دکتر قرایی مقدم در این زمینه گفت:از ماه ها قبل از انتخابات یک موج اجتماعی برای حضور در انتخابات و یا عدم حضور شکل گرفته بود. به همین دلیل انتخابات این دوره ریاست جمهوری در یک فضای دو قطبی رأی دادن و رأی ندادن قرار گرفته بود. انتظار می رفت مناظره های انتخاباتی بتواند این دو قطبی را تغییر دهد که در عمل چنین اتفاقی رخ ناد و معادلات انتخاباتی تا روز آخر تغییر محسوسی نکرد.
وی ادامه داد: تنها در روزهای منتهی به انتخابات و با کناره گیری برخی از کاندیداها به سود دیگری شاهد تغییراتی در فضای اجتماعی انتخابات بودیم. به نظر می رسد مشکلات مردم در این دوره از انتخابات به اندازه ای عمیق شده بود که مردم از انگیزه کافی برای حضور در انتخابات برخوردار نبودند. در شرایط کنونی اغلب اقشار جامعه در وضعیت نامناسب اقتصادی زندگی می کنند.نکته دیگر اینکه براساس آمارهای مطرح شده در حدود شانزده میلیون جوان ایرانی هنوز ازدواج نکرده اند و مجرد هستند. این در حالی است که وضعیت بیکاری در جامعه ایران روز به روز وخیم تر می شود و تعداد بیکاران افزایش پیدا می کند. مدیریت دولتی و ریاست جمهوری دارای اقتدار لازم و مشروع نیست. بدون شک یکی از مهم ترین دلیل تشدید بحران ها همین مسأله است.نکته دیگر اینکه باور مردم نسبت به مسئولان مدت هاست که خدشه دار شده و به همین دلیل نیز ما با نوعی بی اعتمادی اجتماعی مواجه هستیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد:
سرمایه اجتماعی و از همه مهمتر اعتماد اجتماعیپدیده ای است مربوط به همه افراد که هم از کنش های متقابل فردی پایه و مایه می گیرد و ریشه تاریخی طولانی دارد .این سرمایه در طول زمان به وجود آمده ، صیقل خورده و تغییر یافته وهم از پایین به بالا و برعکس در حرکت است .نکته دیگر اینکه سرمایه اجتماعی برخلاف سرمایه طبیعی وتکنولوژیکی که هرچه بیشتر مصرف شود فرسوده وکهنه می گردند از بین نمی رود و به مرور زمان بارورتر،موثر تروماندگارتر می شود ودر بازدهی وچسبندگی دیگر سرمایه ها تاثیر بیشتری می گذارد و «خود زایی» و«خودمولدی» آن افزایش می یابد.از سوی دیگر بین اعتماد عمودی و مردم سالاری واقعی رابطه متقابل وجود دارد.در چنین شرایطی ضعف اعتماد اجتماعی و عدم آگاهی وخودآگاهی مردم موجب فقدان مردم سالاری واقعی یا دمو کراسی می شود.در چهل سال گذشته شعارهای زیادی درباره مشکلات مردم مطرح شداما هیچ گاه شکل عملیاتی به خود نگرفت.