تمام سخنرانی‌های انگیزشی بر یک نکته مهم تاکید دارند و آن این که باید کسی اشتیاقی سوزان برای به دست آوردن موفقیت داشته باشد تا در مسیر کسب موفقیت قرار گیرد.
این اشتیاق همان انگیزه‌ای است که آدمی برای زیستن معنادار بر روی زمین به آن نیاز دارد. انگیزه موتور حرکت انسان به سوی سرنوشتی است که به دست خودش رقم می‌خورد. البته بحث‌های جبر و اختیار همواره ذهن انسان جوینده را مشغول کرده است اما اگر بپذیریم آدمی در همان اندازه‌ای که اختیار دارد می‌تواند برای بهبود زندگی و سرنوشت خود قدمی بردارد، می‌توان به پیمودن مسیر موفقیت توجه کرد.
اشتیاق سوزان همان علت حرکت و ریسک پذیری برای به دست آوردن موقعیتی تازه در زندگی است. زمان‌هایی هست که انگیزه‌ها یک به یک در کوران حوادث زندگی و شکست‌های پی در پی رنگ می‌‌بازند و برخی افراد خود را محکوم به پذیرفتن جبر ناشی از شکست می‌دانند.
در حالی که اگر به زندگی افراد موفق جهان نگاه کنیم، کسانی که با شجاعت از توفان‌ها گذشته‌اند و در برابر وقایع زندگی سینه ستبر کرده‌اند توانسته‌اند خودشان را به خودشان و اطرافیان به اثبات برسانند.
افراد موفق جهان کسانی بوده‌اند که شکست‌های پی در پی را برای پیروزی سهمگین خود ستوده‌اند زیرا هر بار مصمم‌تر از دفعه قبل برای بهبود زندگی خود به پا خاسته‌اند. مثلا صاحبان برندهای مطرح دنیا در بیوگرافی خود آورده‌اند که گاهی برای فروش یک قلم جنس صدها نامه و ایمیل به مشتری‌ها فرستاده‌اند تا سرانجام یک نفر را راضی به خرید کالایشان کرده‌اند.
به نظر می‌رسد هدف باید چندان سوزان و اشتیاق‌برانگیز باشد تا با ده‌ها پاسخ منفی هم کم‌فروغ نشود.
بسیاری از افراد نمی‌دانند چه می‌خواهند و بسیاری دیگر دایم از خواسته‌های خود دست می‌کشند زیرا به نظرشان یا نشدنی است یا خود را لایق دستیابی به آن نمی‌دانند. فقط آنهایی که برای وقت و فرصت محدود زندگی ارزش قائل هستند خود را از دام تله‌های فکری منفی در امان نگه می‌دارند زیرا می‌دانند فرصت‌ها به سرعت از دست می‌روند و انسان رو به خط پایانی در حرکت است پس تلاش می‌کنند عرض زندگی عریض‌تر کنند و زندگی را بامعناتر سپری کنند.
انگیزه با وجود موج‌های منفی اجتماعی و درونی می‌تواند از بین برود اما درجا زدن و خود را تسلیم شرایط دیدن هیچ کمکی نمی‌کند بلکه انسان را به سمت فراموشی خود سوق می‌دهد.
انسان‌های حساس و هشیار حتی از دیدن گیاهی که از لابه‌لای آسفالت خیابان سر درآورده لذت می‌برند و انگیزه‌های هر چند ظریف برای ادامه مسیر پیدا می‌کنند. زندگی انسان به عنوان تنها موجود دارای خرد کره زمین ارزش زیستن پرمعنا را دارد. پس اشتیاق سوزان می‌تواند روزی جایی به سراغ آدم بیاید تا با گرمای همان شعله، مسیر حرکت روشن‌تر شود.