وطن امروز:
بله! دنیای‌موشک‌ها
فروپاشی این روزهای کی‌یف می‌توانست نسخه‌ای باشد که اصلاح‌طلبان در چند دهه گذشته همواره برای تهران تجویز کرده بودند.
درگیری‌های 48ساعت اخیر در اوکراین بار دیگر استانداردهای دوگانه اصلاح‌طلبان را در معرض قضاوت افکار عمومی قرار داد. جریانی که به عنوان سمبل غرب‌گرایی در داخل ایران شناخته می‌شود و همواره تا جایی که توان داشته مسیر اوکراینیزه کردن ایران را پی گرفته بود، با نخستین آتشی که بین مسکو و کی‌یف رد و بدل شد بار دیگر در قامت صاحب عزای این نزاع حاضر شده و دیگر جریانات را متهم به حمایت از جنگ‌افروزی می‌کند. هرچند کمترین ردی از همدردی اصلاح‌طلبان با اوکراین به عنوان نماینده غرب را نمی‌توان در فجایعی همچون جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و رژیم آل‌سعود در یمن مشاهده کرد اما آنچه در این میان بیش از همه به چشم می‌آید تشابه سیاست‌های این جریان با حکام فعلی اوکراین است. زلنسکی، هنرپیشه فیلم‌های کمدی، کمتر از ۳ سال پیش از ناکجا آباد قدرت در اوکراین، توسط مانورهای رسانه‌ای سازمان سیا به مقام ریاست‌جمهوری برکشیده شد. او به عنوان یک سیاستمدار بدون پشتوانه و هویت سیاسی، بهترین نماد بحران از درون تهی شدن کشوری به نام اوکراین - به معنای سرزمین کنار راه یا سر راهی- بود.
اگر چه رجزخوانی‌های او برای روس‌ها از چند ماه قبل از آغاز تهاجم پوتین آغاز شد اما نقطه اوجش همین شنبه هفته پیش در کنفرانس امنیتی مونیخ بود. او که به خیال خود می‌خواست اوکراینی‌ها را جلوی تهدید قریب‌الوقوع خرس بزرگ همسایه شیر کند، علنا زیر گوش روسیه، این قدرت هسته‌ای جهان را تهدید هسته‌ای کرد. زلنسکی در مونیخ گفت شاید دیگر دلیلی بر وفاداری اوکراین به تفاهمنامه بوداپست نباشد.
کیهان:
آمریکا باز هم پشت متحدش را خالی کرد غربگراها عبرت بگیرند
از نکات مهم تحولات چند روز گذشته اوکراین، تسلیم شدن سریع نظامیان ارتش اوکراین در برابر نیروهای روسی و عدم مقاومت مردمی در برابر هجوم دشمن بود. اتفاقی که در افغانستان نیز شاهد آن بودیم. انگار کشورهایی که به غرب اعتماد کرده و وابسته آن می‌شوند و به جای سرمایه‌گذاری روی توانایی‌های داخلی و تکیه بر مردم خود به وعده‌های غرب تکیه می‌کنند، در شرایط بحرانی که قرار می‌گیرند، مسخ شده، قدم از قدم بر نمی‌دارند. دیروز خبری از سفیر اوکراین در انگلیس منتشر شد که در آن می‌گفت، اگر به وعده‌های آمریکا، انگلیس و روسیه اعتماد نکرده و توانایی‌های نظامی شان را از بین نمی‌بردند، امروز وضع بهتری داشتند! او از ایران نیز خواست در برابر آمریکا «سپر هسته‌ای» خود را کنار نگذارد!
جام جم: طعمه ناتو
اوکراین گرچه امروز به تنهایی درگیر جنگ با روسیه است اما روزگاری یکی از سه قدرت برتر هسته‌ای جهان به شمار می‌رفت. قدرتی که بنا بر درخواست روسیه و اعتماد به آمریکا و کشورهای غربی این مزیت مهم را به سادگی از دست داد و مدال خوش‌خدمتی گرفت. اکنون حتی ناتو هم به کمک او نمی‌آید. وضعیت تراژیک اوکراین در حالی رقم می‌خورد که ایران در سوی دیگری از پازل بین‌الملل، درگیر مذاکره با کشورهای غربی است. کشورهایی که بدعهدی خود را در پایبندی به برجام یک بار ثابت کرده‌اند و حالا انتظار دارند بدون ارائه هیچ تضمینی ایران بار دیگر به آنان اعتماد کند. سرنوشت امروز اوکراین، آینه تمام‌نمای اعتماد به غرب است که باید از آن درس عبرت گرفت و مذاکرات بر سر توان هسته‌ای را بدون خوشبینی به طرف مقابل پیش برد و حتی در صورت ضرورت از توافق یکطرفه دست کشید تا راه برای بدعهدی طرف غربی بسته شود. اتفاقا این نکته‌ای است که دقیقا علی باقری، معاون سیاسی وزیر خارجه هم بر ان صحه گذاشته و در آخرین توییت مذاکراتی خود تاکید کرد «هر قدر هم که به خط پایان نزدیک باشیم، الزاما تضمینی برای عبور از آن وجود ندارد. این کار مستلزم هوشیاری، ثبات‌قدم قوی‌تر، خلاقیت بیشتر و رویکردی متوازن برای برداشتن گام پایانی است. برای اتمام کار، تصمیم‌های مشخصی وجود دارد که طرف‌های غربی باید بگیرند.»
جوان: تنها ماندم
پیمان‌شکنی غربی‌ها در قبال متحدان مسبوق به سابقه است و ناتو در زمان حمله روسیه به خاک گرجستان در سال ۲۰۰۸ نیز گفته بود که از این کشور در مقابل مسکو حمایت خواهد کرد، اما به محض ورود ارتش روسیه به خاک گرجستان، خود را عقب کشید. تکرار بدعهدی امریکا در اوکراین، مردم اروپا را نسبت به اعتماد کردن به امریکا بدبین خواهد کرد و بعد از این دیگر هیچ کشوری نمی‌تواند روی کمک‌های واشنگتن برای دفاع از خود حساب باز کند. اوکراینی‌ها که درس تلخی از اعتماد به غربی‌ها گرفته‌اند، به کشورهای دیگر توصیه‌هایی کرده‌اند. در همین راستا، وادیم پروستایگو، سفیر اوکراین در انگلیس در پی حمله روسیه به اوکراین پیامی را برای ایران و کشورهایی که در زمینه فناوری هسته‌ای کار می‌کنند، ارسال کرد و گفت: «اشتباه ما را تکرار نکنید سپر هسته‌ای خود را حفظ کنید.» علاوه بر اروپایی‌ها، دیگر متحدان امریکا در گوشه و کنار جهان هم اکنون از اعتماد به واشنگتن و سپردن امنیت ملی خود به امریکایی‌ها در ترس و وحشت به سر می‌برند. کره‌جنوبی و ژاپن که با کره‌شمالی و چین مناقشات ارضی دارند، ممکن است در آینده در تعاملات خود با غرب بازنگری کنند.