تهران ‌وشهرهای  بزرگ با آلاینده‌های سمی چونان اتاق گاز کشنده شده آند.افزون بر زیان‌ گسترده ناشی از تعطیلی‌های پیاپی  ومرک ومیر ناشی از آلاینده‌ها  بروز نارسائی  درامرخدمات وآموزش هم امری است که نباید به سادگی از آن گذشت ،همه می‌دانند که سوخت‌های فسیلی ‌وخودروها وموتور سیکلت ها  بزرگ‌ترین آلوده کننده‌ها هستند ولی تنها به شعار بسنده می‌شود ،انبوه موتورسیکلت‌های بنزینی به عنوان بخشی از فرهنگ آمدو ‌شد شهری تبدیل شده‌اند .جرا اجازه تردد این وسایل دود زا داده می‌شود؟ وجیب چه کسانی از بازار این موتورسیکلت‌ها پر می‌شود داستان روشنی است ،چرا خودروهای فرسوده با عمر بالا همچنان مجاز به رفت وآمد درسطح شهرهای ایران هستند؟چه کسی باید به کنترل این ابزار کشنده اقدام کند ؟چرا حاکمیت باید برای هر خودرو درحال حرکتی سوخت یارانه‌ای بدهد ؟این روش پرداخت یارانه برای آلوده کردن شهرها از بنیان نادرست است . نا توانی دولت در کنترل تورم وافزایش هزینه‌های زندگی مجوزی برای سوخت یارانه‌ای نیست.

پشتوانه اندک مردمی قدرت تصمیم سخت را از مسئولانه گرفته است ‌شجاعت بیان واقعیت درسخنگویان دیده نمی‌شود. قیمت یک لیتر بنزین ارزان‌تر از یک لیتر آب، واز هرکجای دیگر ارزان‌تر است.قیمت خودرو از هرجای دیگر گران‌تر است .خودروهای فرسوده به قیمت بالاتر از خودروهای نو وبه روز. به فروش رسانیده می‌شود .خودرو گران میدان را برخودروهای فرسوده وموتورسیکلت  های آلوده کننده باز می‌کنند .

مردم نمی‌توانند خودرو مورد نیاز خودرا بخرند  ‌وآنچه بر مردم تحمیل می‌شود هزینه خانوار را بالا می‌برد !شش میلیارد دلاری که برای واردات بنزین هزینه می‌شود توان بازسازی ونوسازی ناوگان خودروی کشوررا دارد .ولی چرا این همه هزینه برای آلودگی می‌شود وهمین هزینه برای آسایش مردم هزینه نمی‌شود ؟ اگر خودروهای دوگانه سوز جای خودروهای فرسوده را می‌گرفت  ،هم نیاز به واردات سوخت از میان می‌رفت وهم هوای بهتری داشتیم وهم آسایش مردم تآمین می‌شد .پرسش چرا چنین نمی‌شود ؟از سوی دیگربیست میلیون لیتر قاچاق روزانه سوخت کار یک نفر ،چند نفر نیست .

کار سازمان یافته‌ای است که   غارت سازمان یافته‌ای را شکل داده است .این نا بسامانی در ساختار انرژی این سازمان قاچاق را هم رقم زده است. اگر سوخت به قیمت واقعی برسد وخدمات آموزشی  وبیمه های مکمل درمانی  ورفاه وبازنشستگی برای همه تأمین شود  کاری اساسی صورت گرفته است .اینکه درآمد ناشی از گران کردن سوخت صرف امور روزمره شود،زیان دوسویه است. سخنگویان وکارشناسان فارغ از ساختار سیاسی  بایستی واقعیت هارا درمیان گذاشته ومردم نیز با درک واقعیت‌ها آینده را قربانی  روزمرگی نکنند.