اشاره: آلودگی هوا و ریز گردها پدیده‌ای است که از ترکیب ذرات ریز گرد و غبار با آلاینده‌های شهری که از خودروها خارج می‌شود، ایجاد می‌شود. علت آن تغییرات اقلیمی آب و هوا، خشک شدن تالاب‌ها، خشک‌سالی و احداث سدها است. هرچند شاخص آلودگی هوا روز گذشته در ساعاتی در برخی از ایستگاه‌های تهران تا مرز 500 بالا رفت، اما میانگین شاخص آلودگی هوای تهران تا عصر دیروز عدد 200 واحد و در وضعیت ناسالم برای همه گروه‌ها است. روز شنبه تهران رکورددار شاخص عدد ۴۹۱ بود و به عنوان آلوده‌ترین شهر جهان در صدر شهرهای آلوده قرار گرفت. در دسته‌بندی شرایط آلودگی هوا شاخص بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ ناسالم، ۲۰۰ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۰ به بالا خطرناک تعریف‌شده است. آلودگی هوا بیش از 26 استان را محاصره کرده است، اما روز جمعه استاندار تهران اعلام کرد با توجه به وزش باد و بهبود کیفیت هوا، مدارس وادارات استان، روز شنبه بازخواهند بود. این در حالی است که پزشکان و وزارت بهداشت هشدار دادند که کودکان و بیماران زمینه‌ای حتماً در خانه بمانند. همچنین در اقدامی عجیب یک نماینده تهران در مجلس اعلام کرد که دولت بودجه مقابله با آلودگی هوا را حذف کرده و سازمان محیط‌زیست هم درخواستی برای بودجه مقابله با ریز گردها نداشته است. از سوی دیگر متخصصان مهم‌ترین راهکار برون‌رفت از بحران ریز گردها را دیپلماسی فعال با کشورهای همسایه عنوان کردند. کارشناسان سدسازی در ترکیه را که منجر به خشک شدن عراق و سوریه شده را متهم ردیف اول تولید ریز گرد می‌دانند. اردوغان از سال 2003 که نخست‌وزیر ترکیه شد، دو سودا در سر داشت، یکی بازگشت امپراتوری متلاشی‌شده عثمانی و دیگری احداث سدهای فراوان بر روی دو رودخانه پر آب دجله و فرات که سرچشمه این رودها در ترکیه است و آب آن به کشورهای سوریه و عراق می‌رود. اردوغان در غالب طرح «گاپ» اقدام به احداث 22 سد و 19 طرح آبی بر روی این دو رودخانه خروشان کرده که نتیجه آن ایجاد بیابان‌های بی‌آب و علف در عراق و سوریه شده است. هنگامی‌که باد و طوفان در عربستان، سوریه و عراق می‌وزد، ریز گردها به سمت غرب ایران حمله می‌کنند و سپس همه کشور را دربرمی گیرند. بنابراین متهم اصلی ایجاد ریز گردها و مرگ افراد بر اثر آلودگی هوا کسی جز اردوغان نیست. متأسفانه در دهه‌های گذشته حاکمیت از آنچه اردوغان انجام داده و امروز نفس و ریه ایرانیان را نشانه رفته است، واکنش لازم و قاطع نداشته اند. بسیاری از اندیشمندان از دو دهه قبل پیش بینی کردند که جنگ آینده جنگ آب است نه جنگ نفت. اکنون زمان آن رسیده که ایران، سوریه و عراق قاطعانه در مقابل اردوغان بایستند و با فشار دیپلماتیک حق آبِ کشورهای خود را از ترکیه با فشار مجامع بین‌المللی بگیرند. در غیر این صورت آینده ایران، عراق و سوریه مشابه جهنم خواهد شد.