محمدحسین واحدی
کارشناس ارشد اندیشه سیاسی
در جنگ حماس و اسرائیل و اوج گرفتن آن ما شاهد شکل‌گیری دو طیف و جریان فکری متفاوت بودیم.
این دو طیف شامل طرفداران اسرائیل و طرفداران فلسطین می‌شود که رو در روی هم قرارگرفته‌اند و هردو جریان روی نظر خود تعصب دارند و حاضر نمی‌شوند حق را به دیگری بدهند.
البته این تقسیم‌بندی مختص ایران نیست و حتی در کشورهای خارجی نیز به این شکل است اما تفاوتی که کشورهای غربی با ایران دارند این است که حاکمان آن‌ها طرفدار پروپاقرص رژیم اسرائیل هستند و ایران مخالف آن.
رژیمی که برای مشروعیت و ماندگاری خود حاضر است دست به هر کاری بزند. با توجه به نفوذی که این رژیم در جهان و مخصوصاً آمریکا دارد اهداف خود را دنبال می‌کند و تلاش می‌کند افکار عمومی را هم تا حدی با خود همراه کند.
بیژن عبدالکریمی بعد از سخنرانی خود در برنامه افق فلسطین مورد هجمه قرار گرفت و جریان‌های فکری نظر وی درباره رفراندوم سیاسی را نقد کردند. بیژن عبدالکریمی در سخنان خود روشنفکران را مورد ملامت قرار داده و از آنان انتقاد کرده که چرا از اسرائیل حمایت می‌کنند. همین سخن موجب مغضوب شدن او در اذهان بخشی از افراد جامعه با منش تحول طلبانه او شد.
او به نظر نویسنده تا حدی درست می‌گوید. شاید مقصودش روشنفکران ایرانی باشد اما در جنگ اخیر دو فیلسوف و نظریه‌پرداز بزرگ که جزو روشنفکران معاصر قلمداد می‌شوند از اسرائیل حمایت کردندکه در شبکه‌های اجتماعی جنجال‌برانگیز شده است. ازجمله این فیلسوفان می‌توان به «یورگن هابرماس» و «یو وال نوح هراری» اشاره کرد. این دو شاید متفکر به‌حساب می‌آیند ولی تفکر یک‌طرفه و به‌دوراز واقعیت میدان جنگ ارائه داده‌اند. بدون در نظر گرفتن مؤلفه‌های مختلف این حمایت‌ها اعتراضاتی در جهان به همراه داشت که نمونه‌ای از این افراد بیژن عبدالکریمی است. او علیه فیلسوفان غربی طغیان کرد و خواستار تغییر رویه موجود شده است.
اگر بخواهیم جور دیگری حرف‌های او را واکاوی کنیم می‌توانیم روشنفکرانی که ایشان مدنظرش بود را به معنای اپوزیسیون تعبیر کنیم زیرا اپوزیسیون ایرانی در حال حاضر مخالفت با جمهوری اسلامی و حمایت از اسرائیل را سرلوحه خود برای رسیدن به اهداف خود مدنظر قرار داده‌اند.
بیژن عبدالکریمی به‌عنوان یک منتقد و متفکر سعی کرده به خلأهای لازم پی ببرد و آن‌ها را پر کند ولی موضوع را طوری بیان کرده که برای افراد متجدد و تحول طلب ناخوشایند جلوه کرده است.
وی و افراد طرفدار فلسطین با رویکرد استعلایی از فلسطین حمایت می‌کنند ولی در استدلال‌های خود کمتر به اقدامات نظامی اسرائیل اشاره‌ای می‌کنند. اگر صریح به اقدامات اسرائیل اشاره می‌کردند می‌توانستند اقدامات این رژیم را غیرموجه جلوه دهند و از مظلوم در برابر ظالم دفاع می‌کردند.
او با مشکل دیگری که روبه‌روست فاصله مردم و حاکمیت است. باوجود دو طرز تفکر و برداشت در ارتباط با جنگ اسرائیل با غزه، جمهوری اسلامی هوشیارانه از جنگ فاصله گرفت تا بهانه به دست غرب ندهد.