محمدحسین واحدی – کارشناسي علوم سیاسی
افغانستان کشوری است که همواره با مصیبت روبهرو بوده و هست ازجمله نبود دولت مقتدر مرکزی، دموکراسی، ثبات اقتصادی و امنیتی و همچنین عدم سیاستگذاری درست عرصه حکومتداری.
ضعفهایی که به آن اشاره کردم بعد از فروپاشی دولت مرکزی توسط طالبان بهصورت تصاعدی افزایش یافت، جامعه جهانی هشدار فروپاشی اجتماعی سیستم افغانستان را بارها داده است. حکومت بنیادگرای طالبان که با مدرنیته و جهان امروزی و مؤلفههایش کاملاً بیگانه هستند، گویی از جهان دیگری آمدهاند. این شبهنظامیان بهظاهر مسلمان واپسگرا تلقی درستی از شیوه حکومتداری مدرن ندارند. رویکردشان برخورد سفتوسخت و مجازات میدانی علیه کسانی است که مخالف حکومت آنها هستند یا تشخیص میدهند ناقض قانون هستند. البته نه قانون اساسی بلکه قانون شریعت، شریعتی که خود از دین تعریف میکنند و به افغانستان و دیگر جوامع مسلمان القا میکنند. این جماعت موسوم به امارت اسلامی با کمک برخی کشورها همچون آمریکا، قطر، پاکستان و 000 توانست بر افغانستان سلطه پیدا کند و با اعمال دور از عقلانیت مانند کتک زدن افراد، خرد کردن تلویزیون و موبایل آنهم در قرن ۲۱ عصری که به عصر ارتباطات مشهور است کارنامه سیاه از خود برجای گذاشته است.
جهان در حال ورود به دنیای هوش مصنوعی و متاورس است. قضاوت کنید مرزهای حماقت این جماعت که دست به سانسور مطبوعات میزنند، وسایل ارتباطجمعی را از بین میبرند، خبرنگاران را دستگیر و شکنجه میکنند، جلوی تحصیل دختران را میگیرند و ... آنها بیگانه با دنیای نوین هستند وقتی خبرنگاران را دستگیر میکنند در نبود شفافیت، خبررسانی و گزارشگرها چهکارهایی که نمیکنند که از دید جوامع جهانی پنهان میماند. اگر خبرنگار نباشد فسادها و اعمال سیاسی مخرب فاش نمیشود یا در هاله ای از ابهام قرار میگیرند زیرا زمانی ما میتوانیم یک خبر یا یک حادثه را بهدرستی تحلیل کنیم تا خبرنگاران اطلاعات دقیقی از اخبار و وقوع اتفاقات به جامعه و مطبوعات ارائه کنند. درنتیجه کشورهایی مانند افغانستان، کره شمالی، روسیه، کوبا و ... با سرگردانی و مبهم بودن امور سیاسی و سیاستگذاری روبهرو هستند.
کشورها معمولاً بر کشورهای اطراف خود تأثیر میگذارند. اعمال طالبان ممکن است کمکم در ایران و خاورمیانه شکل گیرد. حتی بهصورت خفیف باز جای نگرانی دارد. برای مثال باید اشارهکنم به ضرب و شتم خبرنگاران گاه دیدهشده، خبرنگار به اتهام واهی دستگیر میشود، البته این موارد برای خبرنگارهای خانم بیشتر مشهود است. برای گذار از این وضعیت اعضای جامعه افغانستان باید مطالبه گر و دارای شم سیاسی باشند.