زاکانی در جلسه شورای شهر گفت: برای خردادماه می‌خواهیم یک هفته سرمایه‌گذاری برای تهران داشته باشیم، اگر در ۸ بوستان پیرامونی مجوز ساخت‌وساز داده‌شده است مثل کوهسار، باید درصدها را بارگذاری کنیم تا برای مثال ۵ هتل ۵ تا ۷ ستاره بسازیم.
شهردار تهران در اظهاراتی بی‌پرده عنوان کرده شورای شهر نباید دست شهرداری را در ساخت‌وساز هتل در پارک‌های تهران ببندد. زاکانی ادامه داد: با توجه به شرایط شهر تهران پروژه‌های بالای ۴ هزار میلیارد را شورا مصوب کند و پروژه‌های بین ۳ تا ۴ هزارمیلیاردی را شورا و به ترتیب با مبالغ کمتر با مجوز سازمان مشارکت‌ها و.. باشد اما سقف مشارکت که هرساله باید در بودجه دیده شود نسبت به گذشته ثابت و ارتقا یابد.
زاکانی گفت: بند ۱۳ دست پای ما را می‌بندد و باید به شهرداری اجازه داده شود که با تأمین منابع مالی با جلب مشارکت‌های بخش خصوصی نسبت به اجرای پروژه‌ها، ازجمله ساخت هتل‌ها، احداث بخشی از خطوط اولویت دار مترو و با اولویت خطوط ۶ و ۷، مجوز دهید تا با دست باز پروژه‌هایمان را آماده کنیم.
آمار اعلامی از مسئولان شهرداری در سال گذشته نشان می‌دهد مجموع مساحت فضای سبز درون‌شهری و برون‌شهری تهران ۵۶ هزار و ۷۸۴ هکتار است که از این رقم سرانه فضای سبز درون‌شهری تهران ۱۶.۳۳ مترمربع و سرانه فضای سبز برون‌شهری تهران ۵۰/۲۴ مترمربع است.سرانه فضای سبز تهران در حالی به عنوان یکی از سرانه‌های مطلوب در ایران ارزیابی می‌شود که در مقایسه با استانداردهای جهانی، وضعیت چندان خوبی ندارد.
استاندار عنوان‌شده از سوی محیط‌زیست سازمان ملل متحد برای سرانه فضای سبز شهری بین ۲۰ تا ۲۵ مترمربع برای هر نفر در نظر گرفته‌شده است. یعنی اگر در وضعیت کنونی تهران و با احتساب بوستان‌های بزرگی مانند جنگلی شیان، لویزان، نهج‌البلاغه و چیتگر، باز هم سرانه فضای سبز شهری در تهران به ازای هر نفر در کمترین حالت، حدود ۱۰ مترمربع کاستی دارد و در حالت استاندارد، این کاستی به ۲۰ مترمربع می‌رسد و با احتساب دست‌کم ۱۰ میلیون نفر ساکن در شهر تهران، کمبود فضای سبز شهری در تهران بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون مترمربع (۱۰ تا ۲۰ هزار هکتار) محاسبه می‌شود.
در این میان، ساخت هتل‌هایی که هر یک دست‌کم به ۵۰ هکتار تا ۱۰۰ هکتار عرصه نیاز دارند، آسیب بسیار زیادی به سرانه فضای سبز شهری تهران خواهد زد و هر چه بیشتر به کاستی سرانه فضای سبز تهران دامن می‌زند.
گزارش‌ها در سال‌های اخیر در رسانه‌ها منتشرشده نشان می‌دهد بوستان‌های مناطق خوش آب و هوای تهران ازجمله بوستان شقایق سعادت‌آباد، از سوی شهرداری تهران به متقاضیان واگذارشده است. بوستان شقایق ۵ سال پیش توسط شرکتی خصوصی که بیشتر سهامداران آن از یک خانواده هستند، تصرف شد و قرار شد در آن ساختمانی ۱۳ طبقه ساخته شود.واگذاری فضاهای عمومی از سوی شهرداری تهران در قالب باغ فروشی، تراکم فروشی، واگذاری ملک موقوفه برای فعالیت‌های فرهنگی (ساختمان فرهنگسرای دکتر عظیمی به شرکت آهاب)، تپه خواری و بحث‌هایی که در زمان شورای پنجم در خصوص حسابرسی شرکت‌های وابسته به شهرداری تهران پیش‌آمده، گویای آن است رسم دیرینه شهر فروشی و پارک فروشی در تهران، پیشینه‌ای کهن دارد و تنها به دوره علیرضا زاکانی و شورای ششم محدود نمی‌شود.
واقعیت این است که در سایه بی‌اعتنایی شهروندان به سرنوشت شهر و عملکرد مدیران شهری، سرمایه‌داری شهری بیش از گذشته دندان خود را برای دریدن تهران، تیز کرده است. در این رابطه، دکترای جامعه‌شناسی سیاسی به خبر آنلاین می‌گوید: انباشت اولیه سرمایه مستلزم گرفتن زمین، محصور کردن آن، اخراج جمعیت ساکن برای ایجاد یک پرولتاریای بی زمین و سپس آزادسازی زمین به جبران اصلی انباشت سرمایه است.
مهدی قوامی پور ادامه داد: در این چهارچوب، در این چند دهه این مسئله رایج بوده که شهرداری می‌آید ابتدا زمین‌های شهری را چه از مالکان خصوصی از طریق خرید، تهاتر و... سلب مالکیت می‌کند.
زمین‌ها را محصور می‌کند و فضاهای عمومی و زمین‌های شهری را به جریان انباشت سرمایه‌داری شهری به نفع این سرمایه‌داران بازمی‌گرداند. این کار با منافع شهروندان در تعارض است.
مسئله نگران‌کننده این است که اصولاً اصولگرایان و به ویژه آقای زاکانی در دوره فعلی نشان دادند کمترین میزان تمکین به قانون رادارند.