یوسف ثانی گفت: ابن سینا اولین فیلسوفی است که تفسیر قرآن نوشته و این تفسیرها را بر اساس فکر فلسفی نوشته است. اساسا مهمترین چیز در نظر ابن سینا «عقلانی بودن» بوده است. هر چیزی به ظاهر خارج از عقل به نظر بیاید تا جایی که بشود توجیه عقلانی برایش پیدا کرد، شیخ سعی می‌کند توضیح عقلانی از آن عرضه کند.
نشست «ما و میراث فکری ابن‌سینا» با حضور سیدمحمود یوسف ثانی عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ۳۰ مردادماه در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
یوسف ثانی در ابتدای این مراسم با طرح این سوال که امروزه ابن‌سینا چه کار داریم و ابن‌سینا برای ما چه فایده‌ای دارد گفت: اگر این «ما» را محدود و مضیق معنا کنیم شاید فایده‌ای نداشته باشد ولی اگر این ما را موسع معنا کنیم و خودمان را یک فردی که در شرایط خاص فرهنگی و تاریخی قرار دارد و پیشینه فرهنگی دارد در نظر بگیریم و همچنین برای «فایده» معنای دقیق‌تری در نظر بگیریم می‌توان گفت ابن‌سینا برایمان فایده دارد و می‌توان از میراث او در این فرهنگ غنی بهره برد.
او افزود: ابن‌سینا در ۲۵ سال آخر عمرش در شهر جرجان با شخصی مواجه می‌شود و تمام شرح حال خود را به او می‌گوید. بر اساس همان گزارشی که از زبان خود ابن‌سینا داریم شیخ در یکی از روستاهای اطراف بخارا به دنیا آمده، پدرش از عمّال دیوانی دستگاه حکومت بوده است.
به گفته این استاد فلسفه، شیخ تحصیلاتش را در بخارا شروع می‌کند. ابتدائا قرآن و ادبیات می‌خواند و از یک سبزی‌فروش در محل خودشان حساب یاد می‌گیرد و کم‌کم وارد آموختن علوم دیگر می‌شود تا اینکه یک شخصی به نام ابوعبدالله ناتلی پیدا می‌شود که به شیخ، فلسفه ارسطو درس می‌دهد و قدری از منطق را نزد ابوعبدالله می‌خواند. خودش می‌گوید آنقدر در حفظ علوم خوب بودم که مردم از استعداد من تعجب می‌کردند. در عین حال در همین زمان فقه هم می‌خواند به حدی که می‌گوید در کار فقه نقض و ابرام می‌کردم و در مناظرات فقهی مسلط شده بودم. یوسف ثانی بیان کرد: ایشان می‌گوید بعد از اینکه این علوم را خواندم به مطالعه طب پرداختم و طب علم راحتی است. از این بیان می‌شود فهمید شیخ، طب را هم به صورت خودخوان یاد گرفته و از استادی فرانگرفته است. ایشان می‌گوید تا حدود ۱۶ سالگی این علوم را خواندم و بعد از آن یک سال و نیم به مطالعه فلسفه به نحو عمیق و بر اساس چینش استدلال‌های اهل فلسفه پرداختم و یکی یکی مدعیات آنها را بررسی کردم. جالب است ایشان می‌گوید کثیری از مسائل در خواب برای من حل می‌شد. ایشان می‌گوید در سن هجده سالگی از همه علوم فارغ شدم. در همین زمان است که ایشان در طب اجتهاد پیدا می‌کند و شاه را معالجه می‌کند و به او تقرب پیدا می‌کند و بر اساس آن از کتابخانه سامانیان استفاده می‌کند و کمال استفاده را از کتابخانه سامانی می‌برد. باز در آخر همین دوره کتاب الهیات مابعدالطبیعه ارسطو را می‌بیند و نمی‌تواند بفهمد. بعد به بازار می‌رود و کتاب فارابی را می‌خرد و بر اساس مطالعه این کتاب، ابواب کتاب الهیات مابعدالطبیعه بر او گشوده می‌شود. به گفته این استاد فلسفه، ایشان باز ری را ترک می‌کند و به همدان به دربار شمس الدوله می‌رود و در آنجا به پادشاه نزدیکی پیدا می‌کند. در آنجا وزارت را بر عهده می‌گیرد ولی بعدا لشکریان به او بدبین می‌شوند و از شاه می‌خواهند شیخ را از بین ببرد ولی او شیخ را دستگیر می‌کند و بعد از چهارماه از زندان بیرون می‌آید و مخفیانه به اصفهان می‌رود. ایشان در زمان زندان چند رساله مهم می‌نویسد از جمله رساله حی بن یقظان. در اصفهان هم دانشنامه علائی و برخی آثار دیگر را تالیف می‌کند. نهایتا ایشان در یکی از سفرها مریض می‌شود و در سن ۵۷ سالگی از دنیا می‌رود.
یوسف ثانی در ادامه درباره آثار ابن سینا بیان کرد: می‌گویند ابن‌سینا اولین کسی است که علوم را به صورت دایره المعارفی عرضه کرده است. این کار چه خاصیتی داشته است و چه بهره‌برداری از علم دایره المعارفی می‌شده را عرض می‌کنم ولی در هر صورت ایشان اولین کسی است که این کار را کرده و کتب دایره المعارفی نوشته است. از مهمترین امور در این دایره المعارف‌ها این است نکته‌ها و مسائلی که مبتلابه روز جامعه اسلامی بوده در این کتاب‌ها محل بحث واقع شده است. اتفاقا ما هم امروز به برخی از آنها مبتلا هستیم.