با بازگشت فشارهای تحریمی و فعالسازی مکانیزم اسنپبک، ضرورت احیای دیپلماسی اقتصادی بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. گفتوگوی اخیر با علیاکبر فرازی، دیپلمات پیشین و فعال اقتصادی، نشان میدهد که پیوند واقعی میان سیاست خارجی و تجارت، تنها راه ایجاد مسیر تنفس برای اقتصاد ایران در شرایط کنونی است. فرازی تأکید میکند که دیپلماسی اقتصادی باید از سطح تعارفات و نشستهای تشریفاتی فراتر رود و به برنامههای عملیاتی تبدیل شود. نبود رایزنان بازرگانی در بسیاری از کشورها و کمتوجهی به تربیت نیروهای متخصص، از ضعفهای جدی ساختار موجود است. او با اشاره به تجربه کشورهایی مانند سنگاپور و ترکیه، یادآور میشود که موفقیت اقتصادی این کشورها نتیجه سیاست خارجی هدفمند و حمایت عملی دولت از تولیدکنندگان و صادرکنندگان بوده است. به باور او، وزارت خارجه و اتاقهای بازرگانی باید بهطور مشترک اهداف کوتاهمدت و بلندمدت را تعریف کنند و از ذهنیت سنتی مبادله کالا به کالا فاصله بگیرند. بازاریابی علمی، شناخت نیاز مصرفکنندگان و ارتقای کیفیت کالاها، از ارکان اصلی موفقیت در بازارهای جهانی است. این تحلیل نشان میدهد تنها با عبور از شعار و حرکت به سمت عمل، میتوان دیپلماسی اقتصادی را به ابزاری مؤثر برای خنثیسازی تحریمها و تقویت جایگاه ایران در اقتصاد منطقهای و جهانی تبدیل کرد.