خلیل حرب 8 دسامبر 2023
تارنمای دی کریدل برگردان و کوتاه سازی علی اصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com
علیرغم اینکه هم اکنون غزه در مرکز صحنه قرار دارد، محور مقاومت همچنان در ماموریت خود برای پایان دادن به حضور نظامی آمریکا در منطقه، با اذعان به وجود دو نیروی اشغالگر در منطقه، مصمم است. ایالات متحده با حمایت صریح از حمله نظامی اسرائیل به غزه، خود را در معرض آسیبپذیریهای سراسر غرب آسیا، بهویژه در صحنههای بیثبات عراق و سوریه قرار داده است. حضور غیرقانونی نیروهای آمریکایی در این مناطق به دور از تقویت صلح یا ثبات، تنش ها را با جمعیت های ضد اسرائیلی که به شدت از مقاومت فلسطین در غزه حمایت می کنند، افزایش داده است.واشنگتن اکنون در همسویی خود با تل آویو بیش از حد پیش رفته است و منافع، احساسات و مواضع کشورها، دولت ها و شهروندان با اکثریت عرب و مسلمان را به طور کامل نادیده می گیرد. اگر حمله آمریکا به عراق در سال 1382 ( 2003) یک محیط خصمانه عربی و اسلامی در سطح مردمی همراه با صدها هزار جسد، قتل عام و میلیون ها آواره ایجاد کرد، فاجعه ای چندوجهی که آثار آن هنوز عمیقاً در ذهن مردم منطقه حک شده و از آن شفا نگرفتهاند، اکنون از سیاست جنایتکارانه دولت اسرائیل، از جمله تحویل 10000 تن سلاح و تجهیزات حمایت میکنند. اگرچه تهاجم غیرقانونی آمریکا به عراق 20 سال پیش رخ داد، اما بقایای خصمانه قوی علیه آمریکایی ها در سطح محلی و منطقه ای باقی مانده است. فراموش کردن میلیونها آواره، صدها هزار جسد، شکنجه و تحقیر در ابوغریب و دیگر اردوگاههای زندانی ایالات متحده، و نوزادانی که از شدت «شوک و هیبت» هنوز با نقصهایی متولد میشوند، سخت است. کسانی که هنوز از آن وحشتها شفا نیافتهاند، بار دیگر به تماشای کمک های آمریکا به رژیم اشغالگر اسرائیل نشسته اند. رژیمی که همان قتل عام ها را با برادرانشان در غزه انجام می دهد تا احساسات را در همه جا شعلهور کند. حضور مستمر در منطقه از 15 مهر ( 7 اکتبر) ایالات متحده تل آویو را با حداقل 10000 تن سلاح و تجهیزات جنگ تامین کرده است - تحویلهایی که روزانه ادامه دارد و تردیدهای جدی در مورد پایداری و هدف نیروهای اشغالگر ایالات متحده در عراق و سوریه ایجاد میکند. حاج ابوعلاء ال-ولایی، دبیرکل گردانهای سیدالشهدا، در گفتوگو با این نشریه معتقد است که آمریکا در این کشورها نه برای داعش یا امنیت، بلکه برای «قطع شریان های مقاومت» در منطقه حضور دارد . در حالی که حملات علیه نیروها و تاسیسات اشغالگر ایالات متحده به بالاترین حد خود رسیده است، شک و تردید نسبت به حضور نظامی در این کشورها دوباره افزایش یافته است. تلاشهای سال 1398 (2019 ) رئیسجمهور وقت دونالد ترامپ برای خروج همه نیروهای آمریکایی از سوریه، کشور «شن و ماسه» را به یاد بیاورید. اگرچه تهدید داعش مدتها بود که از بین رفته بود، لابیهای جنگی بیرحمانه به ترامپ حمله کردند، وزیر دفاع او، جیمز متیس، در اعتراض به این رفتارها استعفا کرد و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، از او خواست عقبنشینی را به تعویق بیندازد - کاری که رئیسجمهور آمریکا مجبور به انجامآن شد. اکنون سناتور جمهوریخواه رند پل حرکتی را در سنا برای خروج نیروهای آمریکایی از پایگاههای غیرقانونی خود در سوریه آغاز کرده است و تأکید میکند: مردم آمریکا از جنگهای بیپایان در خاورمیانه خسته شدهاند، و با این وجود 900 نیروی آمریکایی هنوز در سوریه هستند بدون اینکه منافع حیاتی ایالات متحده در خطر باشد، هیچ تعریفی از پیروزی، بدون استراتژی خروج، بدون مجوز کنگره برای حضور در آنجا وجود داشته باشد». با توجه به انتقاداتی که هم در ایالات متحده و هم در کشورهای تحت اشغال وجود دارد، ارتش ایالات متحده حضور خود در عراق را از یک نقش جنگی به یک "مأموریت مشاوره و پشتیبانی" برای توجیه ادامه نقش نظامی اش تبدیل کرده است. اما سوء ظن در مورد نقش ایالات متحده در حمایت از داعش و اقدامات آن علیه نیروهای امنیتی عراق در طول نبرد آزادسازی همچنان پابرجاست و با اقدامات مشکوک مانند حملات هوایی ایالات متحده به یگان های حشد الشعبی عراق در طول نبردهایشان تقویت می شود. حتی پس از اعلام رسمی پیروزی دولت عراق بر داعش در سال 1396 ( 2017) نیروهای آمریکایی با استناد به عملیاتهای جاری علیه داعش از تسلیم شدن خودداری کردهاند.