جعفر نعنا کار-کارشناس رسانه
زمان زیادی از روز ۲۲ بهمن نگذشته است. روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران. انقلابی که رویکرد آن تعامل بین‌المللی و صدور فرهنگ به جهان انقلاب بود. نمی‌توان خط‌مشی کلی نظام را با طرح‌هایی چون طرح صیانت زیر سؤال برد.
برای اینکه کشور به رشد و توسعه دست پیدا کند و به تعامل بین‌المللی نیاز دارد، فناوری‌های روز محور دنیا شده است، البته باید دقت کنیم که در بسیاری از حوزه‌هایی که امروز افراد با اینترنت کار می‌کنند و در طرح صیانت هم به آن‌ها اشاره‌شده کشور تحریم است.
توییتر یا شبکه‌های اجتماعی به ایران سرویس خوب داده نمی‌شود، یا ما در لیست سیاه هستیم یا با هزار دردسر باید در این پلتفرم‌ها فعالیت کنیم، چرا این سنگر را شما می‌گیرید؟!
این محدودیت برای اینترنت باعث عقب‌ماندگی فرهنگی، فناوری، دانش و... می‌شود، متأسفانه در داخلی از سال‌ها قبل محدودیت درباره اینترنت وجود داشته است.
تعامل با شرکت‌های آمریکایی و اسرائیلی مطابق قانون مجلس و قانون کنفرانس اسلامی ممنوع است، با این طرح گفته‌شده این‌ها در داخل کشور دفتر بزنند، نه قانون آمریکا اجازه نمی‌دهد تا شرکت‌های آن‌ها در ایران دفتر بزنند و قانون ایران! اگر قانون آمریکا اجازه بدهد، قانون ایران اجازه نمی‌دهد.
در این فضای داده و شبکه جهانی که ایجادشده، ملت‌ها، نه دولت‌ها، به نقطه عطف هماهنگی و مراوده باهم می‌رسند. همین استانداردهایی که فرضاً در خط زبان فارسی در سیستم‌عامل‌های مختلف جااندازی شده همچون ویندوز، اندروئید و... به خاطر مراودات شبکه‌های اجتماعی بوده است.
اگر بخواهید این‌ها را محدود کنید بخش زیادی از داده‌های استاندارد و تعاملات نخبگان و تجارت و بازرگانی را دچار مشکل می‌کنید.
با طرحی سختگیرانه و این‌چنینی اصولاً بسیاری از خطوط قرمز و خط‌های قانونی را شکانده‌اید ولی بدانید که وضعیت جدید تبدیل به هنجار نمی‌شوند بلکه شما باعث می‌شوند جامعه از شما دورتر شود، اساسی‌ترین نکته طرح همین است. نمایندگان طرحی تصویب می‌کنند که نه قابل‌اجراست و نه هنجار ساز است، بلکه دشمن‌ساز است یعنی کسی که بخواهد داخل کشور هم کاری کند کار بدتر و از سر لجبازی انجام می‌دهد.
طرح‌هایی ازاین‌دست باید توسط مرکز پژوهش‌ها و مشارکت افراد در زیست‌بوم ازلحاظ حقوقی، سیاسی، امنیتی بررسی و پخته و بعد به عرصه اجرا درآید.
تمام کشورها هم شبکه ملی اطلاعات دارند و هم طرح‌های این‌گونه دارند. کسی نمی‌گوید چنین طرحی نباید باشد، طرح باید درست اجرا شود.
بااینکه کلیت جامعه ایرانی در این اکوسیستم کار می‌کنند شما با یک مصوبه آن‌ها را محدود می‌کنید و مردم را به گوشه رینگ هدایت می‌کنید. به همین دلیل آن‌ها واکنش نشان می‌دهند، موضوع برای مردم مهم است و نویسنده به‌زعم خود فکر می‌کند تمام کسانی که با فضای مجازی کار می‌کنند نیاز به اینترنت دارند. یعنی کسی که کسب‌وکار راه می‌اندازد و در شبکه کار می‌کند به دنبال امنیت داده خود و امنیت خود است یعنی همه این‌ها را می‌خواهد افراد در یک‌روند و مشی قانون خوب می‌خواهند، متأسفانه این طرح بدان نپرداخته است.