وحید حاج سعیدی - روزنامه نگار
به شهادت آمار بیش از 50 درصد مهاجرت روستائیان به شهرها ، ماحصل مشکلات اقتصادی و نبود درآمد پایدار است و این در حالی است که به دلایل متنوع اقتصادی و اقلیمی نظیر زمین های حاصلخیز ، نیروی کار آشنا با کار کشاورزی و دامپروری، زیرساخت های طبیعی نظیر مراتع، رودخانه، چاه های آب و ... اگر فرصت های ایجاد اشتغال و کارآفرینی در روستا ها بیشتر از شهر ها نباشد، کمتر نیست. اما نبود مدیریت جامع و منسجم در حوزه کشاورزی و دامپروری، مداخلات دولت در قیمت گذاری محصولات کشاورزی، گسترش پدیده دلالیسم، گرانی بذر و کود و سم، عدم پرداخت به موقع مطالبات کشاورزان، عدم آمایش سرزمینی در حوزه كشاورزی، بهره وری پائین خاک و آب و در نهایت واردات بی رویه محصولات کشاورزی باعث شده تا کشاورزی و دامپروری در روستا ها از رونق بیفتند و شاهد توسعه ناپایدار و موقتی در این حوزه باشیم. مهاجرت به شهرهای دور و نزدیک، تکه تکه شدن زمین های کشاورزی و تبدیل شدن به ویلا و نگهبانی از خانه های اغنیاء توسط کشاورزان بخشی از تبعات منفی چنین رویکردی است که سوگمندانه در سال های اخیر روند پرشتابی به خود گرفته است.
در چنین شرایطی برگزاری جشن ها، آئین ها و جشنواره های کشاورزی با رویکرد معرفی محصولات می توانند علاوه بر مهاجرت معکوس از شهر ها به روستاها، احیای کشاورزی و دامپروری، به توسعه صنایع جانبی، صنایع دستی و غذایی و در نهایت تحولات مثبت اقتصادی در روستا ها منجر شوند.
جشنواره هلو شندآباد، جشنواره انار آزادتپه و کردکوی، جشنواره انجیر گلوگاه و پلدختر، جشنواره توت فرنگی شفیع آباد و سی دشت، جشنواره خرما قصر شیرین، جشنواره آلو ماسوله و بهار، جشنواره گل گاوزبان رودسر، جشنواره گل محمدی قزوین و بردسیر، جشنواره بادام بیلوار، جشنواره عسل خوانسار، جشنواره بهارنارنج کومله، جشنواره گردو تویسرکان و سهرود، جشنواره های زرشک و زعفران در قائنات و ... تنها تعدادی از این جشنواره های کشاورزی هستند که در سال های اخیر در کشور برگزار شده اند و هر سال نیز به تعداد و تنوع این جشنواره ها افزوده می شود.
برند سازی ، استفاده از یافته های علمی در کشاورزی و تخصصی کردن تولید محصولات، آموزش و توسعه فرآوری و صنایع تبدیلی نظیر رب، افشره، دم نوش، اسانس، روغن دانه های مختلف، مربا، چیپس، کمپوت و ... از یک سو و آموزش بسته بندی و فراهم کردن مقدمات صادرات، معرفی و توسعه جاذبه های گردشگری روستاها، آداب و سنن روستایی، موسیقی محلی، صنایع دستی و ایجاد زیرساخت و توسعه بوم گردی و گردشگری کشاورزی از سوی دیگر از مزایای حداقلی برگزاری چنین مراسم و جشنواره هایی در سطح روستاهای کشور است. بدون شک با برگزاری جشنواره های مختلف محصولات کشاورزی ، جذب سرمایه گذار با توجه به معرفی امکانات، منابع و ظرفیت های روستاهای کشور، آسان تر، سریع تر و به روز تر خواهد بود.
امید که با جدی گرفتن ظرفیت های جانبی که در اثر برنامه ریزی های مناسبتی با رویکرد های اقتصادی حاصل می شود، شاهد ایجاد تحول در اقتصاد روستایی و به تبع آن توسعه و درآمد پایدار در جوامع روستایی و کمتر توسعه یافته باشیم. اقتصاد روستایی را جدی بگیریم.