ستاره صبح: فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی در مراسم روز جهانی اسکان بشر بابیان اینکه این روز یادآور مسئولیت مشترک ما در برابر زمین، انسان و آینده است گفت: شعار امسال «بحران‌های شهری و پاسخ‌های ما»، بیش از هر زمان دیگری ضرورت همبستگی جهانی را یادآوری می‌کند. امروز دیگر شهرها صرفاً ترکیبی از ساختمان و خیابان نیستند؛ بلکه شهرها، صحنه‌ی زندگی انسان، تبلور فرهنگ، دانش، نوآوری و همزیستی هستند. هر تصمیمی که برای شهر می‌گیریم، تصمیمی است برای سرنوشت انسان. در دهه‌های اخیر، جهان شاهد افزایش نگران‌کننده بحران‌هایی بود که زیست و سکونت انسان را تهدید می‌کرد. تغییرات اقلیمی، خشک‌سالی، سیل، فرونشست زمین، طوفان‌های گردوغبار و آتش‌سوزی‌های گسترده، رویدادهای استثنایی نیستند، بلکه واقعیت روزمره کشورها شده است. بنابراین ضرورت دارد در سطح سیاست‌گذاری تاب‌آوری شهری و آمادگی در برابر بلایا در دستور کار توسعه ملی قرار گیرد.
بلای جنگ
وی با اشاره به جنگ ١٢ روزه اظهار داشت: جنگ از بلایای انسان‌ساخت آسیب‌زا بر اسکان بشر است که برای دومین بار در نیم‌قرن اخیر بر ملت ما تحمیل‌شده و گریبان گیر زیست‌بوم این ملت شده است. در جنگ اخیر ۱۲ روزه‌ای که ملت تجربه کردند، خانه‌ها، بیمارستان‌ها، خوابگاه‌های دانشجویان و حتی چهارراه‌های شهری عامدانه هدف حمله قرار گرفتند.
قربانیان جنگ
صادق ادامه داد: در شهر تهران به ۹۱۳۴ واحد مسکونی آسیب‌رسیده که ۱۲۱۸ واحد آن دیگر شرایط اسکان ایمن را ندارد. در ۶ استان دیگر به ۷۶۱ واحد مسکونی آسیب واردشده است. بیش از ۳۰۰ زن غیرنظامی هدف مستقیم مهمات جنگی قرار گرفتند که ۱۲۶ نفر از آنان جان باختند. ۲۱۵ کودک و نوجوان زخمی شدند و ۴۷ کودک جان خود را از دست دادند. چند روز پیش، در تبریز، با دو خانواده دیدار کردم که تنها کودکانشان، «طاها بهروزی» و «علیسان جباری»، درحالی‌که مقابل درخانه‌بازی می‌کردند، قربانی ترکش پهپاد دشمن شدند.
هدف قرار گرفتن زیرساخت‌ها
وی با اشاره به حمله به مراکز غیرنظامی در ١٢ روز جنگ اظهار داشت: یازده دستگاه آمبولانس و شش پایگاه اورژانس از بین رفتند، ۹ بیمارستان آسیب دیدند؛ دو بیمارستان، ازجمله بیمارستان فارابی کرمانشاه، تخلیه شدند. در همان لحظه، در بخش آی سی یو، بیماران اینتوبه به دستگاه‌های تنفس وصل بودند. در روستاها نیز به سه مرکز بهداشتی و درمانی حمله شد و ۲۰ نفر از کارکنان سلامت، ازجمله ۱۶ تکنسین اورژانس، آسیب دیدند. باندها و تأسیسات فرودگاه‌های غیرنظامی ما در تهران، تبریز و اصفهان هدف قرار گرفت؛ که جز تلاش مذبوحانه رژیم صهیونی برای آسیب‌رسانان به زیست روزمره شهروندان منطق دیگری را نمی‌توان برای آن جستجو کرد.
سکونتگاه‌ها آماج حمله‌اند
وی با تأکید بر اینکه جنگ، مرز نمی‌شناسد، اما وجدان بشری باید مرزی بکشد میان انسانیت و بربریت، گفت: این حوادث، آشکارا در تضاد باروح منشور ملل متحد، «دستور کار جدید شهری» و اهداف توسعه پایدار است - به‌ویژه اهداف ۱۱ و ۱۳ که بر ایجاد شهرهای تاب‌آوری و مقابله با تغییرات اقلیمی تأکیددارند. چگونه می‌توان از تاب‌آوری سخن گفت، وقتی سکونتگاه‌ها و زیرساخت‌های شهری خود، آماج حمله‌اند؟اگر شهرها پناهگاه زندگی‌اند، این حملات، جنایت علیه حیات شهری و علیه آینده بشر است. شاهد هدف قرارداد عامدانه دانشمندان هسته‌ای و اساتید شناخته‌شده دانشگاه‌های ایران در سطح بین‌المللی (که هدفی جز خودکفایی ایران در دستیابی به چرخه هسته‌ای ایمن، غیرنظامی و صلح طلبانه نداشته‌اند)، بوده‌ایم! با کدام منطق قابل توجیه است؟
ترورهای خیابانی
وی گفت: این اقدامات نه‌تنها حمله‌ای به دانش و توسعه ملی ما، بلکه خیانتی آشکار به محیط‌زیست جهانی است. خیانتی که محدود به جنگ اخیر ۱۲ روزه نبوده و با ترورهای خیابانی طی حداقل ۱۵ سال به‌طور سامانمند از جانب رژیم صهیونی در حال اعمال است، گویی امنیت علم و وجدان بشری را هدف گرفته‌اند چراکه جلوگیری از انرژی‌های پاک، یعنی تسلیم شدن در برابر گسترش آلودگی، فقر و نابرابری.
تحریم یعنی محرومیت از زندگی
وزیر راه و شهرسازی بابیان اینکه در کنار بحران‌های طبیعی، بحران‌های انسان‌ساخت نیز به همان اندازه ویرانگرند، اظهار داشت: تحریم‌های غیرقانونی و یکجانبِ، تنها بر سیاست و اقتصاد فشار نمی‌آورند؛ آن‌ها کیفیت زندگی انسان‌ها را هدف گرفته‌اند. تحریم یعنی محروم کردن یک ملت از دارو، از فناوری‌های نوین دوستدار محیط‌زیست و از دانش روز. تحریم یعنی افزایش نابرابری در شهرها ، یعنی خشونتی پنهان که در سکوت، حق حیات محروم‌ترین طبقات اقتصادی را نشانه می‌گیرد. تحریم‌ها شهر را ناگهان نه، به‌طور مستمر و خزنده فرسوده می‌کنند.
شهرها پناهگاه زندگی
وزیر راه و شهرسازی گفت: ما در کنار جامعه جهانی ایستاده‌ایم تا شهرها را به کانون‌های امید، عدالت و زیست پذیری تبدیل کنیم. امروز در روز جهانی اسکان بشر، باید به یادآوریم که مأموریت ما فراتر از ساخت شهر است؛ ما باید خانه‌ی انسانیت را از ویرانی نجات دهیم. هیچ مادری نباید فرزندش را در خانه‌اش از دست بدهد، هیچ شهری نباید زیر سایه‌ی تحریم یا جنگ، نفسش را حبس کند. هیچ ملتی نباید به جرم استقلال، از دسترسی به انرژی پاک و علم محروم شود. بگذارید شهرها دوباره پناهگاه زندگی باشند، نه میدان زیاده‌خواهی و سلطه .