درمان غم و اندوه با پذیرش و تعهد به احساسات
علم روانشناسی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) را پیشنهاد می کند یعنی افراد یاد میگیرند اجتناب، انکار و مبارزه با احساسات درونی خود را متوقف کنند. روش «اکت» می گوید وقتی ما طیف کاملی از احساسات خود را بپذیریم، بهزیستی بیشتری از جمله احساس شادی را تجربه میکنیم. روش اکت به افراد آموزش می دهد که اجازه ندهند احساسات منفی مانع از پیشرفت آنها در زندگی شود، افراد یاد میگیرند که مبارازات خود را بپذیرند.
اکت چیست؟
رویکرد اکت توسط روانشناس مشهور آمریکایی، استیون هیز ابداع شد. او تلاش کرد تا نگاه های فلسفی شرقی ( مثلا آیین بودا) را با رویکرد های علمی غربی تلفیق کند. به طور کلی هدف درمان مبتنی بر «پذیرش و تعهد» یا «اکت»، این است که فرد احساسات منفی و مثبت خود را بپذیرد و با وجود آنها به ارزشها و اهداف زندگی خود پایبند و متعهد باشد. اکت از تکنیکها و استراتژیهای مختلفی برای ارتقای انعطافپذیری روانی استفاده میکند.
پذیرش
اکت به جای مبارزه با افکار یا احساسات ناخواسته یا اجتناب از آنها، افراد را تشویق میکند تا آنها را همانطور که هستند بپذیرند و این موضوع را درک کنند که مقاومت اغلب باعث رنج میشود. پذیرش یعنی اجازه دادن به این تجربیات تا بیایند و بروند بدون اینکه سعی در کنترل یا حذف آنها داشته باشیم.
ذهنآگاه
اکت بر آگاهی لحظه حال و توانایی مشاهده افکار، عواطف و احساسات بدون قضاوت تاکید دارد. تکنیکهای ذهنآگاه برای کمک به افراد است تا با ایجاد موضعی غیرواکنشی و پذیرنده نسبت به تجربیات درونی خود استفاده میشود.
انحراف شناخت
اکت به افراد کمک می کند تا از افکار خود فاصله بگیرند و آنها را به عنوان رویدادهای ذهنی بنگرند تا حقایق مطلق، با مشاهده افکار از منظری دیگر و با فاصله، میتوان تاثیر آنها بر رفتار خود را کاهش داد.
شفافکردن ارزشها
اکت بر اهمیت شناسایی و ارتباط با ارزشهای عمیق فرد تاکید میکند. از طریق کاوش و تمرین، افراد در مورد آنچه واقعا برای آنها اهمیت دارد آگاهی پیدا میکنند و از این ارزشها به عنوان راهنمای اعمال خود استفاده میکنند.
اقدام متعهدانه
اکت افراد را تشویق میکند تا نسبت به ارزشهای خود اقدام متعهدانه انجام دهند. این شامل تعیین اهداف خاص و درگیرشدن در رفتارهایی است که با ارزشهای فرد همخوانی دارد، حتی در صورت وجود ناراحتی یا احساسات ناامیدکننده که در فرد وجود دارند.
فواید در آغوش کشیدن غم و اندوه
هر چه غم را بیشتر در آغوش بکشیم، احساس رضایت و شادی بیشتری خواهیم داشت. در آغوش کشیدن غم و اندوه و اجازه دادن به خود برای تجربه و پردازش احساسات خود در واقع میتواند به احساس شادی و رفاه کلی کمک کند. اما سرکوب یا اجتناب از احساسات منفی مانند غم و اندوه میتواند برای سلامت روان مضر باشد.
اصالت و خودآگاهی: تصدیق و پذیرش اندوه خود نشانه بلوغ عاطفی و خودآگاهی است. این به شما امکان میدهد که با خودتان روراست باشید، که باعث درک عمیق از احساسات و نیازهای شما میشود.
رهایی عاطفی و تخلیه هیجانی : اجازه دادن به خود برای احساس کردن غم، اجازه رهایی عاطفی را فراهم میکند. وقتی غم و اندوه خود را در آغوش میگیرید، به خود اجازه میدهید تا اندوهگین شوید، تامل کنید و تجربیات دشوار را پردازش کنید. این فرایند که اصطلاحا تخلیه هیجانی میتواند بهبودی را تقویت کند، تخلیه هیجانی به تنهایی باعث درمان نمیشود و تنها بخش اولیه از فرایند بهبود و تغییر است.
افزایش همدلی و ارتباط: غم و اندوه یک احساس جهانی است که هر کسی در مقطعی آن را تجربه میکند. وقتی غم و اندوه خود را در آغوش بگیرید، درک و همدلی عمیقتری نسبت به دیگرانی که ممکن است تجربههای مشابهی داشته باشند، ایجاد می کنید. این همدلی میتواند ارتباطات قویتری با دیگران ایجاد کند و به احساس شادی و تعلق بیشتری منجر شود.
رشد و تابآوری: غم بیشتر با رویدادها و گذارهای چالشبرانگیز زندگی همراه است. با پذیرش غم، خود را در رشد شخصی قرار میدهید. این به شما کمک میکند از تجربیات دشوار درس بگیرید، راهبردهای مقابله خود را توسعه دهید و قدرت عاطفی خود را افزایش دهید.
قدردانی و دیدگاه نو: تجربه غم و اندوه میتواند دیدگاه نو ایجاد کند و باعث شود که جنبههای مثبت زندگی را درک کنید. با در آغوش کشیدن غم، درک عمیقتری از ارزش شادی، خوشی و قدردانی به دست میآورید. این میتواند به شما کمک کند تا حس قدردانی بیشتری نسبت به چیزهای خوب زندگی خود پرورش دهید و به شادی کلی منجر شود.