در روزهای گذشته شاهد افزایش نرخ ارز و طلا بودیم. با توجه به پیروی سایر بازارها از الگوهای افزایشی این دو بازار آیا شاهد افزایش بیشتر قیمت کالاها خواهیم بود. ضمن اینکه احتمال سه رقمی شدن تورم در پیش‌بینی‌های اقتصاددانان کشور مطرح شده است؟
باید برای نجات اقتصاد کشور به معجزه الهی پناه برد. اقتصاددان‌های خوبی بوده و هستند و جای تعجب دارد که نظریه‌های اساتید در کشور پیاده نمی‌شود و صحبت از تورم سه رقمی به میان می‌آید. برای جلوگیری از سه رقمی شدن تورم باید تصمیماتی اقتصادی گرفته شود..
حرف‌هایی زده می‌شود که وضعمان خوب است و آمارها نسبت به سال گذشته رشد کرده‌اند و تحریم‌ها اثری نداشته است! من از شنیدن این حرف‌ها واقعاً تعجب می‌کنم.
حداقل در چنین شرایطی باید کمی واقع‌بین بود. حتی اگر همین امروز هم شروع کنیم دیر است. اما می‌بینیم در چنین وضعیتی هنوز برخی از مسئولین به آمارهای خیالی و اخبار غیرواقعی که به آن‌ها می‌رسد دل‌خوش کرده‌اند. دلایل افزایش قیمت ارز و طلا در روزهای گذشته، اقتصاد ناسالم و مدیریت ناسالم‌تر این طیف در کشور است.
تأکید بر مسائل غیراقتصادی ازجمله دلایل این وضعیت است. وقتی اقتصاد در اولویت نیست، نمی‌توان انتظار داشت که نتایج خوب بدهد. وقتی چندین هدف را دنبال می‌کنیم و اهداف اصلی غیراقتصادی هستند طبیعتاً اقتصاد ما نتایج خوبی نخواهد داشت.
همچنان گروهی در کشور عامل تحریم را نادیده می‌گیرند یا قصد کم‌رنگ کردن تأثیر تحریم‌ها وجود دارد. آیا می‌توان با صراحت گفت، تحریم‌ها و قطع ارتباط اقتصادی با جهان مانع رشد اقتصادی کشور است؟
تحریم حدود 50% بر اقتصاد کشور تأثیر دارد. ولی برخی بر زمینه‌های داخلی تأکید می‌کنند و نقش تحریم‌ها را چندان جدی نمی‌بینند. البته اگر در داخل مدیریت بی‌نقص داشتیم مشکلات کشور کمتر از این بود. نمی‌توان نقش تحریم‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. اقتصاد چین، آمریکا و اروپا درگذشته ازنظر شاخص رشد اقتصادی، اشتغال و تأمین حداقل زندگی دچار مشکل بودند ولی وقتی اقتصاد در این کشورها اولویت شد رشد اقتصادی صورت گرفت.
در ایران هنوز مباحث اقتصادی در اولویت قرار نگرفته‌اند. به کشور چین نگاه کنید با یک میلیارد و 400 میلیون نفر جمعیت به سمت کسب مقام اقتصاد اول دنیا پیش می‌رود. کشوری که ضعیف‌ترین اقتصادهای دنیا بود. امروز به سمت اولین‌ها می‌رود. چین روابط اقتصادی سالمی با دنیای بین‌الملل ایجاد کرد و زیر سایه استفاده از تکنولوژی کشورهای صنعتی و بازارهای دنیا توانست به جایگاه امروز برسد. شرکت‌های چندملیتی وطن نمی‌شناسند و در هرکجا که برای آن‌ها سود باشد کار می‌کنند.
کشورهایی نظیر چین، برزیل و آرژانتین و کشورهای آسیای جنوب شرقی همه با استفاده از مزیت‌های جهان بین‌الملل اقتصاد سرزمین خود را رشد دادند. بیشتر این کشورها 50 سال قبل فقیر و توسعه‌نیافته بودند در برخی از این کشورها مردم روزانه به‌اندازه یک‌کف‌دست برنج غذا داشتند.
هندوستان بالای یک میلیارد جمعیت دارد عملاً سیر کردن شکم این‌همه انسان کار راحتی نیست اما هند توانسته جمعیت عظیم خود را بالای خط فقر نگه دارد. امروز این کشورها جزو کشورهای نوظهور صنعتی هستند و مشکل اشتغال در این کشورها حل‌شده و مردم آن‌ها با درآمد خوب و رفاه بالایی زندگی می‌کنند.
ارتباط با خارج از لازمه‌های اقتصاد پویا و توانمند است. ادغام شدن در اقتصاد جهانی تنها راه پیشرفت اقتصادی است. از این مرحله به بعد است که نقش ساختار داخلی و مدیران درجه‌یک و سیستم های سالم در داخل پر رنگ می‌شود. متأسفانه در فساد همچون موریانه اندک دستآورد های اقتصادی را از بین می‌رود.
در ایران سالانه صحبت از میلیاردها دلار فرار سرمایه است. این رقم برای کشوری در حال توسعه کم نیست. با وجود همه شعارها در پیشگیری از قاچاق موفق نبودیم.
نفت و فراورده‌های نفتی ایران در مسیری نرمال به دنیا صادر نمی‌شود. کشوری که ضعیف باشد و با دست خودش ارزش پول ملی‌اش را کم کند و تورم بالا باشد، چگونه می‌تواند الگو و منبع الهامی برای کشورهای دنیا باشد؟!
به عنوان یک اقتصاددان چه توصیه‌ای برای تیم اقتصادی دولت دارید؟
اقتصاد حوزه تخصص من است و متأسفانه افق اقتصادی ایران را مثبت نمی‌بینم. از این رو که سیاست‌های اقتصادی کشور در مسیر کاهش تورم و بالا بردن رشد اقتصادی نیست. اقتصاددانانی که بگویند برای کم کردن تورم 40% و کاهش آن تا 20% چه باید کرد در این کشور کم نیستند.
دولت توجهی به نظر اقتصاددانان ندارد و کارهای اقتصادی دولت اشتباه و غلط است. به نظر می‌رسد تیم اقتصادی دولت تحت تأثیر سیاست است و نگاه اقتصادی وجود ندارد. از این رو می‌توان گفت وضعیت اقتصادی کشور و به تبع آن وضعیت سیاسی و اجتماعی و فرهنگی بهتر نخواهد شد و صحبت از تورم بالای 60% در آینده بعید نیست
در این وضعیت آنچه بیهوده است صحبت از آمار و ارقام در رابطه با پیشرفت اقتصادی و شعارهای سیاسی است. من توصیه می‌کنم واقع‌بینانه به قضایا نگاه شود و مناسبات اقتصادی را با نظر کارشناسی این حوزه متحول کنند.