اشاره: اصل 175 قانون اساسی می‌گوید: «در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور باید تأمین شود.» بر اساس این اصل صداوسیما که یک رسانه ملی است باید صدای همه مردم ایران باشد، نه صدای یک جناح خاص، اما متأسفانه در حال حاضر عملکرد رسانه ملی به‌گونه‌ای است که مثل‌اینکه تریبون یک جناح شده است. چهارشنبه هفته گذشته احمد جهان‌بزرگی مهمان برنامه زنده «زاویه» شبکه چهار سیما بود و اتهام‌های سخیفی را به رئیس‌جمهوری و برخی مسئولان جمهوری اسلامی نسبت داد. این توهین با واکنش‌های فراوانی از سوی همه جناح‌های کشور، کارشناسان مسائل سیاسی و حقوقدانان روبرو شد. دراین‌ارتباط علی عسکری رئیس سازمان صداوسیما روز گذشته در نشست هفتگی با معاون و مدیران شبکه‌های سیما به اظهارات نسنجیده و دور از شأن میهمان برنامه «زاویه» شبکه چهار اشاره و تأکید کرد: «این اظهارات باعث تکدر خاطر بینندگان فهیم شبکه چهار سیما و خدمتگزاران دلسوز نظام شد و اینجانب با ابراز تأسف، از مخاطبان فرهیخته رسانه ملی و ریاست محترم جمهوری به‌نوبه خود عذرخواهی می‌کنم. هرچند بارها تأکید شده مسئولیت اظهارنظر در برنامه‌های زنده بر عهده کارشناس مدعو است، اما بیان چنین اظهاراتی از آنتن صداوسیمای جمهوری اسلامی به‌هیچ‌وجه پذیرفتنی نیست و با هرگونه قصور و تقصیر برخورد قاطع می‌شود.» دراین‌ارتباط پرسش این است که شیوه گزینش مهمانان برنامه‌ها تلویزیونی چیست؟ چرا همگی از یک طیف خاص فکری هستند و تک‌صدایی تا این اندازه حتی در برنامه‌های گفتمانی سازمان صداوسیما وجود دارد؟ چرا و از کی مرز نقد و تخریب در رسانه ملی نادیده گرفته شد و آیا عمدی در این امر وجود دارد؟ آیا توجیه سخنان مطرح‌شده با مفهوم آزادی بیان شدنی است و اگر آزادی بیان امکانی عام برای جامعه رسانه‌ای کشور است، چرا بعضی در استفاده از آن آزادتر هستند؟ پرسش مهم‌تر اینکه چرا صداوسیما به اصل 175 قانون اساسی عمل نمی‌کند؟ در ادامه نقطه‌نظر 2 استاد حوزه ارتباطات به نقل از ایلنا را می‌خوانید.
۱۳۹۹ دوشنبه ۶ بهمن