا روابطمان را با دنیا حل و فصل نکنیم و در انزوای بینالمللی به سر بریم، به هیچوجه نمیتوانیم مسائل اقتصادی خودمان را حل کنیم. حتی اگر متخصصین اقتصاد دنیا در شرایط تحریمی و انزوا و قهر مردم جمع شوند به هیچ وجه نمیتوانند راه گشایی کنند.