با وجود اینکه وضعیت فعلی مصرف انرژی در کشور قابل دفاع نیست اما به نظر می رسد شرایط اقتصادی و اجتماعی آمادگی تحمل تورم کالاهای اساسی که به دنبال افزایش نرخ بنزین رخ می دهند را ندارد. چه روش بینابینی برای برطرف کردن ناترازی انرژی متصور است؟
ناترازی انرژی میراث دهه ها نابخردی است. ادامه داشتن این وضعیت به بهانه جلوگیری از گرانی، مشکلی را حل نمی کند بلکه بر مشکلاتی که گرانی را به دنبال دارند اضافه خواهد شد.
اگر واقعا به فکر مردم هستیم باید برای بالا بردن قدرت خرید مردم کاری بکنیم. به باد دادن سرمایه های ملی راه حل رفع مشکلات معیشتی نیست.
اگر دولت با مردم صادق باشد و حرف و عمل اش یکی باشد، مردم با تصمیماتی که به نفع کشور است زاویه ای نخواهند داشت.
نه فقط بنزین بلکه در آب، برق و گاز هم با ناترازی روبرو هستیم و هزینه هایی که می شود همه از جیب مردم است.
اداره کشور با دست کردن در جیب مردم هنر نیست. هنر دولت این است که از هدر رفت منابع و سرمایه های ملی جلوگیری کند، بدون اینکه مردم متحمل هزینه اضافی شوند. حتی باید ارزش افزوده ایجاد کرد و معیشت مردم را تقویت کرد.
با توجه به شرایط موجود آیا طرح هایی نظیر هدفمندی یارانه ها قابل اجرا است یا خیر؟
خانواده هایی با چهار خودرو از یارانه بنزین استفاده می کنند و خانواده هایی فقط هزینه می دهند.
دولت نمی تواند افتخار کند که مزایایی برای شهروندان ایجاد کرده و یارانه بنزین می دهد چرا که میزان بهره بردن افراد جامعه از این امتیاز عادلانه نیست. شهروندان متمول چند برابر استفاده می کنند و عده ای تنها به خاطر گران نشون کرایه تاکسی از یارانه بنزین دفاع می کنند!
هدفمندی حرکتی بود که سعی کرد عدالت را به حوزه یارانه ها برگرداند ولی به دلیل نواقصی که در اجرای این طرح وجود داشت خیلی زود از مسیرش منحرف شد.
یکی از اهداف هدفمندی یارانه ها جلوگیری از قاچاق سوخت بود که همچنان یکی از معضلات بخش اقتصاد و انرژی است.
روش عادلانه پرداخت یارانه آن است که در قالب کارت با قابلیت خرید سوخت به شهروندان ارائه شود.هر کسی مصرف بیشتری داشت هزینه اش را می دهد و هر کسی مصرف کمتری داشت یارانه اش را ذخیره می کند.
برای واردات بنزین ارقامی نجومی ذکر می شود. این بنزین در باک خودروها می سوزد و کسی که خودرو ندارد بهره ای از یارانه نمی برد.
افزایش قیمت سوخت اجتناب ناپذیر است به شرطی که عواید این افزایش در اختیار اقشار کم درآمد قرار بگیرد.
دولت در هر تغییری باید مردم را در کنار خود داشته باشند. مردم زمانی با تغییر همراه خواهند شد که معیشت شان در خطر نباشد.
اگر دولت در برنامه سوم موفق شد تغیری در نرخ حامل های انرژی ایجاد کند به این دلیل بود که وضعيت اقتصادی کشور و معیشت مردم مثل امروز نبود. تورم تک رقمی بود و شاخص هایی نظیر نرخ ارز، اشتغال و نقدینگی وضعیت بهتری را نشان می دادند.
امرور چطور می توان در شرایطی که ارتباطی با دنیا نداریم و صادراتمان کاهش چشمگیری پیدا کرده از رشد اقتصادی صحبت کنیم؟!
اگر وضع معیشت همین باشد نمی توان موافقت مردم را برای افزایش نرخ حامل های انرژی جلب کرد.
دولت باید قبل از چنین تصمیم مهمی ارتباط با مردم را تقویت کند. رضایت مردم را جلب کند و اصلاحاتی اساسی انجام بدهد.
اول جاده را می سازند بعد خودرو وارد می کنند. ابتدا باید شاخص های اقتصادی را بهبود داد تورم را پایین آورد و اشتغال را بالا برد بعد با مردم از واقعی کردن نرخ انرژی حرف زد.
دولت ماشین های هیبریدی و برقی را با قیمت مناسب وارد کند و برای خرید این خودرو ها به مردم وام بدهد. اگر چنین حرکت هایی وجود داشته باشد مردم پالس های مثبت تغییر را دریافت خواهند کرد.
مردم که نامحرم نیستند هر آنچه ضرورت اش احساس می شود باید با مردم در میان گذاشته شود. اینطور نباشد که مردم شب بخوابند و صبح بیدار شوند و با نرخ دیگری بنزین بزنند.آنچه در دولت روحانی موجب شد افزایش نرخ بنزین به بحران مبدل شود، عدم صداقت دولتمردان و سران قوا با مردم بود.
بین اقتصاد دولتی و معضل ناترازی انرژی چه ارتباطی برقرار است؟ آیا دولت می تواند هم طراح مشکل و هم ارائه دهنده راه حل باشد؟
دولت نباید در هیچ کدام از بخش های اقتصادی حضور داشته باشد. دولت فقط باید زیر ساخت ها را اماده کند و تنظیم گری کند. اگر تولید خودرو کاملا در دست بخش خصوصی بود تا امروز درست شده بود. هر جا که بخش خصوصی ورود کرده کارها به خوبی پیش می رود. دولت چهاردهم در مقاطع مهمی درباره ناترازی انرژی و غیر واقعی بودن نرخ بنزین صحبت کرده است که نشان می دهد برنامه‌هایی برای افزایش نرخ بنزین وجود دارد.