نتایج مطالعات ۱۷ ساله محقق ایرانی دانشگاه «اشتوتگارت» نشان میدهد که در این بازه زمانی، کشور ۲۱۱ میلیارد مترمکعب آب ازدستداده و به اعتقاد وی در رأس همه عوامل مؤثر بر این رخداد، «عدم مدیریت منابع آبی» قرار دارد.
این محقق همچنین اعلام کرد دنیا با افزایش پوششهای گیاهی این آبها را به منابع زیرزمینی وارد میکند، ولی در ایران جنگلها و مراتع از بین میروند و ساختمانسازی میشود، درنتیجه آبی که در طی یک تا دو روز وارد سیستم میشود بهسادگی تبدیل به سیل میشود و یا با ورود به دریا، تبدیل به آب شور میشود.
دکتر محمدجواد طوریان عضو هیئتعلمی دانشگاه اشتوتگارت آلمان در گفتوگو با ایسنا یادآور شد: بر اساس دادههایی که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۹ به دست آوردیم، مشخص شد که کل ایران در این مدت ۳۴+_۲۱۱ میلیارد مترمکعب آب ازدستداده است و این عدد نشان میدهد که ایران سالیانه بهطور متوسط ۱۲ میلیارد مترمکعب آب ازدستداده است.
وی با تأکید بر اینکه این عدد سالیانه، معادل آب موجود در دریاچه ارومیه در پرترین وضع ممکن است، بابیان اینکه این گفته به این معنی است که در ۲۰ ساله اخیر ما بهطور تقریبی ۲۰ دریاچه ارومیه آب ازدستدادهایم. ادامه داد: پذیرش این اعداد از سوی کارشناسان داخلی کار سهل و آسانی نیست، ولی اعداد بهدستآمده در این پروژه تحقیقاتی دقیق است؛ چراکه خطای ماهواره گریس در مقیاسی بهاندازه کشور ایران بسیار ناچیز است. به گفته این محقق، دادههای این تحقیقات طی مقالهای تا یک ماه آینده در یکی از ژورنالهای معتبر به چاپ میرسد.
وی اعلام کرد سالیانه به طور متوسط ۲۸ سانتیمتر آبهای زیرزمینی کشور را از دست میدهیم. تا قبل از سال ۲۰۰۸ ایران سالی ۸ سانتیمتر آبهای زیرزمینی خود را از دست میداد، ولی این میزان از سال ۲۰۰۸، شتاب پیدا کرد و به عدد ۲۸ سانتیمتر رسید.
او با اشاره به ادعای مسئولان کشور در زمینه تزریق سالیانه ۱۵ میلیارد مترمکعب آب به منابع آبهای زیرزمینی، اظهار کرد: اینکه این منابع از کجا تأمین میشود جای سؤال دارد، ولی با تزریق این میزان آب با یک محاسبه ساده، به این نتیجه خواهیم رسید که برای رسیدن به وضعیت سال ۲۰۰۳، با فرض اینکه بتوانیم روند کاهشی فعلی را متوقف کنیم، به ۱۵ سال زمان نیاز داریم و در صورت از بین نبردن روند کاهشی فعلی و با تزریق سالیانه ۱۵ میلیارد مترمکعب، نیاز به ۷۰ سال زمان داریم تا به شرایط سال ۲۰۰۳ بازگردیم.
این گفته به این معنا است که اگر برنامه داریم که ۱۵ میلیارد متر مکعب آب به آبهای زیرزمینی تزریق شود، نتیجه آن را بین ۱۵ تا ۷۰ سال آینده خواهیم دید نه ۵ سال آینده.
این محقق دانشگاه اشتوتگارت با تأکید بر اینکه هر اقدامی هرچند کوچک در راستای مدیریت منابع آب، درست است، گفت: در زمینه فرونشست، برفرض آنکه میزان بارش به همین وضعیت باشد، هر اقدامی هرچند کوچک در راستای منابع آبی مفید است و منجر خواهد شد که در ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال آینده، آیندگان زندگی بهتری داشته باشند.
وی بابیان اینکه یکی از راهحلها در این زمینه آن است که آبهایی که در سطح زمین تبدیل به سیلاب میشود به سمت آبهای زیرزمینی هدایت شوند، ادامه داد: زمانی که جنگلها و مراتع را از بین میبریم و ساختمانسازی میشود، آبی که در طی یک تا دو روز وارد سیستم میشود بهسادگی تبدیل به سیل میشود و از دست میرود.
به گفته این محقق، از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ ایران به میزان ۱۱۵ میلیارد متر مکعب آب ازدستداده است و تنها از طریق بارشهای سال ۲۰۱۹، به میزان ۱۱۵ میلیارد متر مکعب آب وارد سیستم آبی شد، ولی ما به سال ۲۰۰۷ بازنگشتیم زیرا نتوانستیم همه این میزان آب را نگه داریم. انتظار این نیست که همه آبهای بارندگی که وارد سیستم شده را نگهداری کرد. به طور حتم بخشی از آب بهصورت طبیعی به چرخه هیدرولوژیکی بازمیگردد، ولی دنیا به این سمت رفته است که با افزایش پوششهای گیاهی، ایجاد سیل بندها و غیره از سیلاب جلوگیری و این آبها را به منابع زیرزمینی وارد کند ولی متأسفانه در ایران همیشه مقداری زیادی از این آبها به دریاها تخلیه میشوند و با تبدیل شدن به آب شور، از دست میروند.