برخی از مردم امید داشتند با تغییر شرایط کنونی توسط رییس جمهور بعدی شاهد تحولات مفیدی در اقتصاد و سایر زمینه های دیگر باشند. این وضعیت آینده در هاله ای ازابهام قرار دارد.شرایط به شکلی است که نمی توان از رییس جمهور منتخب انتظار تحول اساسی و راهبردی برای آینده کشور داشته باشیم..در جهانی که همه چیز به هم متصل شده نمی توان سازو کار زندگی جمعی بشر را نادیده گرفت وتلاش کرد با رویکرد ستیزه جویانه با کشورهای دیگر رفتار کرد.ما بدون داشتن رابطه سالم و مستقیم اقتصادی با کشورهای دیگر نمی توانیم به نتیجه برسیم.در شرایط کنونی فلات مرکزی ایران چه از نظر آزادراهی و چه از نظر راه آهن هیچ ارتباطی با خلیج فارس ندارد.این به معنای این است که در شرایط کنونی مرکز کشور به بندر امام و بوشهر ارتباط مستقیم ندارد.این در حالی است که کریدور شرق به غرب نیز از مشهد به جاده ابریشم اتصال ندارد.بیش از سی سال است که آزاد راه تبریز به بازرگان که ما را به شبکه آزادراهی اروپا متصل می کند می گذرد اما هنوز هیچ اقدام موثری در این زمینه صورت نگرفته است.از همه مهم ترین کریدور شماره10 است که بندر امام را به عنوان بزرگترین بندر خلیج فارس را با یک فاصله1200 کیلومتری به بازرگان متصل می کند.در ایران توانایی فنی و مهندسی لازم در این زمینه وجود دارد و از سوی دیگر منابع ساخت آزاد راه و راه آهن ریالی است در حالی که آقایان منتظر فاینانس خارجی هستند.در شرایط کنونی حتی چینی ها که پس از آغاز مذاکرات وین درباره برجام به شرکت های ایران نزدیک شدند عنوان کردند در شرایط فعلی باید منتظر نتیجه برجام باشیم و سپس در این زمینه تصمیم گیری کنیم.