مکتب تشیع به لحاظ نهضت عاشورای حسینی انقلاب بر علیه حاکمان ظالم و مستبد یک اصل تاریخی است. نهضت سر بداران علیه خوانین مغول نمونه بارز آن است. اگر مروری بر تاریخ پیدایش سلسله شاهان ایران شود، تمسک سر سلسله بسیاری از این شاهان به نهضت حسینی علیه حاکمان مستبد وقت بوده که باعث پیروزی آنها شده است.
شاه اسماعیل اول با اتکال بر مکتب تشیع مردم را بسیج کرد، نادر شاه افشار به همین ترتیب قیام کرد، زندیه و افشاریه نیز این گونه قیام کردند، حتی رضاخان نیز با راه اندازی دستجات عزاداری حسینی در ایام محرم و گل به سر مالیدن و نوحه سرایی در تکیه دولت در حوالی بازار از نهضت حسینی استفاده میکرد و میگفت:
اگر قزاق در کربلا بودی
حسین ابن علی شهید نبودی
توانست بر دوش مردم سوار شود و قاجاریه را ساقط کند. وی ده سال بعد خود چادر از سر زنان شیعه روبود که موجب شد مردم نوحه اورا به شرح ذیل تغیر دهند:
اگر قزاق در کربلا بودی
چادر از سر زینب ربودی
اما این سؤال مطرح است: چرا تشیع نمیتواند از انقلابهای خود پاسداری و آنها رابه سرانجام مطلوب برساند.
امام (ره) فرمودند: حفظ انقلاب از انقلاب کردن سختتر است!
یکی آر عوامل سقوط انقلابهای تشیع، تمسک بعضاً به خرافات است. علمای وابسته به رژیم متعصب صفویه با صدور احادیث کذب از قول معصومین نقل کردند که حاکمیت آنها به قیام صاحب الامر امام زمان (عج) متصل خواهد شد، همین جعلیات موجب پیدایش فساد دراین رژیم گردید و نتیجه آن پیدایش شاه سلطان حسین با صدها زن عقدی و صیغهای شد و موجب سقوط ایران به دست محمود افغان جوان و تسلط او بر ایران و گرفتن تاج پادشاهی از دست شاه سلطان حسین و تقسیم زن های او بین فرماندهان افغانی لشگرش!
البته نادر قلی بر علیه امحمود افغان قیام کرد و او را که به پادشاه هندوستان پناهنده شده بود دستگیر و با تمام فرماندههایش در جنگلهای شمال هندوستان اعدام نمود و از پادشاه هند کوه نور و دریای نور را غرامت گرفت.
انقلاب ایران در بهمن ۵۷ نیز بهمن امام (ره) و مردان غیور ایرانی که در زیر شکنجههای رژیم پهلوی یا به شهادت رسیدند و یا سالها در گوشه زندانهای مخوف پهلوی زجر شکنجه را تحمل کردندو بعد از انقلاب بدون ادعایی به زندگی عادی خود ادامه دادند و مدعی ارث نبودندحتی کسانی که بعد از ۴۵ سال هنوز آثار شکنجه بر بدن آنها باقی است و بدنبال دوا درمان هستند، ولی متاسفانه کسانی پیدا شدند که قبل از انقلاب حتی یک ساعت هم بازداشت نبودند و الان در مسئولیتها هستند و اختلاس میلیاردی میکنند و برای خودوخانواده در خارج کشور دارند. این در حالی است که کمر مردم زیر فشار تورم خورد شده و در سطلهای زباله بدنبال لقمه نانی هستند!
آیا قرار است اختلاس در نظام انقلابی ادامه یابد؟ تاریخ معلمی است که به ما آموخته اگر چنین شود ممکن است حوادث ناگوار رخ دهد. باید مدیران فاسد و ظالم از حامیت حذف شوند.
بعضی با تمسک به روایت بی سند احتمالاً همان مسیر صفویه را میروند. اگر بد عمل کنیم مصداق این ضرب المثلی فارسی میشویم که: خود کرده را تدبیر نیست.