در همین حال، کاخ سفید مشغول یارگیری علیه ایران است. ملاقات رئیس‌جمهور سوریه با ترامپ معنای خاصی دارد؛ پشت صحنه برقراری ارتباط میان سوریه و اسرائیل است. نکته قابل تأمل اینکه آمریکا به ترکیه گفته است باید میان حضور در سوریه و غزه یکی را انتخاب کند. اردوغان که طرفدار حماس و نزدیک به جنبش اخوانی است، در این معادلات نقش ویژه‌ای دارد. سناریویی که برای سوریه جنگ‌زده نوشته شده، در نهایت به تجزیه این کشور ختم می‌شود.
سوریه به دلیل حکومت حافظ اسد و بشار اسد با فقر، محرومیت، بی‌آبی و بی‌برقی دست‌به‌گریبان است. امریکا در دیدار با احمد الشرع تحریم‌ها علیه سوریه را به مدت 180 روز تعلیق کرد. در این شرایط وضعیت ایران چندان خوب نیست. دولت مطابق بودجه جاری باید در شش ماه نخست سال ۴۰ میلیارد دلار نفت می‌فروخت، اما شنیده‌ها حاکی است که این رقم به کمتر از ۱۰ میلیارد دلار رسیده است. دولت مجبور است شش میلیارد دلار بنزین وارد کند. پزشکیان وعده بهبود معیشت مردم داده بود، اما به نظر می‌رسد اکنون به پایان خط رسیده و اذعان می‌کند که: «ما بر مردمی حکومت می‌کنیم که فقیر هستند.» مقوله فقر بدترین اتفاقی است که اگر در یک جامعه رخ دهد بنیان‌های آن را متزلزل و مردم را ناامید می‌کند. این گزارش به موضوع می‌پردازد:
پزشکیان: ما نمی‌توانیم حکومت کنیم ولی مردم گرسنه باشند
روز گذشته رئیس‌جمهور که به منظور بررسی میزان اجرای سال نخست برنامه هفتم توسعه و پیشرفت کشور به مجلس رفت، گفت: با همه مشکلات موجود، مردم با ما همراهی کردند و ما موظفیم پاسخ آنها را بدهیم. من خود را خدمتگزار مردم می‌دانم و ما در دولت نیامدیم که به صورت جناحی یا گروهی عمل کنیم. حتی در نهاد (ریاست جمهوری) سعی کردیم افراد اضافه بر نیاز نباشند و توسعه بی‌رویه ایجاد نشود. در بسیاری از مسائل مانند آب، برق، گاز و ساختمان، جلوی افزایش‌ها را گرفتیم. چمن‌ها را خشک کردیم چون آب کم داشتیم، استخرها را جمع کردیم و چراغ‌های ساختمان‌ها را خاموش کردیم. هر اقدامی که می‌توانستیم برای صرفه‌جویی انجام دادیم. پزشکیان گفت: هر هفته یک روز در میان جلسه می‌گذاریم تا مشکل معیشت را حل کنیم. وظیفه‌مان است. ما نمی‌توانیم حکومت کنیم ولی مردم گرسنه باشند.
آیت‌الله جوادی آملی: خدا هیچ ملتی را با تازیانه‌ای دردناکتر از فقر نزد
جریان فقر هرگز به این معنا نیست که انسان فقر مادی که با بی آبرویی همراه است. خدا هیچ ملتی را با تازیانه‌ای دردناکتر از فقر نزد. چه فرد چه ملت، خدا نکند که محتاج به فقر باشند. باید همه مخصوصاً مسئولین باید عاقلانه و عادلانه کوشش بکنند که نیاز جامعه را برطرف کنند. فقر به معنای نداری یک تازیانه دردناکی است. فقیر به معنی گدا نیست. در عربی اگر کسی وضع مالی اش خوب نیست نمی‌گویند فاقد است، ندارد. می‌گویند این فقیر است. فقیر یعنی کسی که ستون فقراتش شکسته است و قدرت قیام ندارد. ملت اگر بخواهد بایستد باید جیبش پر باشد کیفش پر باشد. ملتی که جیبش خالی است کیفش خالی است ایستاده نیست. این افتاده است.
۲۵ میلیون نفر زیر خط فقر
آمارهای رسمی نشان می‌دهد خط فقر طی یک دهه بیش از ۱۲۰۰ درصد رشد کرده است؛ به‌گونه‌ای که درآمد یک کارگر ایرانی که در سال ۱۳۹۴ معادل ۵۰۰ دلار بود، در سال ۱۴۰۴ به کمتر از ۱۵۷ دلار سقوط کرده و جمعیت زیر خط فقر به بیش از ۲۵ میلیون نفر رسیده است.
مرکز پژوهش‌های مجلس: ۳۰ درصد مردم فقر هستند
هادی موسوی نیک، عضو هیئت علمی مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: حدود ۲۶ میلیون نفر (۳۰ درصد مردم) فقر داریم که از متوسط‌های دنیا بالاتر هستیم. حدود ۴ میلیون نفر دچار فقر شدید هستند یعنی درآمد آنها کفاف غذای روزانه شان را هم نمی‌دهد. ضریب در شاخص نابرابری (۳۹ درصد ) است که نشان می‌دهد ما جز کشور‌های نابرابر دنیا هستیم.
وزیر کار: در دهه هشتاد، 15 درصد فقیر بودند اما بعد از آن به 30 درصد رسید
احمد میدری وزیر کار در خصوص برنامه دولت چهاردهم برای از بین بردن فقر مطلق، گفت: یکی از احکام برنامه بحث رفع فقر مطلق است. به لحاظ شاخص‌ها الآن حدود ۳۰ درصد از جمعیت کشور ما زیر خط فقر هستند و از بین بردن فقر مطلق یک آرمان و هدف است که باید به سمت آن حرکت کرد. تا اواسط دهه ۸۰ حدود ۱۲ تا ۱۵ درصد فقر مطلق داشتیم که بعد از موج اول تحریم‌ها تا میانه دهه ۹۰ به حدود ۲۰ درصد رسید، اما با شروع موج دوم تحریم‌ها و تورم شدید، به ۳۰ درصد در سال ۱۳۹۸ رسید. بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران و گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ نرخ فقر نسبتاً ثابت و حدود ۳۰ درصد یا ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بوده است.
علی آقامحمدی: ۱۹ میلیون ایرانی از امکانات اولیه زندگی محروم هستند
علی آقامحمدی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: بر اساس برآورد‌های صورت گرفته ۱۹ میلیون ایرانی از امکانات اولیه زندگی محروم هستند. دوهزار و ۲۰ محله و ۱۹ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر از جمعیت در سراسر ایران وجود دارد که از امکانات اولیه زندگی مانند مسکن، اشتغال، تحصیلات ۱۲ سال، سلامت، خوراک و پوشاک محروم هستند.