یادداشت سرمقاله
دکتر علی حقیقت‌شناس
اگرچه نویسنده قصد نوشتن نداشت، اما نمی‌شود. اینکه امربر افرادی مشتبه شود که پوتین با بایدن و ترامپ فرق دارد باید در بینش و دوراندیشی سیاسی او شک کرد و نگاه و علم سیاسی‌اش را کم عمق و سطحی دانست.
زیرا بازیگران و صحنه سازان عرصه استراتژیک جهانی میان خود تقسیم کار نموده‌اند و کشورها و ملت‌ها را با ادبیات سیاسی خویش بعضاً به بازی می‌گیرند. البته آن‌ها در آنچه که اشتراک دارند منافعشان است. آنان جهان را میان خود تقسیم نموده‌اند و هر یک نقشی را بر عهده گرفته و در حال اجرای آن هستند.
سیاسیون و دولتمردان کشور نباید مقهور لفاظی های آنان شده و فریب بخورند. آمریکا و روسیه پنهانی با هم بر سر ایران، منطقه و جهان تقسیم کار کرده‌اند. اینکه فکر کنیم روسیه و پوتین شریک راهبردی و استراتژیک ایران هستند اشتباه است. آیا باورمندان به این تز به عمق مسائل نظام بین الملل آشنا هستند یا خیر؟ زیرا هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند بپذیرد که روسیه، آمریکا و اروپا را رها می‌کند و مدافع حقوق ایران که رقیب منطقه‌ای اوست بشود.
نمی‌دانم آنان که چنین می‌اندیشند با کدام منطق و ادله علمی و سیاسی چنین اندیشه‌ای را در سر می‌پرورانند و به امید حمایت روسیه در بحران‌های منطقه‌ای و جهانی به منافع کشور و ملت و نظام سیاسی بی توجه‌اند و بعضاً به وعده‌های پوچ پوتین باور می‌کنند.
روس‌ها، آمریکائی‌ها، اروپائی‌ها و حتی چینی‌ها در موضوعات کلان و راهبردی جهان که منافع آنان در آن نهفته است با هم اشتراک و وحدت رویه و هماهنگی دارند. اگر هم در جایی و موضوعی کوچک اختلاف دارند نباید شک کرد که این اختلاف ممکن است جنگ زرگری یا فریب افکار عمومی باشد. لازم است دستگاه دیپلماسی کشور سیاسیون عقل و هوش بیشتر از خود نشان دهد. به‌کارگیرند و اگر فاقد آنند از عقلای قوم که در کشور ما کم نیستند بهره و مشورت بگیرند و از رویه‌های غلط جلوگیری شود این تحقق این موضوع حق نظام و مردم است.
نمونه عینی خیانت پوتین در جریان سفر رئیس‌جمهور به مسکو بود که او پروتکل‌ها را با دیگر روسای جمهور عمل می‌کرد اما درباره رئیس‌جمهور کشورمان رعایت نکرد. آن‌هایی که به دوستی روسیه دل‌بسته‌اند پیش وجدانشان منصفانه تحلیل و حلاجی کنند تا دریابند که روسیه، آمریکا، اروپا و چین، کشورهای جهان را وجه‌المصالحه منافع کلان خویش قرارداده اند؛ بنابراین بهترین سیاست در روابط خارجی ایجاد "توازن" بین شرق و غرب است و بهره‌گیری از تضادهایی که این دو در مناطق جهان دارند.