مجید شاه‌حسینی مدرس و پژوهشگر سینما روز گذشته در نشست «سینما کلید پیشرفت» در حاشیه دوازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار گفت: سینما پدیده‌ای است که در ذات خود ایده پردازی دارد. سینما گران‌تر از آن است که حدیث نفس فیلم‌ساز باشد. جنس سینما هنر ناب نیست، بلکه هنر متکثر است. سینما وجه رسانه‌ای و مدیای بسیار جدی‌ای دارد و در وجه مدیاست که می‌تواند جامعه پر از ناامیدی را ققنوس‌وار به ساحل امید برساند و توقع زیادی نیست که سینما در وجه مدیا و رسانه نقش‌آفرینی کند. به گزارش ایرنا، وی افزود: سینما نوعی جراحی روح است و سؤال این است که آیا این سینما می‌تواند کلید پیشرفت باشد؟ بله، اما اینکه چه کسی جراح و تیم جراحی چه کسانی هستند بسیار مهم است. حال سینما، جراحی جمعی است و ما به بیهوشی جمعی می‌رویم و انسان قبل و بعد از تماشای فیلم، باهم فرق می‌کند. انسان‌ها می‌توانند بعد از خلسه تماشای فیلم و ورود به عالم مجاز فیلم، آدم‌هایی با خوش‌بینی معقول با اعتمادبه‌نفس و پر از امید و مسئولیت‌پذیر شوند. ممکن است بگویید همه آدم‌ها شبیه هم نیستند، اما کسی نمی‌تواند منکر تأثیرات مشترک فیلم شود. بسیاری از تصمیم‌های ما را اگر آگاه نباشیم، سینما برای ما می‌گیرد. اینکه چه چیز خوب است و چه چیزی بد را می‌تواند به ما بگوید؛ و در همین لایه است که سینما می‌تواند اسباب هرمان باشد یا کلید پیشرفت. سینمای مبتنی بر امید و فرهنگ جامعه می‌تواند کلید پیشرفت باشد. سینما موظف است که به‌جای ناکامی‌ها و ناامیدی‌ها از امید بگوید. سینما باید به‌عنوان کارخانه امید سازی کار کند. این یک فرمول جهانی است و 100 سال قبل دیگران آن را آزموده‌اند.